Time-out op de gang. Werkt dat wel?

De time-out: als ik het hoor denk ik aan de nanny van tv en vraag ik me stiekem af of het echt wel zal werken. Is het nu heel veel anders dan je kind even op de gang zetten? (Waarna ze net zo hard weer achter je aan de kamer in komen hollen). Toch is het een vrij simpel middel en bij consequent toepassen kan het zeker een fijn hulpmiddel zijn!

In de hoek, of op de denkstoel…

Eigenlijk is het wel een beetje hetzelfde. Ik werd vroeger in de hoek geparkeerd op school als ik weer eens te lang bleef kletsen. Geen uitleg, alleen domweg even in de hoek staan om duidelijk te maken dat je vreselijk vervelend bezig was. Bij mijn oudste kinderen (inmiddels twintigers) kwam, ook via tv binnen gewaaid, de denkstoel in de klas. Natuurlijk hetzelfde principe als die hoek, alleen met dit verschil dat het kind niet domweg met zijn rug naar de klas stond. Het kindje (bij de kleuters) mocht even op de stoel plaats nemen om na te denken wat hij aan het doen was en waarom dat niet mag. De juf stond er ook op dat het niet als straf werd gezien, maar als even rustig kunnen nadenken waarom. En ja, dát lijkt me pedagogisch behoorlijk goed onderbouwd. Maar hoe pak je zoiets nu thuis aan?

Wat is een time-out?

Een time-out wil zeggen dat je jouw kind even op een plek parkeert, waar het even kan gaan inzien dat hij /zij stoppen moet. Leg je kind in duidelijke én rustige taal uit wat er aan de hand is en waarom het dus een time-out krijgt. Voorkom boze, lange preken, daarmee los je niets op. Zorg ook dat je duidelijk maakt dat je het gedrag afkeurt en niet je kind zelf!

Waar let je op?

Natuurlijk moet je je kind op een plek zetten waar het verder niets te doen heeft. Een time-out stoel voor de tv heeft uiteraard geen enkele zin. Zoek hiervoor een standaardplek (op de onderste tree van de trap, een stoeltje op een rustige plek, of gewoon op de grond in de keuken, als het maar rustig is). Door voor dezelfde plek te kiezen is het voor het kind duidelijk dat het een time-out heeft gekregen. Wees consequent. Komt je kind terug? Dan zet je het weer gewoon terug en verder zeg je niks extra’s. Maak er geen machtsstrijd van, maar trap ook niet in de valkuil om uiteindelijk het zo maar te laten gaan. Weten ze dat je uiteindelijk zwicht, je raadt het al: dan blijven ze nooit meer zitten!

Is de time-out afgelopen? Vraag of hij heeft begrepen waarom hij de time-out kreeg en persoonlijk vind ik dat je dan best even een knuffel mag geven. Je kunt van je kind verwachten dat het sorry zegt.

Hoe lang duurt een time-out?

Begin je met het geven van time-outs? Bouw de tijd dan rustig op. Tot je op de gewenste tijd komt. De stelregel is hierbij één minuut per jaar. Een kind van vier krijgt dus 4 minuten “bedenktijd”. Als hulpmiddel kan je een eierwekker zetten. Zowel voor jezelf als voor de kleine. Je kunt deze wekker eventueel bij het kind zetten, zodat hij weet hoelang het nog duurt én dat je hem dus niet vergeten bent. Zet nooit je kind voor straf héél lang op zijn strafplekje. Hou je echt aan die paar minuten!

Werkt het altijd?

Een time-out geven zal je moeten opbouwen. Niet alleen jij, maar zeker je kind zal moeten gaan begrijpen hoe het werkt. Geef dus nooit zomaar op. Maar zowel jij als ouder, en ook jouw kind, kan helemaal het type niet zijn voor deze manier van opvoeden. Je kind kan te gevoelig zijn of jij bent misschien zelf wel te snel toegeeflijk om met dit principe te werken. Kom je zelf er niet uit? Overweeg dan eens om contact op te nemen met een opvoedcoach of bijvoorbeeld een centrum voor jeugd en gezin.

Tegenstanders

Zoals bij veel methodes zijn er voor- en tegenstanders. Zoals gezegd, moet ik zelf ook aan de opvoedprogramma’s denken als ik over dit principe hoor. En ik weet dat er op een gegeven moment tegengeluiden kwamen. De tegenstanders vragen zich o.a. af of jonge kinderen zo’n time-out wel snappen. En er luikt een gevaar dat een kind wel erg vaak een time-out krijgt toebedeeld.

Je zult voor jezelf moeten kiezen of deze methode wel of niet bij je past. Heb je er geen goed gevoel bij: doe het dan niet! En wordt het een extra strijd om je kind op de afgesproken plek te laten blijven, dan heb je dus niets aan dit principe. Zo heb je er immers nog een extra strijdpunt bij!

Meer informatie

Hoe maak je een driftig kind weer aan het lachen?
Ontdek nu opvoedmethodes waar je nog nooit van hebt gehoord
Zo belangrijk zijn normen en waarden voor kinderen!
Het nut van straffen, of is positief belonen toch beter?
Driftbuien bij peuters. Hoe ga je hiermee om?
Opvoeding van een peuter, hoe moeilijk kan het zijn?

Bronvermelding

Tekst: Wil Cats
Stockfoto: 123rf.com