Het is weer bijna Moederdag. Voor sommige een fijne dag om in het zonnetje te worden gezet of een mooie gelegenheid om hun moeder te verwennen. Voor anderen een verdrietige dag omdat zij misschien hun moeder zijn verloren of ongewenst kinderloos zijn…
Moederdag 2003
Ik denk terug aan Moederdag 2003. Een paar maanden daarvoor was ik bevallen van het mooiste kindje van de wereld. Mijn eerste zoon. Hij heeft maar twee dagen bij ons mogen zijn, voor we hem terug moesten laten gaan. Als engeltje. Mijn eerste Moederdag had ik mij heel anders voorgesteld, de realiteit was echter dat mijn kindje niet meer bij ons was. Ik kreeg enkele ‘goedbedoelde’ reacties, zoals: “Jij zal ook nog wel een keer Moederdag kunnen vieren…” Ik begreep ze niet want ik was toch moeder geworden? Dat mijn kindje niet meer tastbaar bij ons was, maakte mij niet minder moeder. Moeder word je tijdens de zwangerschap, wanneer je kindje in je groeit. Tastbaar dichtbij na de geboorte, maar de moeder in jou, ontstaat zoveel eerder dan bij de geboorte.
Ontkenning van zijn bestaan
De opmerkingen, hoe goed ze ook bedoeld waren, deden mij pijn. Het voelde als ontkenning van mijn zoontje. Maar mijn zoontje had wel degelijk bestaan! Zeven maanden had hij in mij gewoond en twee dagen buiten mij. Ik had van hem gehouden, naar hem verlangd en voor hem gezorgd. Ik was zijn moeder. Dat mocht niemand ontkennen. En met die ene
– ongetwijfeld goed bedoelde – zin, deden ze dit wel!
Op die bewuste Moederdag kreeg ik een prachtige rozenstruik, uit naam van mijn zoontje. De roos staat nog steeds in mijn tuin en geeft ieder jaar opnieuw de mooiste bloemen.
Bouwpakketjes
Inmiddels zijn we jaren verder en ben ik moeder van een flinke puber. Rocco heeft ieder jaar opnieuw geprobeerd een moederdagknutsel voor mij te maken, gestimuleerd door de leerkrachten op de basisschool, maar meestal kreeg ik zijn knutsel ‘als bouwpakket’. Hij is niet zo van het knutselen. Toch heb ik al zijn pogingen netjes bewaard. Hij had er immers wel zijn best op gedaan en daar gaat het om. En bouwpakket of niet, ik vond ze allemaal even prachtig.
Sinds twee jaar heb ik zelf geen moeder meer. Althans, niet tastbaar meer dichtbij. Zij is nu bij haar eerste kleinzoon, ergens in het land van engelen. Ze is nu vast haar kleinzoon net zo aan het verwennen en bemoederen als dat ze hier op aarde deed met Rocco. Moeder ben je immers altijd. Zelfs over de grenzen van de dood…
Waar pijn is
zijn haar handen
en vanuit haar hart
kijkt ze naar jou
Met haar liefde kan
ze je omringen
en met haar zorg
verzorgt ze trouw
Haar zachte kusjes
hebben super kracht
alle angst en pijntjes
verdwijnen gauw
en haar stem is
haast magisch
wanneer ze zegt
‘Ik hou van jou!’
Meer informatie
Moederdag: Een viering van liefde, leven en herinnering
De leukste tips voor Moederdag, vind je hier!
Moeders nu versus moeders toen
Ongepland zwanger, wat zijn mijn opties?
Moederdaggedichtjes, rijmpjes en versjes
Moederdag, zet moeder in het zonnetje!
Willy Woef viert Moederdag
Moederdagknutsels: Knutselen voor Moederdag
Moederdag vergeten? Bestel een sieraad als goedmaker!
Bronvermelding
Tekst: Marion Middendorp
Stockfoto: 123rf.com
