Een anonieme klaagmuur, omdat iedereen wel eens zijn hart wil luchten
Een anonieme klaagmuur. Of je nou zwanger bent, net bent bevallen, een peuter, schoolkind of puber hebt rondlopen, soms is het moederschap of vaderschap net niet wat je ervan had verwacht. Zwangerschapskwaaltjes zijn soms heftiger dan alleen maar ‘vervelend’, babygehuil kan soms door merg en been gaan als het – voor je gevoel – al uren duurt, een dwarse peuter plak je soms het liefst achter het behang bij de honderdste ‘nee’ van die dag en pubers plak je soms het liefste achter het behang.
Hoofd in de wolken
Volgens iedereen hoor je met je hoofd in de wolken te lopen maar je merkt dat dit niet altijd mogelijk is. Natuurlijk houd je zielsveel van je kindje of die baby in je buik, maar soms een ietsiepietsie minder.
Brok ellende in je lijf
Zit je met een brok ellende in je lijf of hoofd, of wordt je keel letterlijk dichtgeknepen door ingehouden verdriet, woede of frustratie: lucht dan anoniem je hart op onze klaagmuur. Of lees de reacties die andere moeders en vaders hier al hebben achter gelaten. Die soms precies tegen dezelfde emoties of onmacht aan lopen als jij. En wat een verademing is het, te lezen dat je niet de enige bent! Dat lucht nog eens op!
Even anoniem je hart kunnen luchten, zegt niets of je wel of niet genoeg van je kindje houdt. Een moment van stoom afblazen lucht op, de herkenbare klaagzangen van anderen bieden troost. Even klagen maakt je géén slechte vader of moeder. Je zal zien, dat je niet de enige bent. De klaagmuur biedt jou de gelegenheid om je gedachten te verwoorden en je gevoelens te uiten, zodat dingen niet zwaarder gaan wegen wanneer je er mee doorloopt. En eenmaal je gal gespuwd, kun je het leven weer met een glimlach aan!
Spelregels
Je mag over alles en iedereen klagen maar houd het beschaafd. Grof taalgebruik, discriminerende en/of seksueel getinte teksten zullen door ons niet worden geplaatst. Je klaagzang en/of geheim dient echter te allen tijde een relatie te hebben met je zwangerschap(swens), baby, peuter, kleuter, schoolkind, puber of ouderschap in het algemeen, in de ruimste zin van het woord.
1042 berichten.
Tjonge tjonge en ik maar denken dat ik het moeilijk heb hahaha nee dus waarom zou ik het beter of slechter hebben dan andere ouders. Het is toch geweldig om er achter te komen hoe je eigen ouders het hebben gehad vroeger. En je kan het allemaal anders willen en doen maar het komt allemaal op hetzelfde neer,je wilt dat je kindje gelukkig is en van je houdt (en dat doet ze toch wel en wij van haar). En niet dat je telkens ruzie moet maken met je twee jarige dochter die het gemunt heeft op die uitbarsting van haar moeder. Het gaat steeds beter gelukkig en boos worden heeft bij onze dochter echt geen zin,het maakt geen indruk. Negeren wel en dat is soms zo moeilijk. Waar hebben ze toch die gebruiksaanwijzing gelaten en waar vind ik nog meer geduld,hé lekker om dit even te kunnen zeggen.
euh bedankt voor de mooie vooruitzichten... ik verwacht er 2........ heb ik voldoende behang in huis hangen:)
Pfff ik heb mijn oudste van 23 maanden op bed liggen. Wat een dwarse peuter! Heel vermoeiend. Niet timmeren op de deuren, niet slaan, niet botsen met de auto tegen de deur. Pfff, ik lijk wel een agent! Wordt er echt strontchagerijnig van. Nu schoot ik uit mijn slof en werd ik woest, toen was hij toch onder de indruk. Huilde een keer flink en was toen klaar. Dus je mag niet boos worden want dat helpt niet?!! Dat werkt uitstekend! Dus goede tip voor iedereen gewoon een keer uit je slof schieten. Niks mis mij, wij zijn ook mensen. Nummer 2 van 4 weken doet het heel lekker, huilt af en toe, maar och dat moet kunnen. Ben eigenlijk heel blij, mat wat is de oudste ineens dwars, van het ene op het andere moment heel irritant. Zo das eruit ... :o)
De hele dag achter mijn zoontje van 1,5 aangerend. Overal aanzitten wat niet mag, overal opklimmen en driftbuien. Ik ben doodmoe en heb de hele dag al hoofdpijn. Mijn man is ook moe, heeft geen zin in de afwas dus die komt weer voor mijn rekening. Mijn oudste zus weet het altijd beter als het over opvoeding gaat en geeft mij het gevoel alsof ik een slechte moeder ben. Alsof ik zelf niet weet dat hij een muts op moet. Nee! ik laat hem bevriezen op de fiets! Goedbedoeld maar doodvermoeidend. Vraag mij liever hoe het met mij gaat en behandel mij naast moeder ook als vrouw. Ik merk dat ik kribbiger reageer dan voor het moederschap. Mijn wereld is kleiner geworden en ik heb mijzelf weggecijferd. Niet expres maar het is erin geslopen. Ik houd zielsveel van mijn kleine mannetje. Het is alleen; is dit alles? Ik geniet heus van het moederschap, de leuke momenten samen. Zijn 1ste woordjes. Het combineren valt mij zo moeilijk: Het huishouden, moeder zijn, echtgenote zijn en mijzelf zijn. Ik voel mij snel schuldig. Als ik stofzuig wil de kleine man aandacht, dus leg ik de stofzuiger weg weg maar als ik met hem op de bank zit met een boekje denk ik weer: eigenlijk moet ik stofzuigen en ramen lappen en boodschappen doen enz enz. Ik word gewoon moe van mijzelf!
Kind vermaakt zich niet......Zucht.......
moe zijn, en huilen. Iedereen heeft goede raad en het moet anders. Niemand die lijkt te zeggen, het is zwaar,maar je doet het goed zo. ben moe van een jaar elke nacht twee drie keer wakker. Ben trots op 1,5 jaar borst voeding, maar men lijkt het eigenlijk niet te kunnen vinden, zo'n groot kind. Hij ontwikkeld zich, probeert uit, kijkt waar grenzen liggen en wil aandacht van mama waneer hij het wil. zo normaal maar ik ben nu zo moe. dat hij niet de aandacht krijgt die hij verdient. Schoonmaken, wassen, eten koken en aandacht. Ik krijg het niet rond. Mijn man zit wel op een lijn met mij. Net weer een huilend jongetje gevoed. Het warme lijfje dat tegen je aan in slaapvalt, vol van vertrouwen. Ik zou het niet willen missen.
mijn kind in de peuterpuberteit, bah wat een ellende en hij lacht me gewoon uit. Ik heb het gevoel dat we meer ruzie hebben dan dat het gezellig is in huis. Neem dan mijn vriendin, zij kan alles aan, althans zo lijkt het. Ze heeft een makkelijk kind die ze overal mee naartoe kan nemen, de juiste opvoeding als ik haar zo hoor en ze loopt er ook nog bij volgens de laatste mode. Nou , ik krijg het niet voor elkaar, mijn kind is helemaal niet makkelijk en ik kan al helemaal niet overal met hem naartoe. De laatste mode heb ik wel, maar dan uit het jaar 2007....een winterjas die ik al 3 jaar draag. Mijn zoon ligt ook altijd dwars als we bij mijn vriendin zijn en hij heeft een hekel aan haar kindje want ze schreeuwt zo (aldus mijn zoon). We stellen de bezoekjes aan mijn vriendin ook altijd zo lang mogelijk uit want als ik dan weer onderweg naar huis ben dan heb ik zo'n bittere nasmaak en voel ik me gewoon een enorm slechte moeder!
Ooooh, ik word helemaal gek van dat eten geven... M'n schatje is te klein om zelf te eten maar wil eigenlijk niet gevoerd meer worden... Zodra ik met eten aankom is het alweer huilen... En dan iedereen om je heen die zegt 'Als ze honger heeft komt ze vanzelf'... Ja, die hoeven er 's nachts niet uit als ze huilt omdat ze niet genoeg heeft gegeten... En het is al zo'n magere kruimel! Aaaaaaaaaahhhhhh
AAAAAAAAAAAAAAA onze tweede is alleen maar aan het mopperen bijten slaan en dan nadat hij in de hoek gezet is, komt hij met die puppie oogjes en ''mama'' geroep weer knuffellen
Ik wordt helemaal gek van het geruzie van mijn 2 peuters (bijna 4 en 2,5) ze kunnen bijna niet leuk spelen, het kattekopje moet altijd haar broertje pesten en ik ben het gewoon een keer zat, maar ze kunnen ook lief zijn hoor!
net mijn dochtertje van 3, krijsend, huilend en helemaal overstuur achter gelaten op de kinderopvang..terwijl ze altijd lacht en vrolijk is..ook wil ze opeens niet meer uit logeren..zit ze nu in zo'n beruchte "periode"..?? kom er dan maar snel weer uit dametje..mama vindt het niet leuk!!
AHHHHHHHHH Peuterpuberteit ik word er helemaal stapel van! Moet je altijd maar je beste beentje voor zetten jaja ik ga nog liever fulltime werken. Leuk ouder zijn op dit moment echt niet, die negativiteit gaat helemaal in je botten zitten BAH BAH BAH En dat elke dag en al maanden lang grrrrrrrr
aaaaaah peuterpuberteit!!! nee, mamma doen, alleen mamma mag alles doen en niet pappa of iemand anders. ik wordt er zo moe van en niet ik alleen. en dat ook nog eens dubbel door onze tweeling van 2 1/2. en dan al die huil en driftbuien, hoe kom je de dag door!!!! zo gezellig is het nu bij ons in huis, je bent de hele tijd alleen maar aan het schelden. ze zeggen dat het overgaat, ik hoop dan maar erg snel....
mijn meisje is bijna 2,5 en ze zit al een hele tijd in de peuterpuberteit. ik wordt soms doodmoe van haar ze vind het namelijk geweldig om de hele tijd te zeggen dat ze naar oma wil, als ze boos is huilen,krijsen en dan altijd maar naar oma willen. Met eten wil ze naar oma toe want daar krijgt ze patat en ijs en bij mama niet. als je haar ophaalt wil ze weer terug naar oma. Hmm bij nader inzien wordt ik gek van mijn dochter en mijn schoonmoeder. pfffffff
Wij hebben 9 weken geleden een dochter gekregen. De combinatie van peuterpuberteit en de nieuwe baby zorgt ervoor dat onze zoon van 2 jaar en 2 maanden nóg dwarser en opstandiger is dan tevoren. Nu werkt de baby ook niet echt mee. Ze vraagt heel vaak om de borst, name 's middags en 's avonds. En mijn zoon breekt de tent juist af als ik met mijn dochter aan de borst zit. Ik heb zelfs al moeten stoppen met de borstvoeding, omdat ik door de dwarsheid van mijn zoon niet genoeg rust heb om de borstvoeding goed te laten verlopen. De roze wolk is bij mij heel ver te zoeken. Ik had nooit gedacht dat het zo zou uitpakken, ik vind mijn zoon gewoon niet leuk op het moment. Volgende week eindigt mijn zwangerschapsverlof en ga ik weer aan het werk. Nou ik kan niet wachten!! Het is toch erg dat ik liever naar kantoor ga dan dat ik bij mijn kinderen ben?
Mijn zoontje van 2 en een half vraagt zoooveel energie.Hij slaat en heeft net weer een hele pluk haar bij mij uitgetrokken en dat doet pijn.Hij heeft ook al mijn horloge kapot gemaakt,de poot van mijn bril afgebroken.Eigenlijk maakt hij alles kapot, ook zijn speelgoed.(onderzoeksgedrag noemt men dat dan)Hij is enorm extravert, fanatiek en dominant.Hij lijkt wel bezeten, ook in z`n lachen, blijheid en enthousiasme. Alles moet enorm groot en overdreven.En ik maar op m`n tenen lopen om het zo goed mogelijk te doen.Bang dat ik iets verkeerd doe en hem daardoor bij wijze van spreken een jeugdtrauma bezorg of iets blokkeer in de ontwikkeling. Heel veel liefde geven, grenzen stellen, duidelijk terecht wijzen, liefdevol met hem educatieve spelletjes doen, ik doe het allemaal.ik ben zo moe.Al een paar keer ziek geweest, dat was ik vroeger nooit.Je voelt je schuldig voor je werk (mijn eigen "ding"),je voelt je schuldig omdat je je geen goede moeder voelt. Te weinig slaap en rust.En maar opgesloten zit in een betonnen Vinexwijk.Al die moeders hier met lieve volgzame rustige kindertjes.Ja, dat wil ik ook wel.Eigenlijk vind ik het helemaal niet (altijd) zo leuk.
Heee Ik heb eigenlijk een groot geheim , ik ben een lieve tienermoeder en heb een peuter van 2 , hij heeft ook wel last van de peuterpuberteit...maar je moet het als het ware een beetje doorzien. Ik plaats van te gaan zitten klagen en steunen , moet je nou eens echt gaan kijken..waar je kind nu op dit moment naar verlangt. Soms zijn ht maar kleine dingen die het je dragelijker kunnen maken. Ga er lekker op uit , ga lekker wandelen , spelen met je kindje. Anders word het van kwaad tot erger , lijd het af. Maar blijft consequent. En zie je het echt , echt niet meer zitten , regel dan iemand via het peuterbureau die je een beetj tips kan geven.De peuterpuberteit is helemaal niet zo erg , het is net hoe je der mee om gaan. Je kindje groeit..en jij groeit mee! heel veel suc6
Ik heb een zoon van 10 maanden en die wil momenteel echt niets! Hij weet gewoon niet wat hij wil, lopen (aan mijn vingers), zitten, voorlezen, dvd kijken, spelen, op schoot alles wil hij maar even en dan gaat hij GILLEN. Echt heel hoog gillen en wil aandacht van mij. Ik wordt hier zo moe van en ik ben toch al moe om alles te kunnen combineren....soms denk ik wel eens dat ons leven voor dat hij kwam wel een heel stuk makkelijker was...maar dan voel ik me gelijk schuldig. Nu zit hij mij weer met van die grote ogen aan te kijken en te zwaaien...dan kan je niet boos blijven. He heerlijk dat ik dit even kwijt kon.
Te klein om zelf te eten? Gewoon een lepeltje geven en een stuk plastic op en onder tafel. Ernaast gaan zitten met een ander lepeltje. Het is even knoeien, maar de wasmasjien is geduldig. Ik vond het bij nr. 1 ook moeilijk, maar nummer 2 at met 15 maanden helemaal zelf (beter dan zijn broer, moet ik zeggen!!!) Met het zindelijk worden van de oudste doe ik dat nu ook. Gewoon een onderbroek aan, de plasjes hebben al overal gelegen. Ik zeg maar zo: ik woon niet in een meubeltoonzaal. En mannen kunnen ook de was doen (het gaat misschien wel anders, maar het wordt ook schoon). Maar na 6 weken met een gipsbeen en een van 3 en 1,5 word je ook vanzelf makkelijker, moet ik bekennen. Heerlijk!
Moe moe moe ben ik. Mijn zoontje van 3 jaar oud is momenteel zó dwars. Hij zal koste wat het kost zijn zin doordrijven in alles! Ik ben consequent genoeg want bij mij is nee gewoon NEE! Maar als hij het niet voor elkaar krijgt gaat hij met zijn speelgoed gooien, krijg ik een mep of hij gooit met wat hij maar voor handen krijgt. Ik pak hem dan wel goed aan maar soms weet ik het even niet meer. We krijgen steeds meer van die botsingen. Vanochtend moest ik hem een tik voor zijn luier geven om hem tot bedaren te brengen. Hij was helemaal hysterisch. Momenteel zit hij ook nog in de overgangsfase van middagslaapje nog wel en dan weer niet. Hij is verkouden, hoest veel en ook dat helpt niet mee natuurlijk......het maakt het er allemaal niet makkelijker op. Ik ben ook nog zwanger van de tweede, fijn is dat. Soms denk ik bij mezelf was ik er maar nooit aan begonnen.
Eigenlijk wilde ik het bericht van hieronder mailen: mijn zoontje van bijna 3 en ik botsen ook zo vaak. Hij slaat mij ook en gaat over de rooie, en net zo lang tot ik ook over de rooie ga. Hij zit ook in de overgangs fase wat betreft middagslaapje, en is ook verkouden. Alleen ben ik niet opnieuw zwanger, maar heb rugproblemen die niet meehelpen. Fijn te lezen dat ik niet alleen sta (mijn man wilt nog wel eens opmerken dat ik nooit moeder had moeten worden, erg bemoedigend). Mss moeten ze hier een forum van maken, kunnen we problemen, maar liever nog oplossingen uitwisselen.
pff ik ben ook moe van ons mannetje van 3, de hele dag op zoek naar wat hij kan uithalen, ik kan nergens meer met hem heen, iedereen zegt dat ik hem harder moet gaan aanpakken of consequenter moet zijn. Ik ben dat best wel maar soms is de energie gewoon op, gelukkig is zijn tweeling zusje iets gemakkelijker. Ik troost me maar met de gedachten dat het bij de leeftijd past, nog een half jaartje dan gaan ze naar school, kan ik bijtanken....
Waarom huilt mijn kind toch zoveel. Hij huilt echt overal om. Als hij zijn zin niet krijgt, als iets niet lukt en noem zo maar op. Ik word er echt gek van.
Dank aan allen die hun klaagstukje geschreven hebben.... heerlijk om te lezen, zooo herkenbaar en zo fijn dat je niet alleen die drama's hebt, dat schuldgevoel, die moeheid.... Had ik echt ff nodig om alles weer een beetje te ralativeren! Ik kan er weer tegenaan!
fantastisch dit! zie ook berichtje hieronder, helemaal mee eens.Eindelijk zie je eerlijke berichten en niet altijd die competitie van moeders ondeling. Hier (bijna) geen goedbedoelde ,maar oh zo irritante adviezen van moeders die het beter denken te weten.hier mag je gewoon zeggen dat je doodmoe bent, of liever een meisje had gewild, of het leven van voor je kind leuker vind.momentopname,tuurlijk, gelukkig denk je er de volgende dag alweer anders over.Maar dat je nu op het vervelende moment even anoniem mag klagen is briljant.stoom afblazen en de herkenbaarheid.Laten bestaan dit a.u.b.
WAAAAAAH mijn zoontje van 2,5 wil ook de hele tijd bij oma zijn komt oma hier thuis wil die gelijk mee met oma en huilt en blijft huilen tot hij mee mag. het is gewoon frustrerend dat hij liever zijn oma heeft dan zijn eigen moeder en waarom omdat hij daar allerlei koekjes en snoepjes krijgt en hier maar 2 koekjes of spekjes per dag en hij daar veeel meer mag dan dat hij hier mag. Ik voel me zo gekwetst door mijn eigen kind,ik weet ook wel dat een peuter niet kan weten dat hij je kwetst maar op dit moment ben ik heel erg verdrietig door hem...:(
Waarom is de zomer (school)vakantie zo lang!!Heb vandaag gehoord omdat de kinderen vroeger in de zomertijd op het land moesten helpen. Dat is uiteraard allang achterhaald. Veel ouders moeten wel werken en zitten in ieder geval met 2 a 3 weken met oppasproblemen. Waarom de vakantie niet gelijkmatiger over het jaar verdelen zodat men ook een keer in het voor of na seizoen langer vakantie heeft en de vakanties ook niet zo duur zijn. Zit nu met kinderen die zich vervelen, langer op willen blijven en eigenlijk doodmoe zijn van de dagjes uit, die we op onze vrije dagen doen. En dan alleen maar ruzie maken....
Heerlijk...even niet dragen maar klagen. Ik heb 2 jongens: 3 jaar en 1 jaar. En werk momenteel niet (wel hard aan het solliciteren! en ook idd geen peuterspeelzaal 6 weken lang)... En ik word soms (even) GEK! De oudste kan de jongste niet met rust laten. De box is regelmatig de enige manier waarop het even zonder mijn tussenkomst 'goed' gaat. Continu hoor ik mezelf roepen: Hou op, laat hem met rust, laat m zijn eigen gang gaan...etcetera! En de jongste -onbenullig als die is- heeft er geen weet van dat ie het zandtaartje van zijn broer molt, of de spoorrail en zomeer...kortom: de oudste kan ook niets geconcentreerd doen (behalve als ie aan n hoge tafel gaat zitten). Ik heb daarbij ook last van mn lijf en kan bijv niet lange stukken met ze fietsen... kortom: dat geeft me een opgesloten gevoel. En natuurlijk: de oudste geeft zn slaapje op en de jongste gaat net over van 2 naar 1 slaapje, waardoor de dagen heeeel lang zijn. Het zijn (net als ik...) ook nog eens 2 zeer temperamentvolle knaapjes (sterrebeelden zeggen me niet zo veel maar dit zijn écht een rammetje en een tweeling, waarvan hun pit niet in hun kleine teen zit, zeg maar...) ZUCHT... heb medelijden!
Weet je waar ik niet goed van word!?!!?? Van die moeders die mijn zoontje van 2,5 jaar van top tot teen bekijken en zeggen........Hij is ook klein!?!?!?? Hij is helemaal niet klein! Hij zit gewoon tussen de middelste en onderste lijn qua lengte! Jullie kinderen zijn gewoon GROOT!!! Heb gewoon zin om tegen die moeders te zeggen... Beter iets kleiner dan zo lelijk als jouw kind!! Sorry ik hoor het zo vaak....:-( Word een doodmoe van en onzeker want ja ik zie ook wel dat andere kinderen van zijn leeftijd groter zijn!
ja, heb ik ook. Mijn kind zit op de onderste lijn en is dus klein. Maar wel mooi, lief en schattig en gezond en met een prima gewicht. En op vakantie in Frankrijk leek hij helemaal niet meer zo klein tussen de Franse kindjes. Maar ik word er ook onzeker van en gek van die vrouwen die zeggen: is hij 3 maanden ouder dan de mijne, jeetje wat een verschil, hij lijkt wel 2 ipv bijna 3. Bah!!
