Weerwoorden bij pubers, hoe ga je hier op reageren?
Je hebt een gesprek met je puber. Bij alles weet hij of zij wel weerwoorden te verzinnen en jij wordt zo langzamerhand een beetje kriegel. Hij praat je klem, je voelt het al aankomen… En soms vraag je jezelf weleens af waarom jij niet zo gevat weet te antwoorden. Dus hier tips hoe je dit soort gesprekken moet aanpakken!
Pubertaal
Pubers gebruiken woorden waarvan jij bijna niet eens begrijpt wat ze bedoelen. Computertermen of die van games, ze vliegen hier regelmatig over tafel en zit ik erbij alsof ik tussen een stel buitenlanders zit (o, wat voel ik me dom). Maar ook andere termen van het moment worden gebruikt. En dus ben jij trots dat je ze weet en denk je die wel even te gebruiken… NIET DOEN! Meestal levert het niets anders dan grote zuchten op, schamende pubers en een opmerking als ‘doe maar niet…’. Oké, leuk geprobeerd, maar ja, je bent nou eenmaal echt zelf geen zestien meer.
Niet meer reageren
‘Ga je de tafel dekken?’
‘Waarom zou ik?’
‘Omdat we zo gaan eten!’
‘Dus?’
Grr, rustig blijven! 1,2,3,4,5,6 enz
‘Omdat jij best even de tafel kan dekken’
‘Kan Jan toch ook doen? Waarom moet ik dat altijd doen?’
‘Dat is niet zo, gisteren deed Jan het.’
‘Maar ik doe het vaker!’
‘Dat is niet waar. Jan doet het zelfs vaker omdat jij altijd je snor drukt’
En zo ga je nog een kwartier door, ben je gefrustreerd en Dirk weet dat hij wint en jij het uiteindelijk toch wel zelf doet. Laat hem niet winnen! Honden vinden het fijn om van je te winnen en voelen zich dan de baas… Soms zijn mensen net honden! Ook wij willen winnen en zo onze zin doordrijven. Winnen we de ene keer op die manier, dan moet het de volgende keer toch ook gewoon zo lukken? Stap niet in die valkuil. Je maakt het alleen maar erger. Doen is doen, nee is nee. En de discussie gaan we in een later stadium wel aan of het reëel is dat jij een tafel moet dekken en hoe we dat eerlijk kunnen verdelen!
Blijf de clown
Ja, niet echt natuurlijk, want dat is echt niet cool (oeps, is vast geen modern woord meer). Maar probeer een beetje humor aan te brengen in plaats van knorrig te reageren. Krijg je de verwensing naar je hoofd dat je oud en chagrijnig bent? Ga er niet op in of maak je er vanaf met een ‘Klopt helemaal en nog zo gek als een deur ook!’. Kindlief heeft je niet gepakt en kan er weinig tegenin brengen. Of toch: een gekscherend grapje, misschien. Lucht geklaard!
Vraag je puber hoe je het dan moet doen
Je leest het goed: vraag aan je puber op een rustig moment waarom hij altijd zo boos reageert als je iets vraagt. En vraag hem ook wat hij dan zou willen, want je moet toch wel iets kunnen vragen… Misschien komt hij met bruikbare tips. Zo niet: maak dan duidelijk dat hij dan niet moet zeuren en gewoon normaal antwoord kan geven. Of het werkt, is een tweede. Maar je hebt in ieder geval je best gedaan.
Vertel het gewoon, meer niet
Kom je erachter dat zoon of dochter iets heeft gedaan wat jij niet wil hebben? Afhankelijk van de mate van ernst kan je ook kiezen voor een andere methode dan belanden in een twistgesprek wie er gelijk heeft. Je kunt meedelen dat je hoorde van iemand dat je kind rookt. Kijk hem of haar aan en deel alleen mee dat je hoopt van niet en dat je hem /haar vertrouwt. Vaak zie je zelf dan al veel aan zijn reactie en je hebt toch weer even duidelijk gemaakt hoe je erover denkt. Door geen ruzie te maken, maar hem jouw vertrouwen te schenken heb je kans dat hij (of zij natuurlijk) toch nog eens na gaat denken. Want ook al ben je puber, het vertrouwen van je ouders is toch stiekem meer waard. Zijn ze boos, dan kan het ze vaak juist even niets schelen…
Meer informatie
Opstandige puber perikelen. Hoe vervelend kan het zijn?
Verboden woorden (in het bijzijn van een puber)
Een goed gesprek met je puber, hoe doe je dat?
Pubertijd en onzekerheid gaan hand in hand. Hoe ga je als ouder hiermee om?
Hoe communiceer je met een puber?
Piekerende puber. Wat doe je als ouder?
Praten met je puber – Hoe kom je tot een goed gesprek?
Bronvermelding
Tekst: Wil Cats
Stockfoto: 123rf.com
