Omgaan met een miskraam

Een miskraam krijgen kan heel ingrijpend zijn. Je was immers al in blijde verwachting van een kindje, jouw kindje. Maar voor de buitenwereld was het nog niet eens bekend of anders was er voor hen toch nog niet de binding die jij wel al voelde. Daardoor kan het voelen alsof je dit verlies alleen moet doormaken. Hoe ga je om met dit stille verdriet?

Wat is een miskraam?

Onder een miskraam wordt het afbreken van de zwangerschap voor de 16e week verstaan. Dit veroorzaakt buikpijn en zorgt voor bloedverlies. Soms nemen de zwangerschapsverschijnselen al af voordat de miskraam duidelijk wordt. Het gebeurt regelmatig dat er bij de eerste echo geconstateerd wordt dat het vruchtje niet levensvatbaar is. Dit wordt een missed abortion genoemd. Hierbij denkt je lichaam nog zwanger te zijn en heb je dus geen bloedverlies of pijn. Je kunt zelfs nog last hebben van zwangerschapskwalen. Na 16 weken zwangerschap is de kans dat het nog fout gaat, veel kleiner. Ook spreek je dan niet meer over een miskraam, maar noem je het een doodgeboorte. Het kindje is dan immers ook al echt een kindje, met ‘alles erop en eraan’. Hoewel dat eigenlijk al veel eerder het geval is…

Het vruchtje

Bij een miskraam is het belangrijk dat je probeert om het vruchtje op te vangen. Aan het vruchtje kan men namelijk zien of alles meegekomen is. Is niet alles meegekomen, dan kan het nodig zijn om gecuretteerd te worden. Daarnaast kan het vruchtje onderzocht worden, zodat het misschien duidelijk is waarom het mis ging. Dit kan van belang zijn bij een volgende zwangerschap.

Curettage

Een curettage wordt niet zomaar uitgevoerd. Indien mogelijk, ligt de voorkeur bij het natuurlijk afstoten door het lichaam. Dit kan voor de verwerking helpen, omdat het zo een natuurlijk proces is en het niets te maken heeft met ingrijpen. Het vruchtje was niet levensvatbaar en je lichaam heeft erop gereageerd. Natuurlijk zijn er gevallen dat dat niet mogelijk is en dat het beter is om wel een curettage te ondergaan. Hierbij wordt de baarmoeder schoongemaakt. Dit gebeurt onder narcose of met een ruggenprik. Een chromosoomonderzoek is mogelijk als je meerdere miskramen hebt gehad. Maar lang niet altijd kan er een oorzaak gevonden worden.

Hoe ga je om met dit verdriet?

Neem je verdriet serieus. Ja, je hebt een nieuw leventje verloren en dat je daarom rouwt is niet meer dan normaal. Laat niet anderen bepalen hoe je hier mee om moet gaan! Jij bent uniek en jij mag zelf uitmaken wat je nodig hebt. Probeer iemand te vinden met wie je goed hierover kunt praten. Is je partner geen prater? Natuurlijk kan dat moeilijk zijn, maar ook hij heeft recht op zijn manier van verwerken. Probeer elkaar te steunen en dat doe je niet door continue de ander te verwijten dat hij er niet goed mee omgaat. Bedenk ook dat voor je partner het een andere beleving is, want hij heeft niet alle verschijnselen gevoeld, waardoor jij al een verbondenheid had met het vruchtje/kindje. Door je partner uit te leggen hoe jij je voelt, kan hij zich meer verplaatsen in jouw beleving. Maar ook bij een aanstaande vader kunnen er emoties los komen. Ook hij moet immers een droom loslaten…

Wees lief voor elkaar en als praten niet lukt, probeer dan je verhaal bij een ander kwijt te kunnen! Of zoek samen naar een manier waarbij jullie allebei troost vinden. Zoek lotgenoten of vraag eens bij de arts naar mogelijkheden. Praat, praat, praat, zoveel je maar wilt. Geef het een uitlaatklep. En als je dan zelf geen prater bent, doe het dan op een andere manier. Schrijf een gedicht, schilder je emotie, maar krop niet alles in je op!

Ook al heeft je kindje nooit geleefd, maakt dit wat uit voor het verdriet?

Iedereen is uniek in zijn beleving van verdriet en gemis. Ook in dit geval. Met een miskraam komen er gevoelens los als je bedrogen voelen door je lichaam, een droom die in duigen valt en uiteraard ook gewoon verdriet om het kindje wat je dacht te krijgen en wat er dus nooit zal zijn. Reken daarbij mee dat voor de omgeving een miskraam soms niet wordt gezien als iets wat heel heftig is. Wat het uiteraard wel degelijk is. Ook dit kindje, wat het in wording toch was, mag geliefd zijn en mag jij om treuren! Of een miskraam net zoveel verdriet teweeg brengt als het verliezen van een levend kindje of bij een doodgeboorte, zal voor iedereen weer anders zijn. Maar jij hebt gewoon het recht om te voelen wat je voelt en daar zal iedereen gewoon respect voor moeten hebben. Er zijn vrouwen die er vrij nuchter in staan, terwijl voor de ander er een groot gemis is ontstaan. En beide vrouwen mogen dit zo ervaren! Omdat voor de buitenwereld het kindje nog helemaal niet bestond, zullen zij zeker anders reageren…

Hoe verwerk je het? Je draagt het immers altijd mee.

Zoals gezegd zal iedere vrouw het anders doen. Belangrijk is, is dat je dicht bij jezelf blijft. Heb je behoefte aan iets tastbaars van het kindje? Doe dit dan ook! Begraaf het vruchtje en zet hier een mooi boompje op, bijvoorbeeld. Geef het gewoon een naam en gedenk het op een bepaalde dag.

Praten is, zoals gezegd, belangrijk. Maar ook creativiteit kan helpen. Schilderen, dichten, schrijven of misschien wel muziek maken. Het kan je helpen om je emotie uit te drukken.

Zoek lotgenoten, zodat je je begrepen voelt.

Misschien vind je het fijn om meer over miskramen te weten, zoek boeken of lees meer op internet, zodat je meer begrijpt van wat er is gebeurd.

Maar vooral:

Of je nu maar acht weken zwanger was of misschien zelfs wel minder, of toch een heel aantal weken meer: jij hebt recht op je verdriet! Neem het serieus en huil om het kindje wat er niet zal zien. En praat erover, want helaas ben je niet de enige die met dit stille verdriet rondloopt!

Meer informatie

Opnieuw zwanger na een miskraam
Welke invloeden kunnen de kans op een miskraam vergroten?
Op het verlies van een kind ben je nooit goed voorbereid
Verdriet, hoe kun je er het beste mee omgaan?
Hoe steun je iemand na een miskraam
Oorzaken voor een miskraam
Buitenbaarmoederlijke zwangerschap
Hoe kun je iemand troosten?
Afbreking van de zwangerschap, wat komt daar bij kijken?
Verplichtingen bij het afscheid van je baby
Onvoltooid verleden tijd
Het laatste moment. Hoe beleef je deze zo intens mogelijk?
Als je je kindje verliest in de zwangerschap

Bronvermelding

Tekst: Wil Cats
© afbeelding: 123rf.com