In gesprek met Mari Maris over haar nieuwste boek GROENTEN

12 januari 2023 Een reactie plaatsen

Vrrrroem vrrrroem daar komt het autootje, zwwffvvv vliegtuigje, tjoeke tjoeke treintje, we kunnen de wereld makkelijk 10 keer rond met alle verzonnen voertuigen (aha! vóér-tuig) die kinderen moeten verleiden tot nog één hapje. Anders een hapje voor oma…, straks een verhaaltje, of even op de ipad…, toetjes in het vooruitzicht. Is het opvoeden, of gewoon kindercorruptie? En vooral, heeft het zin?
Vol goede groente-voornemens vroegen we Mari Maris hoe we ze makkelijk in praktijk kunnen brengen én volhouden zonder strijd aan de eettafel.

Mari ken u misschien van de Groentebijbel, of een van haar andere boeken, inmiddels genoeg voor een flinke boekenplank. Ze leverden haar de titel Groentekoningin op, ze wordt ook wel de Ottolenghi zonder lange ingrediëntenlijsten genoemd. Dat leek ons nou eens ideaal, want op een drukke dag willen we graag goed en lekker eten, maar geen uren in de keuken staan.

Mijn eetgedrag

Jarenlang heb ik mijn moeder uit de slaap gehouden met mijn eetgedrag, een regelrechte ramp was ik. Blote macaroni met een kaasbroekje mocht héél soms aangekleed worden met wat reepjes tomaat, tot broccoli was ik bereid als die toegedekt onder een dikke deken gesmolten kaas uit de oven kwam, tel er een sporadische sperzieboon bij op en het eind van mijn culinaire universum was bereikt.

Mijn jeugdvriendinnetje at alles, behalve doperwtjes. Als ze als er ook maar één doppertje met een scheef oog naar haar bord gekeken had, weigerde ze categorisch er ooit nog een hap van te eten. Ze logeerde regelmatig bij ons, op een dag aten we doperwtjes. Mijn moeder was het vergeten. Met de langste tanden die ik ooit zag verklaarde Sanna geen doperwtjes te eten. ‘Doperwtjes? Dit zíj́n helemaal geen doperwtjes, die zijn prietjes’, loog mijn moeder vliegensvlug. ‘Proef maar’ zei ze, zoals ze ook elke dag tegen mij zei.

Ik hoefde niets te eten dat ik niet lekker vond, maar moest wel van alles een hapje proeven. ‘Een echte hap, geen theelepel, dan proef je niks’. Sanna slikte mijn moeders verzinsel en proefde vervolgens haar hele bord leeg. De volgende keer dat ze bleef eten voeg ze om prietjes.

Wel-proeven-tactiek

Mijn moeders ‘wél proeven tactiek’ werkte bij Sanna een stuk sneller dan bij mij, maar ik ben ervan overtuigd dat al die verschillende hapjes mij uiteindelijk hebben gevormd tot iemand die met veel plezier dikke boeken vol groenterecepten maakt.

Maar ik kan me zo voorstellen dat u niet wil wachten tot uw kroost uitgegroeid is tot groenteminnende kookboekenschrijver en liever voor die tijd, zonder strijd, lekker samen eet. Dus, wat moeten we met die groenteweigeraars?

Niet dwingen, denk ik. Er ‘hapjes voor oma’ in forceren, zorgt vast niet dat ze die groente sneller lekker gaan vinden, ik vrees eerder het tegenovergestelde.

Liever een duidelijke, overzichtelijke, afspraak; proeven, geen hele bergen, maar een goeie hap. En probeer zoveel mogelijk groenten, wie weet blijkt uw bloemkoolhatertje van vandaag, morgen wel een sperzienbonenliefhebber.

Groenten zijn er in verleidelijke kleuren

Groenten hebben van nature een goeie verkooptruc, ze zijn er in net zoveel verleidelijke kleuren als M&M’s (oké, behalve de blauwe), er is dus heel makkelijk een aantrekkelijk bordje mee te maken. Als dat niet in de smaak valt, zijn verborgen groenten vaak een oplossing. In onherkenbare stukjes gesneden en pureren tot saus of soep kan natuurlijk altijd, maar zo’n puree kan ook met een losgeklopt met ei -of zijden tofoe, tot burgertjes gevormd worden.

Of bak aangemaakte puree in een oven van 170 ºC tot een stevig taartje. Sowieso zijn alle quicheachtige taarten, pannenkoeken, galettes, wraps, pitabroodjes, lasagne en ovenschotels ideaal om groenten in te verstoppen. En worden ze toch herkend, geef ze dan gewoon een andere naam, goeie kans dat het werkt.

Samen koken doet wonderen

Samen koken kan ook wonderen doen, maar op drukke doordeweekse dagen kost dat misschien teveel tijd. Gelukkig zijn groenten fast food, ze kunnen in 5 tot 20 minuten op tafel staan. Of serveer ze áls fastfood: beleg een geroosterde bol of sandwich royaal met gegrilde groenten, een gevulde salade, opgebakken stamppot of ander lekker restje; zo klaar en er kan geen hamburger tegenop. Zeker niet als u het brood besmeert met tomaten-tappenade, mayo, pesto, hummus of ander smakelijk smeersel.

Als u kinderen de liefde voor groen met de eetlepel kunt meegeven, hoeven zíj́ straks geen goeie groente voornemens te maken, dan weten ze allang hoe lekker groenten zijn.

In GROENTEN vind je meer dan 800 nieuwe groenterecepten!

In Mari’s nieuwste boek met de alleszeggende titel GROENTEN vindt u meer dan 800 nieuwe groenterecepten. In ruim 50 overzichtelijke hoofdstukken komen dagelijkse en minder alledaagse groenten aan bod, maar ook wildpluksels, verse kruiden en eetbare bloemen in verrassende recepten van exotisch of Mediterraan tot Pools of Indiaas. Daarbij eindeloze variaties, serveersuggesties, houdbaarheid en verrassende restverwerkingsideeën. De vegan en glutenvrije recepten zijn apart aangegeven. Kortom, ‘Groenten’ is voor iedereen die weleens groenten eet.

GROENTEN is o.a. online te koop bij Bol.com