Het verhaal van de tandenfee

oudersenzo

4 jaar geleden

Er leeft in ons land een tandenfee, die hele mooie tanden heeft. Ze zijn prachtig wit. Als de fee lacht, lijkt het of de zon schijnt, zo mooi schitteren haar tanden.
De tandenfee poetst haar tanden na iedere maaltijd. Ze poetst ze niet heel even, nee, ze poetst haar tanden wel drie minuten!
Met een hele mooie tandenborstel. En snoepen? Dat doet de tandenfee ook wel eens, maar niet de hele dag door. Af en toe pakt ze een snoepje. Daarna poetst ze… ja, je raadt het al, haar tanden.

De tandenfee vindt dat fijn om te doen. Ze zingt er een leuk liedje bij. Voordat ze gaat poetsen zingt ze het hardop en tijdens het poetsen zingt ze het in haar hoofd. Want poetsen en zingen tegelijk is heel erg moeilijk. Zo gaat het liedje (op de melodie van ‘k zag twee beren):

‘k Ga mijn tanden heel goed poetsen
Laat die borstel roetsen
Onder, boven, heen en weer
Poetsen, poetsen, telkens weer
Even hier, even daar,
En nu ben ik bijna klaar

‘k Ga mijn tanden heel goed poetsen
Laat die borstel roetsen
Onder, boven, heen en weer
Poetsen, poetsen, telkens weer
Even hier, even daar,
En nu ben ik helemaal klaar

De tandenfee wil dat alle kinderen ook goed hun tanden poetsen. Als ze slapen, komt de fee wel eens naar hun tanden kijken. En als een kindje slecht gepoetst heeft, gaat ze heel verdrietig weg. Maar als ze mooie witte tandjes ziet, dan wordt de fee heel blij. Ze zou die kindjes wel iets willen geven, maar dat kan natuurlijk niet. Want goed poetsen moeten de kinderen voor zichzelf doen en niet voor een cadeautje.

Het idee van de tandenfee

Opeens heeft de tandenfee een idee. Ze gaat hetzelfde doen als haar oma en moeder vroeger ook deden. Bij alle kinderen vallen als ze 6 of 7 jaar zijn, de melktandjes uit. Niet allemaal tegelijk, maar een voor een. Daarvoor in de plaats krijgen ze nieuwe tanden, waar ze hun hele leven mee moeten doen. Die grote mensentanden moeten helemaal goed gepoetst worden.
Als ze nu ‘nachts ziet dat er een melktandje onder een kussen ligt, legt de fee er in plaats van het tandje een centje neer. Ze hoopt dat de kinderen daar geen snoep van kopen, maar een mooie nieuwe tandenborstel. Om nog beter te kunnen poetsen.

De moeder en oma van de tandenfee kwamen ’s nachts ook altijd een melktandje omruilen. Maar zijn legden iedere keer als er een tandje lag, een dubbeltje (een oude munt) onder het kussen. Sindsdien zijn er zoveel kinderen geboren. Onze tandenfee heeft het heel erg druk gekregen. Ze kan maar een keer komen. Maar dat vinden de kinderen vast niet erg. Want die eerste keer is heel speciaal.