Vragen om huisdier is jullie ongetwijfeld bekend. ‘Als jullie over een jaar nog steeds een huisdier willen, dan mag het’, zei ik.
Ongeveer een jaar geleden kwam het onderwerp ‘huisdieren’, voor het eerst ter sprake bij onze kinderen. Welk huisdier zouden jullie leuk vinden, vroeg ik. Onze oudste zoon, toen 5 jaar, ging voor konijnen. Onze dochter, toen 3 jaar, ging voor een poes.
De jongste had met zijn 11 maanden nog weinig te kiezen. In die tijd kwam het mij nog niet heel goed uit om aan huisdieren te beginnen, maar ik beloofde plechtig: als jullie over een jaar nog steeds een huisdier willen, dan mag het.
Een jaar later, kwamen wederom de vragen om huisdier
En ja, ineens was het een jaar later. En ja, ze wilden het nog steeds. Ikzelf ben opgegroeid met poezen in huis en later ook met een hond en kippen. Ook Martin (echtgenoot) werd groot met dieren om zich heen. Onze kinderen zagen tot nu toe alleen de dieren bij opa’s en oma’s, dus misschien werd het echt wel tijd voor gezinsuitbreiding.
Op de momenten dat onze kinderen echt van dichtbij een dier zagen, was dat toch wel erg spannend. Alle drie durven ze opa niet te helpen om het paard naar de wei te brengen en ook de hond van opa en oma aaien is niet favoriet. Vooral voor onze jongste is het allemaal maar eng. Hij staat te trillen als een rietje als er een dier in zijn buurt komt.
Angst voor dieren
En eigenlijk hakte dat voor mij de knoop wel door. Ze hoeven geen grote dierenvriend te worden, maar angst voor dieren is nou ook weer niet nodig. En zo ging ik overstag. Ik legde het nog eens aan Martin voor. Die was in eerste instantie niet dolenthousiast, maar zag ook wel in dat het voor de kinderen een goede zet zou kunnen zijn.
En alsof het zo moest zijn, kwam ik niet veel later via facebook een bericht tegen dat een gezin zocht naar een nieuw huis voor hun poes. De poes ging niet goed samen met andere dieren en had een huis nodig waar ze het enige dier zou zijn. Wel kon ze met kinderen. Dit was precies een poes voor ons!
Lieve Luna
Niet veel later werd deze lieve poes Luna, onze huisgenoot. Ik had onze jongste zoon meegenomen bij de aankoop van poezenspullen om alvast wat te wennen aan het idee. Toen we de spullen in huis hadden staan, keek hij wat angstig om zich heen. Met zoveel poezenspullen moest er ook wel een poes in de buurt zijn.
Een paar dagen later was het zo ver en haalden we Luna op. Wat een lief beest! Dat ze onderweg naar huis de kofferbak van de auto besmeurde namen we maar voor lief. Thuis aangekomen ging ze meteen op onderzoek uit en al snel was ze al helemaal gewend. De eerste week sliep ze elke avond bij Martin op schoot!
Dikke vrienden
En de kinderen? Tja, die hadden iets meer tijd nodig om te wennen. Ze keken af en toe wat angstig om zich heen om te zien waar de poes zich nu weer bevond. En op schoot wilden ze haar echt niet hebben. Maar, de jongste, met de grootste dierenangst, heeft zijn angst allang overwonnen. Het eerste dat hij ’s ochtends doet is ‘Luna kijken’. En hij ligt op zijn buik naast haar als ze haar brokjes eet. En ja, daarmee zoekt hij natuurlijk het gevaar wel op, dus de eerste uithaal van Luna heeft hij ook al binnen. Maar dat weerhoudt hem er niet van om haar steeds weer op te zoeken: dikke vrienden!
Meer informatie
Huisdierregels top 10 voor peuters en kleuters
Aanschaf van een huisdier in een gezin met kleine kinderen
De verzorging van een cavia
Bang voor honden
Kinderen en huisdieren
Vragen om huisdier
De invloed van huisdieren op kinderen
Onze Griekse huisdieren
Ik wilde graag een hondje. Maar kreeg een goudvis (persoonlijk blog)
12 spullen die je nodig hebt voor je hond
Bronvermelding
Tekst: Mirna Dijkstra-Timmer
© afbeelding: 123rf.com
