Een anonieme klaagmuur, omdat iedereen wel eens zijn hart wil luchten
Een anonieme klaagmuur. Of je nou zwanger bent, net bent bevallen, een peuter, schoolkind of puber hebt rondlopen, soms is het moederschap of vaderschap net niet wat je ervan had verwacht. Zwangerschapskwaaltjes zijn soms heftiger dan alleen maar ‘vervelend’, babygehuil kan soms door merg en been gaan als het – voor je gevoel – al uren duurt, een dwarse peuter plak je soms het liefst achter het behang bij de honderdste ‘nee’ van die dag en pubers plak je soms het liefste achter het behang.
Hoofd in de wolken
Volgens iedereen hoor je met je hoofd in de wolken te lopen maar je merkt dat dit niet altijd mogelijk is. Natuurlijk houd je zielsveel van je kindje of die baby in je buik, maar soms een ietsiepietsie minder.
Brok ellende in je lijf
Zit je met een brok ellende in je lijf of hoofd, of wordt je keel letterlijk dichtgeknepen door ingehouden verdriet, woede of frustratie: lucht dan anoniem je hart op onze klaagmuur. Of lees de reacties die andere moeders en vaders hier al hebben achter gelaten. Die soms precies tegen dezelfde emoties of onmacht aan lopen als jij. En wat een verademing is het, te lezen dat je niet de enige bent! Dat lucht nog eens op!
Even anoniem je hart kunnen luchten, zegt niets of je wel of niet genoeg van je kindje houdt. Een moment van stoom afblazen lucht op, de herkenbare klaagzangen van anderen bieden troost. Even klagen maakt je géén slechte vader of moeder. Je zal zien, dat je niet de enige bent. De klaagmuur biedt jou de gelegenheid om je gedachten te verwoorden en je gevoelens te uiten, zodat dingen niet zwaarder gaan wegen wanneer je er mee doorloopt. En eenmaal je gal gespuwd, kun je het leven weer met een glimlach aan!
Spelregels
Je mag over alles en iedereen klagen maar houd het beschaafd. Grof taalgebruik, discriminerende en/of seksueel getinte teksten zullen door ons niet worden geplaatst. Je klaagzang en/of geheim dient echter te allen tijde een relatie te hebben met je zwangerschap(swens), baby, peuter, kleuter, schoolkind, puber of ouderschap in het algemeen, in de ruimste zin van het woord.
1042 berichten.
Ik wil's een keertje 's nachts helemaal doorslapen zonder wakker te worden... Mijn zoon van 2 jaar wordt helemaal klaar wakker midden in de nacht en wilt spelen... HELPPPPPP
In het 2e jaar was mijn dochter precies zoals sommige moeders/vaders hier omschrijven: schreeuwen, spugen, slaan, noem maar op. Gek werd ik ervan. Moedeloos ook. Hoeveel grenzen wil ze ontdekken?? Er was vaak echt geen lol aan. Nu ze 3 is, is ze makkelijker geworden. Het is nu vaak zelfs gezellig om boodschappen te doen bijv. Mijn lange adem van consequent blijven, ook al heb je het idee dat het geen bliksem helpt, werpt nu wel zijn vruchten af. Luisteren is nog steeds erg moeilijk, oostindisch doof zijn heeft zij ook uitgevonden volgens mij. Ik moet me soms inhouden en stamp ook wel eens op de grond van kwaadheid en gefrusteerdheid (onmacht). Een nieuwe fase is aangebroken: moeders heeft stroop aan de broek. Overal waar ik ben is zij ook. Vader hoeft niets te doen van dochterlief:"nee, mama doet het, nee mama wil ik". De hele dag door: mama!, mama!, mama! En dan zegt man-lief ook nog doodleuk:"Ja, ik wil haar wel naar bed brengen maar ze wil dat jij het doet!" GGRRGRGRGRGRGRGRG. Soms denk ik wel eens: ik wou dat ik de vader was. Hij ziet haar soms maar 1 a 2 uurtjes per dag en dan valt het best mee ja!! Opvoedtaken (zoals zindelijk worden, netjes eten, wachten op de stoep, handje geven bij het oversteken en al dat soort dagelijkse dingen) hoef je dan ook bijna niet te doen. Mijn man denkt soms dat alles vanzelf wel komt bij een kind. Hij kijkt me wel eens aan zo van: waar maak je je nou zo druk om, dochterlief doet het toch leuk? .... ja hoor schat....
geen vel meer op mijn vingers vanwege de exceem. Specialist zegt dat het met stess te maken heeft. Wat voor stress! Ik heb 3 kinderen en een leidinggevende die vindt dat de zorgtaken niet voor rekening moeten komen van het bedrijf. Dus mag ik na verloop van ouderschapsverlof niet korter gaan werken zodat ik de kinderen van school kan halen en bij me houden. We hebben ook nog een eigen zaak dus partner kan niet veel doen....ik pieker me suf...hoezo stress...ik wil gewoon niet meer naar dat klotewerk terwijl ik thuis zo nodig ben.
Waarom slaapt onze 2e zoon NOOIT een nacht door??? 3 tot 4 x gillend wakker is normaal, we hebben WERKELIJK WAAR alles!! geprobeerd.. 🙁 Ik ben op & klaar.. doe lelijk tegen mn oudste, wat ik al HELEMAAL niet wil, want die heb ik op het moment ECHT het liefste!!! Bahbahbahbahbah...
ik voel me heel schuldig over mijn dochter ik heb van mijn zoon nu 9 veel meer kunnen genieten dan nu van mijn dochter van anderhalf ze is echt een kattekop ik weet niet goed hoe ik met haar om moet gaan ik vind dit heel erg als ze iets wil gaat ze gelijk dreinen en ben ik niet vlug genoeg dan gaat ze huilen ze speelt ons heele gezin nu al tegen elkaar uit en we trapen er iedrekeer weer in ik wilde dit even kwijt maar ondanks alles hou ik heel veel van haar en van mijn zoon
Ik lees hier gelukkig al dat ik niet de enige ben met een 'typische' peuter dochter... Mijn dochter wordt in juni 3 en af en toe wordt ik compleet gestoord van haar. Dat gejank, gezeur, ge-mamaaaaaa, word soms echt even teveel... hopeijl wordt het ooit minder... Heb van ellende een weekje weg voor mijn man en mijzelf geboekt om even verlost te zijn en nou voel ik me daar weer schuldig over.... nu zadel ik dus iemand anders met dat gehuil en gezeur op. 'Gelukkig' weet ik dat ze dat daar niet zal doen en alles op zal sparen voor mij... hoera, nietwaar? Ken je die reclame nog??? 'heeft u kinderen? Wat erg voor u!!!' soms wel ja. Maar meestal... meestal is het toch heel mooi
Oooo heerlijk, mag ik even?! Effe lekker klagen over mijn oudste Peuter die blijkbaar op ELK moment van de dag mijn grenzen uittest en alleen schijnt te luisteren als ik mijn stem verhef. Die helemaal idolaat is van hamertjes (leuk ja) en dus ook overal op loopt te timmeren. Die aan tafel na een boterham om nog een bord pap vraagt (ik al helemaal lyrisch, normaal eet ie bijna niks) en er dan doodleuk mee gaat zitten schilderen. Die met zijn billen vol poep lekker rond gaat sjezen door de kamer. Zucht... Heb ik nog zo'n ukkie van bijna 9 maanden die geen 3 dagen hetzelfde ritme volhoudt, 's nachts nog steeds lekker wil eten, en het lollig vindt om mama vlug effe in d'r tepels te bijten. Voeg daar nog bij een man die schijbaar denkt dat ik de hele dag met smart zit te wachten op telefonische orders van hem en een schoonmoeder die je constant het gevoel geeft dat je er ECHT helemaal niks van bakt allemaal... en dan snap je vast waarom ik af en toe wel es de neiging heb om gillend het huis uit te rennen en de bus naar de Bahama's te pakken. Onee die komt hier niet meer door het dorp, nouja dan maken we er thuis maar het beste van! Danku voor het klaagbaar zijn!
net bij CB geweest en aangegeven dat ik soms gek wordt van het peuterpubergedrag van mijn zoontje van drie. Drie tot vijf keer per nacht wakker worden en om mama schreeuwen, geen warm eten willen eten, overal NEE tegen zeggen, huilen en schreeuwen als hij z'n zin niet krijgt. Dat was natuurlijk stom. Ze raadden ons aan om met een pedagoog te praten en (nog) meer grenzen te stellen. En suggereerden dat we niet consequent zijn en te weinig grenzen stellen. Ik doe niet anders de hele dag. Stel heel consequent en rustig dezelfde grenzen als altijd, maar ik ben nu zo ontzettend moe. Na 9 maanden zwanger en een onwillige peuter, mag ik even. Ben blij om te lezen dat ik niet de enige ben. Het cb geeft je het gevoel dat je enorm faalt als moeder terwijl het gewoon heel zwaar is, zwanger zijn en een peuter tegelijken werken. Dat terwijl ik ontzettend veel van het ventje hou, maar gewoon even wilde klagen en wilde weten of anderen hier ook mee zaten. Gelukkig lees ik nu dat dat zo is. Dat lucht enorm op.
gestoord word ik van alle mensen die beter weten hoe mijn kind op te voeden, en dan zogenaamde goedbedoelde adviezen geven alsof je achterlijk bent.Alsof hij de eerste peuter op de peuterspeelzaal is die niet luisterd? Of mensen die op straat mij bestraffend toe spreken dat een kind aan een koordje ( polsbandje) echt niet kan....nou ga er even zelf achternalopen dan! En laat mijn schoonmoeder nou 1 keer haar mond houden over het gedrag van mijn kind, dat hij anders is dan haar suffe koters en stille kleinkinderen die nooit wat hebben gedaan heeft gewoon te maken doordat hij een ander kind is met een andere moeder. Zo dat lucht even op. Bedankt ik kan er weer even tegen.
Ik wil hier even klagen. Al is mijn moeder ook weleens de klaagmuur nu hier op het Internet, grinz!! Ik heb al weer 2 weken thuis een peuter die constant mijn grenzen verkent. Niet praat maar gelijk gaat huilen en constant zitten ruzie maken met de oudste.. Ik baaaaaaaaaaaaaaaaaaal enorm hiervan en moet echt super opletten dat ik er geen last van krijg..ahhhhhh help!!! Het gaat door overigens dus week 3 is alweer begonnen
Ik kan dan wel pas 21 zijn maar mijn zoontje van bijna 3 komt niks tekort! Ik irriteer me eraan dat sommige mensen zo twijfelen aan jonge moeders. Mijn leeftijd doet er niet toe! Hij loopt hij altijd goed verzorgd bij, heeft meer dan voldoende speelgoed, stroomt over van ouderliefde en we doen veel leuke dingen met hem. Wij geven hem een opvoeding net als ieder ander en het moet nu maar eens klaar zijn met die vervelende mensen die aan jonge moeders twijfelen!
HALLO MAG IK EVEN IK HEB EEN ZOON VAN 20 MAANDEN DIE ALLEEN BIJ MIJ DE GRENZEN OP ZOEKT BIJ DE OPPAS IS IE POESLIEF ZO GA JE TOCH TWIJFELEN AAN JEZELF ALS MOEDER
help me mijn dochtertje die alles at en drink wil niet meer eten dus warme eten ze wil geen thee en ook geen melk meer drinken het is al 2 weken en fruit at ze alles maar ze wil niet eens sinasappelsap drinken ze spugt alles weg kun u mij helopen ik weet niet wat er aande hand is met haar help me aub
Mijn dochter is een super lief kindje. Maar ze wordt midden in de nacht gillend wakker. Ik denk dat ze dan een nachtmerrie heeft. Ze is ontroostbaar en pas als ik haar in bed neem wordt ze rustig. Maar dit kost me wel mijn slaap. Ben dus een beetje moe.
Ja, joepie...even klagen. Oh gossie, ik 2 heerlijke mannetjes. De ene is 4 de ander 2, schatten van kereltjes maar af en toe kan ik ze wel achter het behang plakken en wil ik gewoon ff RUST aan mijn kop. Geen gezeur, gezeik en gejammer en vooral geen GE-MAMAAAAAAAA aan mijn kop. Maar goed, ff slikken en dan gaat het wel weer, maar soms moest er een aan en uit knopje op zitten.
soms vind ik het zo moeilijk als ik zovaak moet roepen dat dit niet mag dat niet mag en als papa 1 keer zegt dat niet mag word er wel geluisterd vandaag zit het me dus erg hoog en kan ik het echt niet hebben ik ga dan op gegeven moment mijn stem verheven en dat wil ik juist niet nu ligt ze even op bed en mama heb effe rust 🙁
Peuterpubertijd! Zegt dat genoeg??
Yes! Ik ben dus niet de enige!
ik heb een zoon van bijna 2 en een half en 1 van bijna 1. Nou zijn het echt geen etterbakken van kinderen hoor, maar soms...GRRRRR! De oudste is oost-indisch doof, klimt overal op en in (zodat ik vaak bijna een hartaanval krijg van de schrik) als ik boos wordt doet ie het vrolijk nog een keer, en nog een keer, en nog een keer....AAAAAH! De jongste wil alleen aandacht aandacht en nog eens aandacht. Mijn vriend werkt in ploegen en denkt dat hij dan de rest van de dag vrij is en slaapt op een doordeweekse dag gewoon tot 11 uur uit en gaat dan werken tot 10 uur s avonds. En dan raar kijken als ik geen minuut rust heb gehad, s avonds helemaal op ben'"maar ze zijn toch hartstikke lief" krijg je dan te horen... ja als je alleen de leuke dingen wil doen en ook niet eens een keer s nachts opstaat om iemand weer in bed zien te krijgen tja dan zijn ze heel leuk ja.... Ook zoiets, naar buiten gaan met allebei, de gedachte alleen al brrrr. de jongste zit nog in de wagen, en dan vliegt de oudste ineens de straat op en moet ik erachteraan met wagen en al.... of perse stoep op stoep af en er geen genoeg van krijgen..... en nog honderden andere voorbeelden... pfff Kinderen zijn heel leuk, alleen jammer dat er geen aan en uit knop op zit, ik wil ook weleens rust!
Ik sta er helemaal alleen voor! Heb een schat van een dochter hoor 16 maanden, maar ik woon ver van mijn eigen familie, vriendinnen werken allemaal en ik ben de hele dag thuis met mijn spruit! Waar ik woon is er niets voor kinderen te doen...geen park met eendjes, zandbak kennen ze hier niet (ik woon in Italie)..alleen enorme speelhallen waarvoor zij nog te klein is en waar je zonder auto niet kunt komen! Ze slaapt ook nog eens heel weinig overdag en ik ben het soms zooooo moe om de hele dag maar met haar bezig te zijn! Als ik dat niet doe voel ik mij weer schuldig....gelukkig kan je hier even stoom afblazen
Ik kanhet niet uitstaan dat bij mijn man het altijd als een zonnetjes loopt als hij alleen is met de kinderen (25 mnd en 9 mnd) en als ik 4 dagen met ze alleen ben ik geen zak kan doen.........Maar daarin tegen ik doe het huishouden en hij doet geen zak op zo een dag... Ze huilen nooit roept ie dan.... Van achter de laptop AAAAAAAAARRGGGGGGGGGGGHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH
Ik ben soms zo moe, dat ik gewoon niet kan slapen van moeheid... zo avond 23.51, 8 juni 2008..... EN dan als ik eenmaal slaap wordt er altijd 1tje wakker! snik snik snik... Ik wil doorslapen..... Helemaal... Gewoon van 7 tot 7.............................
Dit is echt heerlijk.... kan nog wel 1000 dingen noemen... maar zal nu stoppen................................................................
hoi ik heb een kindje van bijna twee en ben 30 weken zwanger, ik baal ervan dat ik mezelf niet meer herken. Ben zo serieus geworden, zwaar op de hand, altijd wel wat te mekkeren. Dit weekend ben ik alleen met mijn kindje, mijn vriend is een paar dagen naar een festival en belde zojuist. Hij had het super naar zijn zin. Het is echt heel leuk voor hem, maar toen hij zei dat er alleen maar lekker "geouwehoerd" wordt, voelde ik me echt klote! ik denk teveel na over wat niet leuk is, dat ik de leuke dingen niet meer zie, niet meer spontaan reageer. Nu ik dit opschrijf weet ik dat het allemaal best meevalt, gewoon effe een dip. Ik kan gewoon wat minder dan normaal en dan heb ik juist nu meer plannen. Iedereen heeft het druk, maar dat iemand in mijn omgeving eens echt vraagt hoe het met me is en luistert, zonder meteen een oordeel of eigen mening.... dat zou fijn zijn
ik denk op dit moment even dat ik gek word... sinds 2 weken sta ik er volledig alleen voor en de nanny die zo leuk leek bleek de hele dag te internetten en op dag een met mijn kindje lekker bij haar zus te gaan zitten!!! vandaar dat ik even moest klagen,...
Dacht ik dat ik er eindelijk vanaf was: pijn in mijn bekken/onderrug. Gekregen bij mijn eerste zwangerschap. Tijdens mijn 2e zwangerschap nergens last van gehad en nu, een paar maanden na de bevalling begint de pijn weer. Kan daar zo chagerijnig van worden!
weet je wat ik bloedirritant vind,mensen om je heen die staan te roddelen,over het gedrag van jou en je kinderen. Omdat je dreumes gaat staan in het winkelwagentje,je peuter gaat dreinen over het in de kar zitten(en dan zo brutaal zijn jou kind erin te zetten,terwijl je net nee gezegt heb)en je oudste van 7 zeurt om van alles,hallo...ga jij booschappen doen met drie kinderen,nee het verloopt niet altijd soepeltjes ..duhhhh van wie heb ik nou meer last van hun of van die roddelende bemoeizuchtige thee tantes,ze vergeten dat je van dat soort mensen alleen maar opgefokter raakt.
Mijn grootste ergernissen: inderdaad bemoeizieke, veroordelende oude zeikwijven en mijn zoon van ruim twee die niet luistert bij tijd en wijle!
ik ben zoooo verschrikkelijk moe.. ik zou zo graag eens een nacht doorslapen, en dan bedoel ik vanaf half 10 tot een uur of 9! Zonder er 2 keer voro een nachtvoeding uit te moeten (zoontje avn 5 maanden) en voor de oudste van 2 ook nog 2 keer, en die vervolgens om 6 uur klaar wakker is....
Ik en mijn man zijn dol op ons dochtertje, ze is heel lief, ondernemend en slim! We houden heel veel van haar. Elke dag en ieder moment geniet ik van haar, als moeder, ze is mijn allerbelangerijkste in het leven. Voor haar doe ik alles, echt alles, ik hou van haar!!!! Soms heel soms ben ik weleens moe, durf ik dat bijna niet uit te spreken, want zij is maar een klein peutertje en is ondernemend om uit te proberen en daar juist van te leren. Maar ik denk weleens dat er meer ouders zijn die soms weleens iets voor zichzelf willen doen, een keer een pauze in willen lassen. Dat gaat niet altijd gemakkelijk, ik heb soms ook het gevoel dat ik wordt geleefd. Maar de energie die ik mijn kindje stop is alleen maar positief, uiteindelijk krijg ik er heel veel liefde voor terug. Soms helpt het weer als ik iemand spreek met ervaring, of als ik een boek lees over bijv. peuterpubertijd of slaapperikelen. Even een duwtje voor mezelf in de rug, in de juiste richting en gaat al weer goed. Maar soms weet ik het ook niet meer, dan wil ze bijv. niet meteen luisteren en merk ik dat ik ook weleens als lieve, zorgzame moeder mijn geduld verlies, dan moet ik echt proberen om rustig te blijven en haar rustig en bedeesd toe te spreken. Ik merk wel dat ze dan ook rustiger wordt. De ene dag is de andere dag niet, geldt ook voor mijn kindje. Consequent blijven vind ik het lastigste wat er is, volgens mij is niet altijd en iedereen superconsequent. Toch doe ik het naar mijn gevoel best oké. Ik heb me nooit gerealiseerd dat je ook onzeker kunt worden als de opvoeding niet helemaal gaat zoals je zou willen. Die onzekerheid heb ik nooit zo erg gevoeld, bij elke nieuwe baan ging het telkens weer goed, zelfs verveelde ik me als het werk te eenzijdig was of te makkelijk. Maar een kind hebben is veel zwaarder, je bent een moeder, maar meteen alles; verzorgster, opvoedster, psycholoog, leuke kinderleidster die spelletjes doet, altijd optimistisch en vrolijk zijn, huishoudster, schoonmaakster, chauffeur, kok en dat 10 uur per dag!!! Lieve moeders en vaders, petje af voor ons!
