Schuldgevoel en andere emoties als je kindje in de couveuse moet

Wil Cats

3 jaar geleden

Baby’s die te vroeg geboren worden en/of andere complicaties hebben kunnen terecht komen in een couveuse. Een periode van intense begeleiding breekt aan en zeker bij erg vroeggeboren kinderen kunnen er veel complicaties optreden. De zorg, de angst van deze periode kan voor heel veel spanning en onzekerheid zorgen. Wat kan je doen en verwachten en hoe ga je om met het eventuele schuldgevoel?

Schuldgevoel en andere emoties

Om maar meteen met deze nare emotie te beginnen: meestal kan je als moeder helemaal niets doen aan een vroeggeboorte! Jezelf een schuldgevoel aanpraten is dan ook nergens voor nodig. Je kan je veel beter richten op de zorg voor je kindje, waar je kind ook echt iets aan heeft. Zowel jij als je kindje zijn niet gebaat bij deze onnodige, negatieve benadering. Blijf je hiermee worstelen? Praat erover!

Ook kan je door alle zorgen moeite hebben om te genieten van je kindje of heb je er moeite mee om je kindje los te laten als het ouder wordt. Besef dat dit niet alleen voor jou, maar ook voor je kindje geen ideale situatie is. Gelukkig zijn er lotgenoten die je kunnen helpen, praat er met elkaar als partners over of zoek hulp!

Eveneens kan je worstelen met de binding met je kindje. Oudergevoelens kunnen in de war raken of je kan je (onbewust) niet durven binden omdat het fout kan gaan. Ook hier geldt: praat!

Wanneer komen baby’s in een couveuse?

Baby’s die geboren worden voordat de moeder 37 zwanger was, komen in de couveuse. Deze kindjes worden prematuur genoemd. Wordt het kindje nog vroeger geboren (voor de 32 weken) dan wordt dit extreem prematuur genoemd en zal het waarschijnlijk terecht komen op een neonatale intensive care unit (NICU). Daardoor kunnen deze kinderen meestal niet geholpen worden in een streekziekenhuis. Ook erg lichte kinderen (1500 gram is ongeveer de grens) komen hiervoor in aanmerking, ook al is de zwangerschap gewoon ‘uitgelopen’. Kinderen met complicaties zoals afwijkingen en handicaps kunnen in een couveuse opgenomen moeten worden.

Waarom naar de couveuse?

Een couveuse is een veilige plek, die de warmte goed kan reguleren voor de baby. Dit kunnen de kwetsbare kindjes namelijk zelf nog niet. Daarnaast kunnen ziektes beter buiten het bereik van de baby gehouden worden! Omdat veel kindjes ook met hun ademhaling zitten te knoeien, is een couveuse een fijne plek. Er is verse lucht en ook zuurstoftoediening is eenvoudig mogelijk. Uiteraard is op deze afdelingen ook alles voor handen om direct adequaat te kunnen ingrijpen bij problemen met de baby.

Voeding in de couveuse

Veel jonge kindjes kunnen nog niet zelf eten en zullen sondevoeding krijgen. Maar juist voor deze groep is borstvoeding zo belangrijk. Daarom zal je eerst moeten afkolven, zodat je baby wel van alle voordelen van jouw eigen voeding kan profiteren. Als je kindje eraan toe is, kan je dan gaan leren om het kindje zelf bij jou te laten drinken.

Buidelen: goed voor ouder en baby

Een manier om iets voor je kindje te kunnen doen is buidelen. Door je kindje op je blote borst te dragen geef je je kindje heel veel. Geborgenheid en liefde zijn voor een baby heel belangrijk. Daarnaast zorgt buidelen ook voor een positieve ontwikkeling voor bepaalde lichaamsfuncties. Ademhaling en hartslag varen er bijvoorbeeld wel bij. Maar naast de positieve kanten voor de baby, zorgt buidelen ook voor hechting tussen ouder en kind. Ook voor de ouders kan dit erg fijn zijn om zo hun nieuwe vader- of moedergevoelens goed te kunnen laten groeien!

Als het niet goed gaat

Te vroeg geboren kindjes zijn op veel gebieden nog helemaal niet toe aan een leven buiten de baarmoeder. Gelukkig kan een couveuse een mooie vervanger zijn van de veilige baarmoeder, maar het is helaas wel zo dat er natuurlijk dingen niet goed gaan. De afdeling is hier goed op voorbereid en zal er alles aan doen om je kindje te laten overleven. Mocht je baby ondanks alle goede, medische zorg toch overlijden, dan kan je veel steun hebben aan lotgenoten. Zij weten als geen ander waar je doorgaat en kunnen misschien net even meer voor je betekenen dan alle lief bedoelde opmerkingen van de mensen om je heen. Er zijn diverse stichtingen die in deze zorg voorzien. Ook zal er, als het goed is, nazorg verleend worden door het ziekenhuis. Helaas blijkt dit in de praktijk heel wisselend te zijn, maar weet dat je dan altijd nog terecht kunt op andere plekken! Raadpleeg desnoods je huisarts om samen te kijken wat je het beste kan doen! En als partners: respecteer elkaars manier van omgaan met het verdriet en probeer vooral ook samen te blijven praten!

Eenmaal thuis

Alle zorg is natuurlijk nog niet over als je kindje dan toch thuiskomt. Soms is het zelfs juist beangstigend. Jullie hebben al veel meegemaakt met je kindje, maar altijd was de professionele zorg dichtbij. Nu komt opeens alle verantwoording op jouw schouders terecht. Hoewel je continue hebt uitgekeken naar dit moment, kan dit behoorlijk heftig zijn. En tegenstrijdig! Natuurlijk kan je terecht met je vragen bij de artsen of je huisarts. Daarnaast bestaat er een speciaal programma wat jullie kan begeleiden. Hiermee stimuleer je de ontwikkeling van je kindje. Afhankelijk van je kindje kan je ook denken aan babymassage.