Ik ben getrouwd met een man die in zijn jeugdjaren een fortuin aan lego bij elkaar heeft gespaard. Tot een aantal weken geleden stond dit allemaal nog veilig op de zolder bij zijn ouders, waar onze oudste zoon er al met regelmaat mee speelde. Maar in de loop van de tijd nam de lego-gekte bij ons in huis toe. Man kreeg weer een complete flashback naar zijn jeugd en zoon werd er daardoor helemaal mee besmet.
Inmiddels hebben we al een hele voorraad ‘lego-van-nu’ in huis, verzameld op verjaardagen, met kerst en met het op de kop gooien van spaarpotten. Het is ongelofelijk hoe snel de lego zich in ons huis vermenigvuldigt, het lijken wel konijnen.
Een miniatuurbevolking rijker
En toen werd het zomervakantie. Zes lange weken strekten zich voor ons uit en we zouden niet op vakantie gaan dit jaar, dus er bleef heel veel tijd over om te spelen. Op een zorgeloze zaterdag stond onze auto ineens achterstevoren op de oprit geparkeerd met de kofferbak open, afgeladen met alle oude lego van man! Eerst had ik nog niet helemaal in de gaten met hoeveel lego-mannetjes, -huisjes, -treintjes en -autootjes ze waren gekomen, maar toen ik het in de gang zag staan, sloeg ik zo’n beetje steil achterover. Ik gebruik de uitdrukking niet vaak, maar: OMG!
Er werd een deel van de zolder leeg gemaakt, om een plek te creëren waar er naar lieve lust met deze miniatuurbevolking gespeeld kon worden en man besteedde een aantal avonden aan het in elkaar zetten van een vliegveld, brandweerkazerne, politiebureau en wat al niet meer. Ik vroeg me af voor wie dit speelgoed opgehaald was? Wie had hier eigenlijk het meest plezier van?
Lego-boy
Oké, ik moet toegeven dat onze zoon inmiddels al net zo’n lego-boy is als zijn vader en dat er door hem ook echt dagelijks mee gespeeld wordt. Het liefst haalt hij een voertuig helemaal uit elkaar en bouwt het dan opnieuw of bouwt er iets anders van. Leuk om te zien hoe hij zijn fantasie er steeds meer in gebruikt en niet alleen de gebaande paden betreedt. En erg leuk dat ook echte boeven in zijn ogen altijd een zwart-wit pak aan hebben en een breekijzer bij zich dragen.
Legoland
Maar langzaamaan dreigt lego ons leven een beetje over te nemen. Het is overal waar je maar kijkt en vooral waar je maar luistert… Bij zowel de nieuwe als de oude legopakketten bij ons in huis, zitten de originele boekjes. En in de oude boekjes uit de jaren ‘80/’90 wordt veel reclame gemaakt voor Legoland. Ik kan inmiddels niet meer op twee handen tellen hoe vaak ik de volgende vraag al gehad heb: ‘mama, gaan wij ook een keer naar Legoland?’ Omdat we de vraag uiteindelijk wel zat waren hebben we gezegd dat we dat zouden doen als het voor de jongste ook leuk zou zijn en hij er herinneringen aan zou overhouden. ‘Wanneer is dat dan, mama?’ (x10)
Dus nu staat het in de agenda: zomervakantie 2020, Legoland. De jongste is dan 4, de middelste 6 en de oudste 8 jaar. Nog drie jaar wachten en dan is het zover! Dan gaan we eindelijk naar Legoland! Maar, zoals het nu eenmaal werkt bij kinderen; de vragen zijn nog steeds niet opgehouden en er komen elke dag nieuwe bij, natuurlijk over lego (‘hoe oud ben ik als we naar Legoland gaan?’), maar ook over treinen, prinsessen, strijkkralen en waterpistolen… Tja, het zal er wel bij horen..
Extra informatie
Spelend opruimen, zo maak je opruimen fijn!
Kinderen, ouders en playmobil
Bronvermelding
Tekst & fotografie: Mirna Dijkstra
