Sharenting: Hoe ver ga je om je kinderen online te delen?

Marion Middendorp

3 maanden geleden

Je herkent het vast wel: een scrollsessie door je social media-tijdlijn en voor je het weet, word je overspoeld door foto’s van blije babygezichten, eerste stapjes, trotse schoolmomenten en vooral heel veel pudding. We leven in een tijd waarin het delen van deze kostbare momenten bijna vanzelfsprekend is geworden. Het fenomeen heeft zelfs een eigen naam gekregen: sharenting. Maar terwijl we allemaal genieten van die schattige kiekjes, rijst er een belangrijke vraag: hoe zit het eigenlijk met de privacy van die kleintjes?

Wat is sharenting?

Sharenting is een samentrekking van ‘sharing’ en ‘parenting’ en verwijst naar het online delen van informatie over je kinderen. Voor veel ouders voelt het als een natuurlijke manier om familie en vrienden op de hoogte te houden van de groei en avonturen van hun kroost. Toch groeit de bezorgdheid over de gevolgen van deze praktijk. Want, eerlijk is eerlijk, hoeveel controle hebben die kinderen zelf over hun online aanwezigheid?

Laten we beginnen met een beetje zelfreflectie. Ik geef het toe: ik ben schuldig. Na de geboorte van mijn zoon heb ik ook zijn foto’s online gedeeld. Er was toen nog geen Instagram, maar ik had een speciale site voor hem gemaakt, waarin ik zijn foto’s deelde en zijn ontwikkeling. Het begon onschuldig genoeg – een paar foto’s van de eerste dagen, want ja, wie wil die momenten nou niet delen? Maar al snel groeide het uit tot een digitaal dagboek. En daar wringt de schoen. Want wat betekent dat voor hun privacy? Na een jaar ben ik ermee gestopt en heb ik verder geen foto’s meer van hem online geplaatst.

Digitale voetafdruk

Stel je voor: jouw hele kindertijd ligt vastgelegd op het internet. Niet alleen de leuke, geposeerde momenten, maar ook de gênante, de verdrietige en de alledaagse. Een digitale voetafdruk waar je zelf geen controle over hebt en die voor altijd blijft bestaan. Dat klinkt minder leuk, toch?

Het grootste probleem met sharenting is misschien wel dat kinderen geen zeggenschap hebben over hun eigen digitale identiteit. Wanneer zij later groot zijn, kunnen ze geconfronteerd worden met foto’s en verhalen die ze liever niet met de wereld hadden gedeeld. Wat voor de ouders een onschuldige post lijkt, kan voor het kind in de toekomst een bron van schaamte zijn. En laten we eerlijk zijn, niemand wil dat hun toekomstige baas of eerste liefde die foto van hen met spaghetti op hun hoofd tegenkomt, toch?

Veiligheidsrisico’s

Daarnaast zijn er serieuze veiligheidsrisico’s verbonden aan sharenting. Het internet is, ondanks alle voordelen, ook een gevaarlijke plek. Foto’s en informatie kunnen in verkeerde handen vallen. Identiteitsdiefstal, cyberpesten, of zelfs fysieke bedreigingen zijn niet ondenkbaar. Het is belangrijk om je bewust te zijn van de digitale voetafdruk die je voor je kinderen creëert.

Er zijn een paar simpele stappen die ouders kunnen nemen om de privacy van hun kinderen te beschermen zonder volledig afscheid te nemen van het delen van hun trots. Ten eerste, overweeg je privacyinstellingen op sociale media. Een privéaccount zorgt ervoor dat alleen mensen die je kent toegang hebben tot je posts. Daarnaast kun je ervoor kiezen om minder herkenbare foto’s te delen – een schattige foto van de rug van je kind is net zo leuk!

Persoonlijke gegevens

Denk ook na over de hoeveelheid informatie die je deelt. Details zoals de naam van de school, het adres of andere persoonlijke gegevens zijn niet nodig om een leuk verhaal te vertellen. En tot slot, vraag jezelf af of de post echt nodig is. Moet echt elke mijlpaal online gedeeld worden? Misschien is een ouderwets fotoalbum nog niet zo’n gek idee.

Het is begrijpelijk dat ouders hun trots willen delen. De vreugde van ouderschap is iets moois en het is menselijk om dat met de wereld te willen delen. Maar we moeten ook nadenken over de lange termijn gevolgen voor onze kinderen. Hun privacy en veiligheid zouden altijd voorop moeten staan.