Zwanger na een verkrachting: “Ik besloot het kindje te houden”
Voor veel vrouwen is het nauwelijks voor te stellen: zwanger raken na een vreselijke gebeurtenis als een verkrachting. Het overkwam Sophie (39). 7 jaar geleden werd ze door een vage kennis verkracht. Ze besloot het kindje te houden. Sophie vertelde ons haar indrukwekkende en meeslepende verhaal. “Niemand weet het. Ook mijn zoontje krijgt dit nooit te weten.”
Hij toonde opvallend veel interesse in mij
“Ik ontmoette hem -ironisch genoeg- op een bedrijfsfeestje van het bedrijf waar mijn toenmalige man werkte. Het was zo’n semi-verplichte nieuwjaarsborrel waarbij partners ook verwacht werden. Gerard was een directe collega van mijn man en eindelijk had ik een gezicht bij de vele verhalen die ik al over hem gehoord had. Gerard was een norse vent die zich doorgaans afzijdig hield van de rest van de collega’s. Althans, dat was wat mijn man had verteld. In mij toonde hij opvallend veel interesse. Hij praatte honderduit over zijn werk, de softbalclub en zijn studieverleden.”
“Aan het einde van de avond vroeg hij of ik met hem wilde dansen. Dat deed ik vooral uit medelijden: Gerard was ruim 20 jaar ouder dan ik, al eeuwenlang vrijgezel en niet bepaald moeders mooiste. Ik zocht er verder niks achter en ging er eigenlijk vanuit dat hij dat ook niet zou doen. Dat bleek ik echter mis te hebben. Een week na de nieuwjaarsborrel stuurde hij me een vriendschapsverzoek op Facebook, wat ik uit beleefdheid maar accepteerde. Al gauw volgde er een stroom aan berichtjes.”
Een frigide trut met verbeelding
“Eerst was de toon van de berichtjes vriendelijk, maar al gauw sloeg dat om. Toen ik blijkbaar niet enthousiast en snel genoeg reageerde, was ik opeens een frigide trut met veel verbeelding. Nog 2 dagen kreeg ik berichten van Gerard, tot het plotseling stopte. Ik vertelde niets aan mijn man, vooral omdat ik niet wilde dat hij gezeik op het werk zou krijgen. Hem kennende zou hij namelijk direct verhaal gaan halen bij Gerard. Daarnaast liep ons prille huwelijk -we waren pas 3 jaar getrouwd- toen eigenlijk al niet meer zo heel erg lekker. Mijn man was al diverse keren vreemdgegaan en onze ruzies liepen soms hoog op.”
Ik schreef me in op een datingsite
“Een halfjaar later hakten mijn man en ik de knoop door: we gingen scheiden. Gerard en zijn maffe berichtjes was ik toen al lang en breed vergeten. Ik had hem ook nooit meer gehoord. Na de scheiding bleef ik in ons huisje wonen. Mijn toen ex-man verliet het huis en kocht een appartementje aan de andere kant van de stad. Hij had al vrij snel een nieuwe vriendin die bij hem introk. Ik stortte me volledig op mijn baan en het herinrichten van mijn huis, maar na een tijdje ging het toch weer kriebelen. Ik besloot dat ik er klaar voor was om opnieuw geluk te vinden en schreef me in op een datingsite.”
“Na een paar suffe contacten waar niets uit voortkwam ontmoette ik Mark: een potige, donkerharige schilder die precies mijn type was. De één na de andere leuke date volgde. Ik wist het al vrij snel: dit is ‘m.”
Het was niet Mark, maar Gerard die voor de deur stond
“Op een avond had ik met Mark afgesproken om bij mij thuis een filmpje te kijken en een wijntje te drinken. Hij zou dan ook blijven slapen. In dat stadium van onze datingperiode gebeurde dat vaker en het voelde heel natuurlijk. Het staat me nog helder voor de geest: het was vrijdagavond en ik keek uit naar een heerlijk weekend met Mark. Toen de deurbel ging, had ik me net helemaal opgemaakt en een pikant jurkje aangetrokken. Terwijl ik naar de deur liep gooide ik mijn haar nog los. Wat een shock was het toen niet Mark, maar Gerard voor de deur stond.”
Door de schrik en angst leken mijn armen en benen wel spaghettislierten
“Enkele seconden stond ik gewoon als aan de grond genageld. Gerard duwde me vrijwel direct naar binnen, greep me bij mijn arm en loosde me naar de slaapkamer. Daar smeet hij me op bed. Ik weet nog dat hij veel sterker was dan hij leek – ik was even lang als hij, niet echt de slankste én ruim 20 jaar jonger dan hij, maar mede door de schrik en angst leken mijn armen en benen wel te lang gekookte spaghettislierten. Gerard fluisterde in mijn oor dat ik het moest laten gebeuren en dat hij wel wist dat ik het net zo graag wilde als hij.”
Een joggingbroek en een slobbertrui
“Ik huilde, smeekte, zei herhaaldelijk dat ik dit écht niet wilde en probeerde hem hard van me af te duwen, maar het mocht niet baten. Ik weet nog dat ik hem wilde slaan, maar het niet durfde omdat ik bang was dat hij me dan nog meer pijn zou doen. Hij greep me bij mijn haren en bij mijn keel en siste me de vreselijkste dingen toe. Dat ik een slet was, een hoer, en dat hij me eigenlijk zou moeten doodmaken. Nadat hij me had verkracht zei Gerard “sorry” en vluchtte hij mijn huis uit.”
“Ik nam een lange, hete douche en gooide het jurkje dat ik had gedragen weg. Ik weet nog dat ik dacht dat als ik me niet zo hoerig had opgemaakt en gekleed, het waarschijnlijk nooit gebeurd zou zijn. Onzin, weet ik nu. Gerard was naar mijn huis gekomen met de intentie om me te verkrachten. Als ik een joggingbroek en slobbertrui had gedragen had hij het ook gedaan.”
Hij wilde dat ik officieel zijn meisje werd
“Toen Mark die avond arriveerde heb ik hem niets verteld. Ik weet dat het voor veel mensen ongeloofwaardig zal overkomen, maar ik wilde het voorval gewoon snel vergeten. Ik kroop tegen hem aan op de bank en samen keken we een film. Zonder dat hij het weet had ik ontzettend veel steun aan hem. Toen hij ook nog vertelde dat hij wilde dat ik officieel zijn meisje werd, voelde ik me ondanks die verschrikkelijke avond ook sterk. Ik besloot de gebeurtenis voorlopig weg te drukken en stortte me vol in de relatie met Mark.”
“Al snel kwam ter sprake dat Mark een kinderwens had. Hij was 5 jaar ouder dan ik en wilde niet al te lang meer wachten. Ik had altijd kinderen gewild en had een vaste baan en een huisje met 2 slaapkamers. Er was niets dat ons tegenhield. We besloten het aangebroken doosje condooms nog op te maken, min of meer symbolisch, en er daarna vol voor te gaan.”
Ik was zwanger van Gerard, niet van Mark
“Toen ik vijf weken later met een positieve test in mijn handen stond, wist ik dat ik zwanger was van Gerard en niet van Mark. Mark en ik deden het net 2 weken zonder condoom en volgens de test was ik al langer dan 3 weken zwanger. Verder had ik met niemand seks gehad sinds de scheiding, dus bleven er niet veel andere opties over. Je zou misschien verwachten dat de grond onder mijn voeten weg zou zakken, maar ik handelde heel rationeel. Ik maakte een afspraak met de verloskundige en kocht een potje zwangerschapsvitaminen.”
“Ik deed wat me op dat moment het beste leek. Ik wilde mezelf beschermen én het ongeboren kindje in mijn buik. Of ik direct wist dat ik het wilde houden? Ja. Het kindje in mijn buik kon niets doen aan de manier waarop of hoe het verwekt was. Daarnaast geloofde en geloof ik nog steeds dat alles met een reden gebeurt.”
Ik kocht een zwangerschapstest zonder indicator
“Een week lang bedacht ik hoe ik alles zou gaan regelen. Daarna vertelde ik Mark dat ik in blijde verwachting was en dat we een kindje kregen. Ik deed alsof ik net zo verrast was als hij. Eerst had ik een nieuwe zwangerschapstest gekocht die we samen deden. Een test die geen indicatie gaf hoe lang ik al zwanger was, natuurlijk. Ik deed het niet om Mark te bedriegen, al kan ik me voorstellen dat het op anderen zo overkomt. Ik wilde het op dat moment gewoon niet weten. Ik wilde ervaren hoe het zou zijn als ik op de normale manier zwanger geraakt was van de man waarmee ik mijn leven wilde delen.”
Hij had alle sporen van Gerard uitgewist
“Mark was direct enthousiast en prees zelfvoldaan zijn “superzwemmertjes” die mij zo snel zwanger gekregen hadden. Ik ging mee in zijn geluk. Het is vreemd: als je lang genoeg liegt en jezelf iets volhoudt, ga je het zelf ook geloven. Diep in mijn achterhoofd wist ik natuurlijk dat Gerard de vader was van de baby in mijn buik, maar ik wilde het zó graag dat ik het zelf een soort van geloofde. Misschien had Mark inderdaad zulke superzwemmertjes, dat ik gewoon zwanger van hem was. Hij had alle sporen van Gerard uitgewist. Het was goed zo.”
Een gelukkig gezinnetje met intussen 2 kinderen
“Het klinkt gek, maar ik heb enorm van de zwangerschap genoten. Mark was heel betrokken en overbezorgd. Soms was hij zo beschermend, dat het leek alsof hij zwanger was in plaats van ik. Ook tijdens en na de bevalling was hij mijn grote steun en toeverlaat. Eindelijk wist ik wat liefde écht was, en dat zou ik me niet laten afpakken. Ik besloot dat Mark er nooit achter mocht komen dat ons zoontje niet van hem was. Het is nu 7 jaar geleden dat Gerard me verkrachtte, en nog steeds weet niemand beter dan dat Mark en ik een gelukkig gezinnetje vormen met intussen 2 kinderen.”
Niemand krijgt dit ooit te weten
“Of de waarheid aan me knaagt? Nee. Het klinkt misschien bizar, maar ik vind dat de waarheid overschat wordt in sommige situaties. Ik vind niet dat ik iets ergs gedaan heb. Als ik eerlijk was geweest tegen Mark was zijn leven er niet leuker op geworden. Dat van mij en mijn zoon evenmin. En mijn jongste? Die was dan waarschijnlijk nooit geboren, want Mark zou me denk ik wel verlaten hebben. Niemand krijgt dit ooit te weten, ook mijn zoon niet. Of Gerard het weet? Ik denk het niet. We zijn na de geboorte van ons tweede kindje verhuisd naar de andere kant van het land.”
“Mark is voor zichzelf begonnen en heeft nu een eigen schildersbedrijf. Ik hoef niet meer te werken en maak daar eerlijk gezegd dankbaar gebruik van. Ik richt me volledig op mijn gezinnetje en ben volmaakt gelukkig. En ik ben niet van plan om daar verandering in te brengen…”
Meer informatie
Ik heb spijt van mijn kindje. Een eerlijk interview.
Verlaten tijdens de zwangerschap. Onverwacht overkwam het Elze.
Karla is jonge moeder en werkt als prostituee
Mijn kind is verslaafd. Een moeder vertelt…
Bronvermelding
Tekst: Amber Fernandes
Stockfoto: 123rf.com
