Een anonieme klaagmuur, omdat iedereen wel eens zijn hart wil luchten
Een anonieme klaagmuur. Of je nou zwanger bent, net bent bevallen, een peuter, schoolkind of puber hebt rondlopen, soms is het moederschap of vaderschap net niet wat je ervan had verwacht. Zwangerschapskwaaltjes zijn soms heftiger dan alleen maar ‘vervelend’, babygehuil kan soms door merg en been gaan als het – voor je gevoel – al uren duurt, een dwarse peuter plak je soms het liefst achter het behang bij de honderdste ‘nee’ van die dag en pubers plak je soms het liefste achter het behang.
Hoofd in de wolken
Volgens iedereen hoor je met je hoofd in de wolken te lopen maar je merkt dat dit niet altijd mogelijk is. Natuurlijk houd je zielsveel van je kindje of die baby in je buik, maar soms een ietsiepietsie minder.
Brok ellende in je lijf
Zit je met een brok ellende in je lijf of hoofd, of wordt je keel letterlijk dichtgeknepen door ingehouden verdriet, woede of frustratie: lucht dan anoniem je hart op onze klaagmuur. Of lees de reacties die andere moeders en vaders hier al hebben achter gelaten. Die soms precies tegen dezelfde emoties of onmacht aan lopen als jij. En wat een verademing is het, te lezen dat je niet de enige bent! Dat lucht nog eens op!
Even anoniem je hart kunnen luchten, zegt niets of je wel of niet genoeg van je kindje houdt. Een moment van stoom afblazen lucht op, de herkenbare klaagzangen van anderen bieden troost. Even klagen maakt je géén slechte vader of moeder. Je zal zien, dat je niet de enige bent. De klaagmuur biedt jou de gelegenheid om je gedachten te verwoorden en je gevoelens te uiten, zodat dingen niet zwaarder gaan wegen wanneer je er mee doorloopt. En eenmaal je gal gespuwd, kun je het leven weer met een glimlach aan!
Spelregels
Je mag over alles en iedereen klagen maar houd het beschaafd. Grof taalgebruik, discriminerende en/of seksueel getinte teksten zullen door ons niet worden geplaatst. Je klaagzang en/of geheim dient echter te allen tijde een relatie te hebben met je zwangerschap(swens), baby, peuter, kleuter, schoolkind, puber of ouderschap in het algemeen, in de ruimste zin van het woord.
1042 berichten.
ik wordt niet goed van mijn kinderen!!!! de peuter van 3 is grenzenloos en mateloos irritant ne zeld mijn 1 jarige zoon ervaar ik vakk als super irritant, hij is namelij kalleen nog maar bezig met de zwaartekracht beproeven. en natuurlijk is dat leuk en grappig en alles, maar vanavond even niet.!!!!
geloof me ik ben vaan ook liever aan het werk ik ben een verscrikkelijke moeder ik heb er een van bijna drie die ik de hele dag aan het verbieden ben of straf aan het geven ik heb soms echt het gevoel dat ik gek word bij anderen gaat het ze makkelijk af ,het opvoeden , ik vraag me af hoe ze het doen ....soms wou ik dat ik nooit aan kinderen was begonnen
ik ben bang dat het zometeen de druppel is ik heb zoveel woede in me en ik weet niet wat ik moet ... hebben julie tips qua medicijnen of zo om te ontspannen?
ohhhh wat lekker zon klaagmuur...heb zoontje van bijna 15 maand en het is de hele dag NEE....oja en het woordje die(op dringende toon)pfff moe word je ervan kon me vanmiddag al verheugen op vanavond,maar dat is ook nog maar de vraag wanneer hij na bed wil. warm eten wil hij niet alles wat ik hem geef haald ie weer uit de mond en beland op de grond word er langzamerhand een beetje moe van. hij is nooit een makkelijke baby geweest(huilbaby 18uur pd)dus ben al heel wat gewend en oke alles is beter dan huilen en ik hou ontzettend veel van mijn manneke maar soms!!!!!!!!!!!!!!
beste moeder met veel woede.. ik heb een tijdje geleden sint jans kruid gehad(vloeibaar)en ik werd er wel iets rustiger van. ik hoop dat het werkt en dat je snel weer wat rustiger word
lekker dan straks heb ik 2 baby's terwijl ik er maar 1 verwacht.... mijn dochter van 2,5 jaar wil alleen bij mij uit een fles drinken, fopspeen in de mond en jengelen maar. daar in tegen bij opa's en oma's drinkt ze uit bekers, doet ze stoer en is ze enorm lief... waaaaahhhhh ik word niet goed hiervan HELP!!!
peuters zijn leuk als ze maar niet van je zelf zijn en je ze savonds weer aan hun pa en ma kan geven ..... blijft er alleen de troep over waar ze met hun kleine plakhandjes aan hebben gezetten....
mijn kinderen, ik kan ze wel plakken achter het behang..
Hallo hier ook even een moeder dat een probleem heeft en wat hulp nodig heeft van andere moeders.. Ik weet niet meer wat ik moet doen mijn kleine meis is straks bijna 2 jaar sinds een paar dagen begint het weer als ze op bed moet overdag maar ook savonds elke keer weer krijsen als ik haar op bed doe word er gewoon echt moe van en ik zit elke avond gewoon met barstende koppijn .. En dan slaapt ze eindelijk dan haal ik haar de volgende dag eraf maar dan zit ze onder de blauwe plekken soms zelfs tand door de lip of op haar toch gebeten dat er zelfs bloed uit komt .. Heb zelfs geprobeerd om haar eerst in men armen of schoot laten slapen en dan op bed doen maar dan alsnog steeds hetzelfde.. Ik ben gewoon de wanhoop nabij, ik weet niet meer wat ik moet doen ik durf gewoon eigenlijks niet met haar weg te gaan want dan kijken de mensen mij raar aan .. Ik weet het niet meer help??!!! Een wanhopige moeder ..
lieve Anoniem, ga door met je hart te luchten daar is deze site voor en trek het commentaar van de "goede" moeder niet aan, Deze site is er echt voor jullie moeders, want het is niet altijd een gemakkelijke opgave om een kind op te voeden,
Ik ben zo blij dat ik lotgenoten vind op deze website. Ik zit er nu compleet doorheen, heb een mannetje van 19 maanden die alleen maar de hele dag jammert. Al vanaf zijn geboorte. En als er bezoek komt of we op bezoek gaan dan gedraagt hij zich over het algemeen voorbeeldig, dus 'is het zo'n lief mannetje'. Niemand begrijpt dat ik er horendol van word! Hij wil nu alleen maar de hele dag opgetild worden, kan nog geen 5 minuten alleen spelen, wil vaak niet eten, wil niet slapen, dan is hij weer te moe, verkouden, komen er tandjes door, zit ie in 'een fase' (welke fase duurt er nou al ruim anderhalf jaar?? Of volgt de ene fase rechtstreeks op de andere?!). En dan al die verhalen van andere moeders: 'mijn kind is zo lief...' Fijn dat ik hier vergelijkbare verhalen lees. Maar een ding moet me van het hart. Deze klaagmuur is duidelijk bedoeld voor ouders die het even niet meer zien zitten en hun hart in alle eerlijkheid willen luchten (en dat verder nooit doen omdat ze er dan waarschijnlijk vreemd op worden aangekeken of als slechte ouder bestempeld worden). Juist het van je afschrijven en andere vergelijkbare ervaringen lezen kan zo helpen om weer nieuwe energie te vinden om die uitdaging van het opvoeden van dwarse kinderen het hoofd te bieden. En dan is het zo jammer dat sommige ouders (moeders) het dus nodig vinden om ook hier andere ouders te be- en veroordelen. Door te zeggen dat het aan ons ligt dat ons kind dwars is. Lees je eens in. Kinderen hebben allemaal een ander karakter en de een is nu eenmaal dwarser dan de ander. Daar heb je als ouder soms helemaal geen invloed op, zelfs als je alles volgens het boekje doet. Prijs je gelukkig met je zoete kind en zoek een andere plek dames. Deze klaagmuur is niet voor jullie. Jullie zijn de reden dat we ons tot een anonieme online klaagmuur moeten wenden en zelfs daar weten jullie ons te vinden om ons slecht en schuldig te laten voelen. Voel je daar maar eens trots op...
Wat doe je op deze klaagmuur? Dit is voor ouders die er even helemaal doorheen zitten. Ga lekker foto's van je engeltjes op Facebook zetten ofzo.
Ppff ... Net de kleine man van 17 maanden in bed gelegd! Wat een drama.. Na een dag kdv is hij niet te houden, wil helemaal niks alleen maar krijsen en flippen.. Elke avond ook weer gedoe met eten, gewoon niet willen eten .. En alleen maar jengelen en als we dan iets afpakken of zeggen een driftbui.. Op de grond liggen en met zn hoofd op de grond bonken.. Echt het kan het liefste jongetje van de wereld zijn (vooral bij en met anderen) maar na een dag werken zou ik dat ook graag nog even hebben voordat hij weer naar bed gaat! Kijk alweer uit naar het weekend 🙂
Heerlijk, ff klagen op de klaagmuur! Mij zoontje van 26 maanden was tot zondag lief, zorgzaam, te sturen en straf op de gang hielp. Maar sinds zondag is het één en al ellende! Wat er ook gebeurd, NIKS IS GOED! Als ik zeg A, wil hij B en andersom. Afleiden helpt niet meer, of heeel kort. Hij valt van de ene in de andere driftbui, luistert niet en vindt het niet meer erg om op de gang gezet te worden. Voorbeelden: ik zit op de bank en meneertje wil daar zitten. Hij duwt en trekt zolang, totdat hij zijn zin krijgt. Natuurlijk, ik probeer te negeren, niet toe te geven, maar zo'n peuter heeft een lange adem, ongelooflijk! Hij wil een stukje vlees van mij, maar krijgt het niet. Gevolg: HEEL BOOS en gooien met eten/drinken. Aangezien ik ook een baby heb van 3 maanden, ben ik er (nu al) zoooo moe van! Ik weet gewoon niet wat ik ermee aan moet. Achter het behang ermee! 😉
Wat fijn dat zo'n anonieme klaagmuren er is. Mijn peuter van bijna 2 is al vanaf baby aan het huilen. De hele dag. Hij heeft er zelfs voor in het ziekenhuis gelegen! Het is gewoon karakter. Heel de dag elke dag is het vechte om te slapen! Driftbuien tot overgeven toe! Na mijn jongste dochter van 10 maande kan zelfs niet normaal dutte omdat Mnr de hele buurt bij elkaar schreeuwt. Het is vreselijk. Hij maakt mij zo boos met dat krijsen over overgeven. Vooral omdat dit niet alleen de peuter pubertijd is.. Maar al z'n hele korte leventje lang.ben het soms zo zat! En daarom zo blij dat ik dit even kwijt kon!
Wat een verademing om te lezen dat ik niet de enige ben!! Natuurlijk weet je wel dat je niet de enige bent, maar niemand 'klaagt' over zijn/haar kinderen in het openbaar. Dat is toch een beetje not done in de maatschappij. Wat heerlijk dat er deze klaagmuur is! Ook ik heb momenteel erg moeite met mijn dochter van ruim anderhalf. Net een half uur de tent bij elkaar gekrijst, echt gekrijst, om niks. En niks hielp, afleiden, trootsen, in de hoek, laten liggen echt niks. Ik heb haar maar op bed gelegd want ze bleef op de grond liggen en in haar ogen wrijven. Vervolgens daar nog alles bij elkaar gekrijst. Ik weet soms gewoon niet meer wat ik moet doen. Mijn oudste dochter had dat helemaal niet zo erg, die had ook wel haar nukken af en toe maar niet zo erg als haar zusje. En alle methodes die we bij mijn oudste konden toepassen werken bij de jongste niet. En meer methodes weet ik eigenlijk niet en dat vind ik heel erg en daar baal ik van. Want ik kan mijn jongste niet helpen zoals ik graag zou willen en voel ik me dus machteloos. Plus regelmatig ook nog moe, nou dan voel je al wel aankomen dat ik ook wel eens uit mijn vel spring. Met alle gevolgen en huilbuien van dien. Vooral het niet weten wat te doen met het negatieve gedrag van mijn meisje vind ik heel erg en ik word er regelmatig verdrietig van. Zo fijn dat je hier evan van je af kunt schrijven. Ik zal eens lezen op de site voor wellicht wat nieuwe tips en methodes die bij mijn jongste wellicht wel werken. In ieder geval dat jullie willen 'luisteren' 😉
ook maar even wat op de Klaagmuur plakken dan.. Ik lees erg veel over driftige peuter en hoe vervelend ze kunnen zijn !!!! Ik heb zelf een dochter die over 2 weekjes alweer 2 jaar word, ze is echt een lieverd en deelt alles met iedereen koekjes, drinken, enz. ook is ze heel sociaal naar mensen toe zwaait zegt haaiii ....... maarrrrr sinds een paar maanden is ze ook erg snel kwaad doet waar ze zelf zin in heeft, wilt niet verschoont worden wil niet douchen wil niet aan en uitkleden, wil alles kapotmaken,wil niet normaal in de kinderstoel zitten en eten maar gooit alles op de grond, en ga zo maar door, afentoe ben ik het wel zat en wil ik heeel hard wegrennen !!! Maargoed dat gaat niet, ik denk dat zoeen beetje alle peuter's dit wel doen, wat er ook gebeurd gewoon rustig blijven, en vooral een goed ritme in huis hebben, regelmaat heel belangrijk !! ..
pffff ik moet even mn ei kwijt hoor, ik heb een peuter van bijna 2 en ben 34 weken zwanger van de tweede. Ik heb wel een relatie, maar mijn vriend is er alleen in het weekend vanwege werk, dus het meeste komt op mij neer. Mijn peuter is momenteel vreselijk aan het uitproberen en aan het dwingen, ik weet dat het erbij hoort, maar ik ben zooooo moe van dit gedrag. Hij is wakker van ochtend tot avond, weigert te slapen overdag en is alleen maar streken aan het uithalen, schreeuwen, slaan ( mij en de huisdieren), gillen, overal mee bemoeien en vooral DRUK DRUK DRUK. Geen seconde rust en daar komt bij dat hij s nachts wakker wordt en luidruchtig in bed uren gaat liggen spelen, iets wat ik maar probeer te negeren, maar het gaat wel ten koste van mijn rust... In combinatie met mijn zwangerschap zit ik er even doorheen nu, ik ben moe, lusteloos en er vooral even helemaal klaar mee nu. Ik heb hierdoor ook een enorm kort lontje voor alles en iedereen, pfff hoop dat het minder wordt als ik bevallen ben en langzaam weer meer energie krijg....
fijn voor je, gelukkig doe jij het wel goed, gefeliciteerd!
je wilt niet weten hoe mij dochter dan deed, als haar buggy ahcter de tafel bleef hangen, dan ropte ze 1 keer (tja waarom niet even doorzetten) en dan huilen en gillen zich op de grond laten vallen en hoofd op de grond bonken, daarn ramde ze de buggy los en smeet hem weg, pff en die was toen nog 1,5
inderdaad, meestal als ze 2 zijn wil t nog wel, hoewel mijn oudste al met 1,5 jaar heel hardnekkig begon te woden, maar we zijn inderdaad bezig om dingen uit te sluiten, want mijn intuitie zegt dat er iets aan de hand is, en dat gaan we nu dus uitzoeken, je wil niet weten hoe vaak ik op t randje heb gestaan om hulp te zoeken, maar zo makkelijk doe je dat niet omdat je je dan slecht voelt, ook al zegt iedereen dat t niet zo is, je hoort en leest alleen maar van die geweldige verhalen en prachtige gezinnetjes, maar dat is alleen maar buitenkant, ik ben altij eerlijk erover geweest, heb ook nooit roze wolken gehad, ik hou enorm veel van ze (want uit logeren brengenvind ik al vreselijk, ook al weet ik dat t wel goed is voor mij) maar zo'n klaagmuur is echt een opluchting, en mn de jongste heb ik niet veel problemen, tuurlijk de peuterpubertijd wel , maar heel anders dan bij de oudste
ik wordt knetter knettergek, heb 2 dochters 1 van 3,5 en 1 van 2 jaar, de oudste kan op dit moment alleen maar gillen, schreeuwen, alles omver en in de lucht gooien (inclusief haar zusje) grote mond, irritante geluiden maken en dan vooral hard! ook met de deuren slaan, zusje pesten (omver gooien, schoppen, dingen afpakken) en dan gaat t zusje meteen gillen en krijsen, ze gaan overal bij zitten wat niet mag, ze doen de voordeur open en rennen lachend naar buiten de straat op, hond erachter aan en ik iedereen maar weer opzoeken, ik heb geen dag voor mezelf, en mn man maar klagen als ie een keer een ochtendje met ze alleen is omdat ik naar de moestuin wil om even alleen en weg te zijn, er dringt niets tot ze door, janken om niets echt waar, het is de hele dag gegil, geschreeuw (ook van mij) overal aanzitten, met dingen gooien, 100 keer zeggen dat iets niet mag en ga zo maar door, meestal na dit soort dagen komen er een paar rustige dagen, maar ik wordt echt stapelhorendol en soms heb ik echt de neiging om ze weet ik veel wat aan te doen, in plaats daarvan ga ik heel hard met iets smijten, dat lucht wel op, helaas sneuvelen hierdoor vaak wat dingen, maar beter dat dan mn kinderen haha (we blijven lachen he)
Hahahaha herkenbaar. Mijn oudste was precies zo. Dus die zat altijd in de wagen. We hebben nu eenmaal geen ogen in onze kont
hahahaha
Inderdaad, hier ook brullen als haar poppenbuggy omver valt.
Jouw tijd komt nog wel! Perfecte kinderen bestaan niet en perfecte ouders (zoals jij suggereert te zijn) ook niet. Dus denk nog maar eens aan mijn opmerking terug als je er straks zelf ook ineens middenin komt te zitten. Deze moeders hieronder hebben zelf helemaal geen hulp nodig. Ze moeten alleen even hun hart luchten en kunnen daardoor weer verder. Heerlijk, zo'n klaagmuur juist.
Geen klaagzang, maar hier twee prachtige kindjes (0 en 2) waar ik niets, maar dan ook helemaal niets over te klagen heb. Als er iets te klagen is, kijk ik naar mezelf. Wat doe ik zelf verkeerd? Een keer somberen kan geen kwaad, maar als ik onderstaande berichten lees, zou ik toch echt hulp zoeken!!
Absoluut normaal maar vreselijk irritant!!!!!
plak ze achter het bahang
Ik snap nooit waarom al die ouders zich van alles laten aanpraten waar ze helemaal geen zin in hebben. Jij bent de baas over je kind. Als jij dat niet wilt dan gebeurd dat niet en als ze het er niet mee eens zijn dan hebben ze pech. Goede familie en vrienden hebben daar begrip voor.
