Trinnngggggggggggggg… Het irritante geluid van mijn mobiele wekker gaat door merg en been. Het is vroeg, veel te vroeg, want ik ben nog ontzettend moe.
Met wat doorzettingsvermogen weet ik mijn ogen dan toch open te slaan. Nee hè, de vakantie is weer voorbij.
Dagelijkse ritme
We moeten weer in het dagelijkse ritme van de zomerklok zien te komen. Ik gaap nog een keer en wil me omdraaien en opnieuw in slaap vallen. Oh nee, mijn dochter moet eruit. De jongste is bijna 12 jaar en moet elke ochtend gewekt worden. De oudste is erg zelfstandig en redt zichzelf al en is daarnaast ook nog een ochtendmens. Die is vaak voor dag en dauw al uit de veren.
Je moet eruit!
Ik spring op en loop naar haar kamer en doe het licht aan: “Neline, Neline”
Het blijft nog even stil.
“Néline!” roep ik nu wat harder “Hup je moet eruit”
“JAAAAAA, Alsof ik dat niet weet!!!” zegt ze nu terug. Ze heeft altijd een heerlijk ochtendhumeurtje en is ook geen ochtendmens, net als ik.
“Wáárom moet je altijd zo roepen!” zegt ze terwijl ze zich opricht met haar schattige bolle wangetjes en blauwe ogen, waarvan je nooit kunt begrijpen dat dit er op zo’n toon uit kan komen.
Mopperend klautert ze uit haar hoogslaper en ik voel alweer de magnetische aantrekkingskracht van mijn bed. Voor ik het weet lig ik er weer in en staat ze naast mijn bed voor een knuffel.
Mijn lieve knuffelbeertje
Met haar donzige onesie is ze net een knuffelbeertje. Mijn lieve knuffelbeertje. Lachend stort ze zich op me en knuffelen we even.
“Nou hup joh. Ga wat doen, anders kom je te laat” zweep ik haar op. “JAAAHHAAAA, ik ga héus wel. Je moet me niet zo opjagen, want dan kom ik helemaal niet meer vooruit” moppert ze weer.
Ik moet lachen. “Draqueen” zeg ik tegen haar. Dat is haar bijnaam “Draqueen”, Drakenkoningin. Dat ze draak is van Chinees sterrenbeeld is vast geen toeval, vanwege haar pittige karakter.
Kibbelen
Al snel kibbelen de kinderen beneden en sta ik met moeite op om te bemiddelen. De vakantie is weer voorbij, de scholen beginnen weer. Het is een vloek en een zegen tegelijkertijd.
Gelukkig redden ze zichzelf prima en hoef ik weinig meer te doen. Ze smeren hun eigen brood en pakken hun eigen spullen. Kammen hun haren en letten op de tijd.
Wanneer ze weg zijn, is het stil in huis. Even rust voor mama. Rust na zes weken samen zijn. Het is lekker en vreemd tegelijk.
Extra informatie
—
Bronvermelding
Tekst: Martine
