Mijn puber heeft verkeerde vrienden! Wat nu?
Dat vrienden hebben belangrijk is, dat zal iedere ouder wel weten. Veel sociale vaardigheden worden juist door vriendschappen aangeleerd. Waar het eerst nog vooral om spelen ging (maar ook daarmee wordt al geoefend met zaken als geven en nemen en voor jezelf opkomen), later komen er nog veel meer zaken bij. In de puberteit zijn juist die vriendschappen belangrijk en zullen ze veel invloed hebben op je kind. Allemaal goed en aardig, maar wat nu als het om ‘verkeerde vrienden’ gaat?
Wat zijn ‘verkeerde vrienden’
Het schrikbeeld van iedere ouder is natuurlijk dat je kind onder invloed komt van verkeerde vrienden. Maar wat versta je onder verkeerde vrienden? Uiteraard is een jongerengroep die zich bezighoudt met drugs, vernielingen, overmatig alcoholgebruik, geweld en dat soort zaken duidelijk als ‘verkeerd’ te bestempelen. Toch zijn er ook ouders die al over verkeerde vrienden praten, als het hier helemaal niet om gaat. Vrienden uit een ander milieu, bijvoorbeeld. In deze gevallen moet je eigenlijk even heel eerlijk naar jezelf toe zijn: die vrienden zijn niet verkeerd.
Ze zijn anders dan jij zou willen, maar dat zegt meer over jouzelf! Jouw kind mag zelf zijn vrienden uitzoeken en bepalen wie wel en wie niet tot zijn vrienden gerekend mag worden! Natuurlijk zijn er ook de situaties die daar tussenin liggen. Vrienden die op zich niet verkeerd zijn maar wel dingen doen waar jij de gevaren van inziet. Roken of drinken kunnen hier een voorbeeld van zijn.
Beïnvloeding gedrag
De grote angst is uiteraard dat je kind onder invloed van zijn vriendengroep ook ongewenst gedrag laat zien. Dit kan gaan om zaken als ‘gaan roken of drinken’, maar ook om zaken waarbij je kind bijvoorbeeld met de politie in aanraking komt. Uiteraard is niet ieder kind hierin hetzelfde. Het ene kind zal gewoon zichzelf blijven en niet toegeven aan de groepsdruk, terwijl de ander alles zal doen om er toch maar bij te horen! Wil je kind niet echt met je praten over zijn vrienden of weet je eigenlijk helemaal niks over ze en zie je ze nooit? Dan zou het inderdaad zo kunnen zijn dat je kind weet dat jij er niet blij mee zult zijn en zal hij er alles aan doen om te voorkomen dat je dit doorhebt.
Waarom kiest een kind voor een foute vriend of vriendengroep?
Er kunnen meerdere redenen zijn waarom een kind hierin verzeild raakt. Het kan heel simpelweg zijn omdat de ander gewoon een leuk iemand is met wie ze op een gewone manier bevriend geraakt zijn. Dat hij of zij ‘verkeerde gewoonten’ heeft is voor het kind geen punt, maar ook niet de reden om bevriend te raken. Het kan echter ook anders.
Een puber die zich onzeker voelt, zal van alles doen om erbij te mogen horen. Het voor elkaar krijgen om juist bij een ‘stoere groep of vriend’ te horen, geeft natuurlijk een bepaalde status. Is een kind minder goed in sociale vaardigheden, dan is het meestal nog beïnvloedbaarder en kunnen ook anderen hem dwingen om zich bij een groep aan te sluiten. Soms kan het een gerichte actie zijn tegen de ouders! In dit geval wordt er heel gericht gekozen voor vrienden waarvan hij weet dat zijn ouders het er niet mee eens zullen zijn.
Hoe ga je als ouder om met verkeerde vrienden?
Het meest simpele zou zijn als je het gewoon kunt verbieden. Maar dat werkt natuurlijk niet zo simpel. Sterker nog: juist die dingen die verboden worden, worden extra interessant gemaakt. Keihard verbieden is dus eigenlijk je kind nog meer in de armen drijven van de persoon die je nou net weg wilt hebben. Daarnaast kan je kind, als hij al echt bevriend is met deze persoon, het als een persoonlijke aanval zien op zijn vriend en hem of haar juist gaan beschermen. Ook kan je ervoor zorgen dat je kind gaat zwijgen over deze persoon en alles stiekem gebeurt. Daarmee ben je het zicht dus helemaal kwijt op de situatie. Maar wat doe je dan wel? Het klinkt misschien heel tegenstrijdig, maar eigenlijk bereik je het meest als je gewoon open met hem praat. Wees geïnteresseerd in de vriend en de vriendschap.
Blijf met elkaar in gesprek! Tijdens deze gesprekken kan je je kind wel vertellen welk gedrag je zorgen baart, maar doe dit zo zonder dat je kind het gevoel heeft dat de vriendschap afgekeurd wordt. Zo hoeft hij niet in de verdediging te schieten, maar wordt hij wel met zijn neus op de minder fijne eigenschappen geduwd. Hiermee kan hij zelf bijvoorbeeld nadenken over het drinkgedrag van zijn vriend en hiervoor zichzelf een mening over vormen.
Andere vrienden
Heeft je kind weinig contacten en denk je dat hij daarom deze vriend(in) heeft uitgezocht? Je zou kunnen proberen om hem (of haar natuurlijk) de kans te geven meer mensen te ontmoeten. Komt hij in contact met leukere mensen, zeg maar, dan zal hij kunnen gaan inzien welke nadelen de ‘verkeerde’ vriend heeft. Laat hem bijvoorbeeld op een nieuwe (sport)vereniging gaan.
Blijf betrokken!
De meest waardevolle regel is waarschijnlijk dat je betrokken moet blijven bij de vriendschappen van je kind. Toon interesse, wees eerlijk (is het vriendje echt zo onmogelijk of is het meer jouw vooringenomen idee?), en vertel op een gewone manier welke nadelen jij ziet, zonder hierbij het vriendje zelf aan te vallen. Uiteraard mag je jouw grenzen stellen. Als je kind ongewenst gedrag gaat laten zien door deze vriendschap, stel je uiteraard gewoon wel grenzen aan zijn gedrag! Schroom nooit om eventueel professionele hulp te zoeken.
Meer informatie
Zo houd je een goed gesprek met je puber!
Hoe ga ik om met agressief gedrag van mijn puber?
Wat als je dochter thuiskomt met een veel oudere vriend?
Wat als jouw kind die foute vriend is?
Bronvermelding
Tekst: Wil Cats
Stockfoto: 123rf.com
Neem ook even in beschouwing dat kinderen/pubers erg gemeen tegen elkaar kunnen zijn en de ander wel even vertellen hoe ‘verkeerd’ ‘ie (volgens ‘de volwassenen’) is. Die opmerking heb ik meerdere keren mogen incasseren vóór mijn pubertijd – terwijl ik al genoeg andere ‘afwijzingen’ e.d. had om mee te dealen. ‘Probleemkinderen’ hebben niet zelf besloten zo te worden.
Trouwens, mijn lidmaatschap aan een groep die “duidelijk als verkeerd te bestempelen” viel, heeft me veel meer positieve zaken opgeleverd dan de gemiddelde lezer van me aan zou willen nemen. Naïviteit is minstens zo gevaarlijk!
Wat een mooie, eerlijke reactie. Dank hiervoor! En je hebt zeker een punt dat naïviteit gevaarlijk kan zijn!
Marion (redactie Oudersenzo)