Een anonieme klaagmuur, omdat iedereen wel eens zijn hart wil luchten
Een anonieme klaagmuur. Of je nou zwanger bent, net bent bevallen, een peuter, schoolkind of puber hebt rondlopen, soms is het moederschap of vaderschap net niet wat je ervan had verwacht. Zwangerschapskwaaltjes zijn soms heftiger dan alleen maar ‘vervelend’, babygehuil kan soms door merg en been gaan als het – voor je gevoel – al uren duurt, een dwarse peuter plak je soms het liefst achter het behang bij de honderdste ‘nee’ van die dag en pubers plak je soms het liefste achter het behang.
Hoofd in de wolken
Volgens iedereen hoor je met je hoofd in de wolken te lopen maar je merkt dat dit niet altijd mogelijk is. Natuurlijk houd je zielsveel van je kindje of die baby in je buik, maar soms een ietsiepietsie minder.
Brok ellende in je lijf
Zit je met een brok ellende in je lijf of hoofd, of wordt je keel letterlijk dichtgeknepen door ingehouden verdriet, woede of frustratie: lucht dan anoniem je hart op onze klaagmuur. Of lees de reacties die andere moeders en vaders hier al hebben achter gelaten. Die soms precies tegen dezelfde emoties of onmacht aan lopen als jij. En wat een verademing is het, te lezen dat je niet de enige bent! Dat lucht nog eens op!
Even anoniem je hart kunnen luchten, zegt niets of je wel of niet genoeg van je kindje houdt. Een moment van stoom afblazen lucht op, de herkenbare klaagzangen van anderen bieden troost. Even klagen maakt je géén slechte vader of moeder. Je zal zien, dat je niet de enige bent. De klaagmuur biedt jou de gelegenheid om je gedachten te verwoorden en je gevoelens te uiten, zodat dingen niet zwaarder gaan wegen wanneer je er mee doorloopt. En eenmaal je gal gespuwd, kun je het leven weer met een glimlach aan!
Spelregels
Je mag over alles en iedereen klagen maar houd het beschaafd. Grof taalgebruik, discriminerende en/of seksueel getinte teksten zullen door ons niet worden geplaatst. Je klaagzang en/of geheim dient echter te allen tijde een relatie te hebben met je zwangerschap(swens), baby, peuter, kleuter, schoolkind, puber of ouderschap in het algemeen, in de ruimste zin van het woord.
1042 berichten.
Manlief zit in het buitenland en nu zit ik met 3 jonge kinderen (onder 5 jaar) thuis en kan het alleen opknappen!!! 's ochtends bij de boterham zitten ze al weer te zeuren en niemand die het even overneemt. Respect voor alleenstaande ouders: aan mij niet besteed!!!
heb mijzelf net aangemeld bij een ouderen vereniging van ouders van hoogbegaafden.Wat een geiten-haren sokken bedoeling is dat zeg!spijt als haren op m'n hoofd dat ik daar lid van ben geworden!Ten eerste organiseren niks voor peuters...mijn dochter (2,5) kan dus weer niet met "ontwikkelingsgelijken"spelen zoals ze dat voorspiegelen en ten tweede zijn ze alles behalve daadkrachtig en helpen ze door hun manier vandoen en voorkomen niet mee aan het bevorderen van het imago-probleem wat er heerst over hoogbegaafden!Ik ben teleurgesteld:(!
Ik heb een zoontje van 1 en ik voel me sinds het ouderschap zoooo eenzaam. Herkent iemand dit? Ik heb me nooit eenzaam in mijn leven gevoeld, maar nu meer dan ooit, en hoe is het mogelijk als je de hele dag je kindje bij je hebt, en ook nog eens een super lief kindje!
even op hieronder; ik heb dat gevoel van eenzaamheid ook gehad maar dat was vooral op de momenten dat ik op andere vlakken van mijn leven wat tekort kwam. Zoals leuke vriendinnen waar ik eens mee over iets anders kan praten of wat mee kan doen. Je bent moeder geworden maar blijft ook nog altijd die vrouw die ook haar eigen ding wil doen. Dat heeft naar mijn idee niet zozeer te maken met het karakter of doen van je kind. Maar das mijn mening 😉 Ik zou toch eens gaan nadenken over hoe en wat je nog meer zou willen in je leven, want even wat anders aan je hoofd schept nieuwe mogelijkheden en ideeen. succes ermee!
Voor degene met een hoogbegaafd kindje: is het misschien een idee om eens te bellen met Kijken & Doen van Welstede. Die hebben een observatie/speelgroep. Daar worden de kindjes voor 3 mnd begeleid en bekijken de mensen wat voor vervolg passend is bij jou kind. Onze peuter gaat er sinds kort ook heen omdat bij hem wat spraakachterstand is geconstateerd. Maar het is voor hem vooral omdat hij wat meer rust, regelmaat en begeleiding wil hebben. Dat merk je aan alles van hem. Het is wel niet hetzelfde als hoogbegaafd maar wellicht kom je met hun wel verder. En die vereniging zou ik opzeggen. Heel jammer maar dingen doen die tegen je gevoel in gaan is volgens mij niet de bedoeling 😉 veel succes met het zoeken van een fijne plek voor jullie peuter.
Hoe kan ik rustig blijven als mijn dochter van 2 heel het huis bij elkaar schreeuwt, jankt en weet ik veel. madam wil opeens niet meer slapen!!!! Terwijl ze dit niet had.
op hieronder; onze peuter van 2,5 slaapt nu ook in ene bijna niet meer tussen de middag... Ik weet niet of dat bij jullie ook zo is. Het kan komen omdat ze veel binnen moeten spelen en wellicht wat meer nieuwe stimulans nodig hebben ( speelgoed, speelzaal ) Vaak hoor je dat als ze op de peuterspeelzaal zitten ze s'middags in ene wel weer slapen. Als het s'avonds is is het minder handig. Wij hebben dat hier ook geregeld met onze peuter. Even naar beneden, flesje melk en weer terug en dan slaapt hij wel. Die kleintjes willen het liefst bij paps en mams zijn 😉
mijn geheim = Mijn dochter van ruim 2 heeft haar slaap wel degelijk nodig (ook al denken ze op de opvang van niet). Als ik haar 's ochtends vroeg wakker maak heb ik een helse dag voor de boeg.(een kleine veeleisende krijsende tiran) Maar laat ik haar nog even (zeg maar na het plasje) op bed liggen heb ik een heerlijk rustig en tevreden kind voor de rest van de dag. als je die vrijheid niet hebt,( door bijvoorbeeld werk) lijkt het mij erg moeilijk je kind uit de driftbuien te halen. Wees alert op wat er voorafgaat op de driftbuien. zie je een patroon? grijp dan in bij de eerste verschijnselen. (Piepen Zeuren stampen of weglopen.) Geef je kind een duidelijke grens. en wees niet bang om ouder te zijn in plaats van vriend of vriendin. en ja je wordt er echt Doodmoe van. een dagje relaxen in de sauna kan weel goed maken. Veel succes
mijn dochter ruim 2 heeft net een driftbui van 45 min gehad, uiteindelijk maar in bed gelegd om te hopen dat ze kalmeert. lijkt inderdaad wat rustiger, maar wat moeilijk om niet zelf o zo kwaad te worden, ik ben er zelf doodmoe van.
zoveel jaren gevochten om moeder te worden en dan na al die jaren: twee prachtige, gezonde zoons! nu ruim drie jaar later ben ik doodmoe, wallen onder de ogen. ik hou zielsveel van ze maar het is zo vermoeiend. vooral nu papa al een paar maanden aan de nieuwe woning klust en ik zo vaak een single mom ben. ik wou dat ik wat meer energie had wat meer geduld en weet even niet waar ik het vandaan kan halen. 32 urige werkweek, twee kids, een verbouwing, de huishouding, die eeuwige was en dan vanavond heb ik mijn kleine jongen, op het balkon gezet omdat hij niet ophield met driftig schreeuwen. niet lang maar het doet mij zo'n pijn, heb huilend in bed gelegen nadat ik ze daarna had toegestopt. vraag me af wat ik fout doe. mis mijn baby's mis de kraamtijd die bij mij raar was omdat vijf weken na de geboorte mijn vader overleed. en volgend jaar gaan ze al naar school, ik wil zo graag optimaal genieten...slipping through my fingers...
Even klagen hoor: we zijn hier met z'n allen zo vaak ziek. Sinds de 2 kleintjes zijn geboren (nu 3 en bijna 2) zijn we afwisselend zo vaak ziek. Voorheen bijna nooit. Het is deze winter wel minder, maar de afgelopen 6 weken was er bijvoorbeeld altijd wel 1 van ons ziek. Niks ernstigs gelukkig, maar we balen er zo van...
Herkenbaar zeg! wij zijn ook zo vaak ziek geweest, was voor mijn kinderen nooit ziek!
Onze dochter van twee en een half is geweldig. Een levenslustige meid die meestal goed luistert, gezellig is en bij tijd en wijle zo maf als een deur ;-D Ze gaat keurig netjes om 19.00 uur naar bed en wordt tussen 06.00 uur en 07.00 uur weer wakker. 's-Middags nog braaf een dutje. Maar oh oh oh die eigen wil soms! Om gek van te worden.....Of die driftbuien....Niet meer zo vaak gelukkig, maar als ze er eentje heeft, berg je maar. Dat gepikeerd zijn als ze haar eigen spulletjes moet opruimen...Oh en waar ik echt geirriteerd van raak zijn al die mensen die ontkennen dat het niet altijd leuk is om moeder te zijn. Die mensen bij wie altijd alles helemaal top gaat, nooit een vuiltje aan de lucht. Waarbij ik het idee krijg dat ik faal als moeder, of dat er iets mis is met mijn dochter. Waarom is het zo moeilijk om eerlijk te zijn? Want je kan mij niet wijsmaken dat er ook maar 1 perfect kind is op deze hele wereld! Oh ja en als laatste: ik ben zo moe. Of het nou een goede of een minder goede dag is geweest, ben gewoon moe!
Onze dochter van twee en een half is geweldig. Een levenslustige meid die meestal goed luistert, gezellig is en bij tijd en wijle zo maf als een deur ;-D Ze gaat keurig netjes om 19.00 uur naar bed en wordt tussen 06.00 uur en 07.00 uur weer wakker. 's-Middags nog braaf een dutje. Maar oh oh oh die eigen wil soms! Om gek van te worden.....Of die driftbuien....Niet meer zo vaak gelukkig, maar als ze er eentje heeft, berg je maar. Dat gepikeerd zijn als ze haar eigen spulletjes moet opruimen...Oh en waar ik echt geirriteerd van raak zijn al die mensen die ontkennen dat het niet altijd leuk is om moeder te zijn. Die mensen bij wie altijd alles helemaal top gaat, nooit een vuiltje aan de lucht. Waarbij ik het idee krijg dat ik faal als moeder, of dat er iets mis is met mijn dochter. Waarom is het zo moeilijk om eerlijk te zijn? Want je kan mij niet wijsmaken dat er ook maar 1 perfect kind is op deze hele wereld! Oh ja en als laatste: ik ben zo moe. Of het nou een goede of een minder goede dag is geweest, ben gewoon moe!
Oooh wat fijn om te horen dat er meer last hebben van de driftbuien. je wordt er zo moe en gefrustreerd van. Die van ons wordt later opera zangeres! Zelfs de creche zegt dat ze een geweldig/geweldadig hard geluid kan produceren...Ik kan niet wachten tot ze hier overheen groeit!
Mijn dochter van 17 maanden is super lastig, ze knijpt, bijt en klimt overal op en komt uit alle gordels, ben radeloos, ze gilt ook alles bij elkaar zo bleh ff klagen
Mijn dochter van 2,5 wil nog steeds niet warm eten! Wanneer gaat het eindelijk gebeuren? Val alles geprobeerd, maar ze wil alleen brood!!!
wil even zeggen dat ik het soms heel vermoeiend vindt dat mijn zoontje van bijna 3 nog haast niet praat. We zijn er hard mee bezig dmv speelzaal en logopedie. Ik heb al wel weer geleerd dat kinderen je een spiegel voorhouden en dat ze jou leren waar jij het meest moeite mee hebt! Bij mij is dat vertrouwen hebben en geduld opbrengen. Nu ik hem meer laat doen en proberen zie ik hem wel groeien. Maar het blijft af en toe vermoeiend zo'n dag met hem, zeker als hij ook niet meer tussen de middag een dutje doet!
klagen.....heerlijk t mag. Ik ben alleen staande mama en ik krijg het heen en weer van mijn 3jarige peuter die altijd wegrent..no matter what hij probeerd het op alle mogelijke manieren. Ik moet de deur op slot doen hem stevig v ast zetten in de buggy en een touw om zn middel als ik eens buiten loop met de kids. Kids? Ja ik heb er ook nog een van 7jaar, die een grote mond heeft van hier tot aan tokio. En als ik dan buiten loop met de drie jarige en die van 7 dan vind iedereen het zielig dat ik mijn kind vastbind... aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa help tips altijd welkom.....
Hallo allemaal, Ik wil ook even klagen niet over mijn peuter van 1.5 maar over mijn mijn partner en de omgang met onze zoon. Mijn partner speelt nogal ruw met onze zoon. Hij stoeit erg graar met hem wat ikmgeen probleem vind echter gaat hij altijd zover door dat hij gaat huilen. Dan lijkt hij het pas genoeg te vinden. Ook bijt mijn partner hem tijdens een stoeipartijtje of zelfs als ons zoontje iets gedaan heeft wat niet mag. Mijn zoontje gaat trouwens ook bijten als hij iets niet wil .Soms staan zelfs de tandafdrukken een dag later nog als rode plekken in zijn huidje, zoals vanmorgen zag ik weer bijtplekken in zijn nekje en ben zo verschrikkelijk uit mijn stekker gegaan dat ik zelf een beetje doorschoot geloof ik. Ik vind het verre van normaal !! Maar mijn vriend vind het spelen en zegt dat hij gewoon een gevoelig huidje heeft en niet eens hard bijt. Hij heeft geen slechte bedoelingen en vind het een uiting van genegenheid. Nou vraag ik me af of ikmdegene ben die overdreven reageer of jullie ook zo zouden reageren. Hihi nou een hoop geklaag maar het lucht wel op
Hallo allemaal, Ik wil ook even klagen niet over mijn peuter van 1.5 maar over mijn mijn partner en de omgang met onze zoon. Mijn partner speelt nogal ruw met onze zoon. Hij stoeit erg graar met hem wat ikmgeen probleem vind echter gaat hij altijd zover door dat hij gaat huilen. Dan lijkt hij het pas genoeg te vinden. Ook bijt mijn partner hem tijdens een stoeipartijtje of zelfs als ons zoontje iets gedaan heeft wat niet mag. Mijn zoontje gaat trouwens ook bijten als hij iets niet wil .Soms staan zelfs de tandafdrukken een dag later nog als rode plekken in zijn huidje, zoals vanmorgen zag ik weer bijtplekken in zijn nekje en ben zo verschrikkelijk uit mijn stekker gegaan dat ik zelf een beetje doorschoot geloof ik. Ik vind het verre van normaal !! Maar mijn vriend vind het spelen en zegt dat hij gewoon een gevoelig huidje heeft en niet eens hard bijt. Hij heeft geen slechte bedoelingen en vind het een uiting van genegenheid. Nou vraag ik me af of ikmdegene ben die overdreven reageer of jullie ook zo zouden reageren. Hihi nou een hoop geklaag maar het lucht wel op
Hallo! Ik zie door de bomen het bos niet meer. Mijn partner snuift 2 keer in de week en is iedere dag stoned en vindt dat dat moet kunnen,wij zijn overigens een heel normaal gezin waarvan je geen idee hebt dat dit probleem er is, ik durf het ook echt tegen niemand te zeggen want dan weet ik dat mijn familie m uitkotst. Anyway, nu ben ik vanmiddag zo uit mijn plaat gegaan dat ie weer gesnoven had waar mijn zoontje bij was, hij is bijna 2 jaar. Nu voel ik me zo schuldig want ik heb me altijd voorgenomen dit nooit te doen, ik verloor zo mijn geduld dat ik m aan ben gevlogen. Ik voel me zo onmachtig,ik weet echt niet meer wat ik moet doen. Ik ben zelf kind van gescheiden ouders en had dit nooit voor ogen gehad voor mijn kind, maar hier valt niet mee te leven. Ik vind het ook zo zwaar om als alleenstaande ouder door het leven te gaan, ik heb al zo weinig familie en mijn vrienden zijn allemaal carrieretijgers en hebben geen tijd. hij ontkent het probleem en heeft er dus ook maling aan dat ik er een probleem mee heb.Het feit dat hij stoned achter het stuur zit met hem in de auto is maar een voorbeeld waar ik kotsmisselijk van wordt. Maar hoe moet ik het alleen gaan doen?
Beste klaagster, ga met je probleem naar je huisarts. Hij kan je mogelijk helpen wat er moet gebeuren, want dit kan zo niet doorgaan, daar ga je aan onderdoor. heel veel sterkte.
wegwezen! kies voor jezelf en je kind.hij kiest ook voor zichzelf. Hoe? dat lukt wel, waar een wil is..
Even klagen, waarom moet ik mijn man aan zo veel dingen laten herinneren, ik moet het hele pinksterweekend werken en ik moet continu naar huis bellen, doe je de was in de machine, geef onze dochter om 12 uur een boterham, doe haar in bed, doe eens de bovenverdieping stofzuigen pffff. VHet lijkt alsof ik 2 babies heb ipv 1
Beste klaagster, Graag wil ik je heel veel sterkte wensen met de moeilijke keuze rondom drugsgebruik. In mijn familie heb ik er ook mee te maken en dat valt niet altijd mee. De onmacht die je voelt kan ik mij goed voorstellen. Probeer steun te zoeken bij organisaties die je kunnen helpen. Er zijn ook partnergroepen voor de partners van mensen die drugs/alcohol misbruiken. Ik kijk nu al zo`n 10 jaar tegen de diverse problemen aan, maar het valt niet mee van de drugs af te blijven. Wel zie ik dat het kindje uit dat gezin emotionele schade oploopt door de situatie. Heel veel sterkte, maar weet dat er altijd mensen voor je klaar staan die je kunnen helpen.
Het motto van ons zoontje van bijna 2,5 jaar: ALLES KAN EN MOET KAPOT !! Echt vreselijk. Dan die heerlijke driftbuien inclusief gillen, bijten, knijpen en noem maar op. Om gek van te worden!!! Het enige dat hij wil is naar buiten toe(waar je dan in vollevaart achter hem aan kunt gaan rennen). In onze buurt kennen ze ons inmiddels al aardig. S'middags slapen wil hij ook niet meer, dus een rustmomentje overdag zit er niet meer in. En omdat we nog een zoontje van 8 maanden hebben kunnen we gewoonweg niet de hele dag op straat gaan "zwerven". Ons huis verandert langzaam maar zeker in een "vuilnisbelt". Er valt gewoonweg niet meer tegen op de boksen (ook mede door onze 2 binnenkatten). Ik werk zelf niet en voel me echt een sloof. Ik doe de hele dag niets anders dan opruimen en "brandjes blussen". Mijn accu raakt nu echt op HELLUUUUUUUUUUUUUUPPP!! Geld voor een poetshulp of iets dergelijks hebben we niet en familie en vrienden zijn ver te zoeken............... Herkend iemand dit? Of heeft er iemand een tip????
Ik wil ook klagen! Zoon is bijna 4 jaar en zuigt alle energie uit mijn lijf! Soms kan ik niet eens genieten van het feit dat we lekker samen thuis zijn want het is de hele dag, mama dit, mama dat ,mama zus, mama zo. Als ik vraag of hij even alleen wil spelen dat wil hij met mama praten. De hele dag. In de supermarkt kan ik niet eens nadenken wat ik wil hebben en vergeet ik zoveel. ik moet dan echt tegen hem zeggen dat hij zijn mond even moet houden omdat ik moet nadenken. Hij tettert werkelijk de hele dag door. En heeft seconde rust en concentreert zich sommige dagen maar 2 seconden op 1 ding. Soms kan hij zichzelf echt goed bezighouden maar soms is die concentratie ver te zoeken. Hij lijkt ook pas te luisteren als ik mijn stem verhef. Dit doet hij neit alleen bij mij maar ook bij mijn partner. Ik heb weleens dagen, zoals vandaag dat ik alleen maar aan het corrigeren ben, mijn stem aan het verheffen ben dat mijn energie ver te zoeken is. Ik kan soms niet wachten tot het acht uur is zodat ik hem op bed kan leggen :S
Vandaag weer een Hell of a day. Mijn dochter van 2.7 jaar is echt ONMOGELIJK. Alles is een drama. Van aankleden, tot normaal eten, tot luisteren, tot het opruimen van iets, tot het meedraaien in het ons ritme. Zand wordt naar binnen gesmeten. Gillen en krijsen om alles, dus niets........Wil niet mee, wil niet slapen, wil niet eten, maar toch wel. Ik voel me echt de grootste mislukkeling van de eeuw......een desperate mama
Ik heb een dochtertje van 2,5 jaar oud die niet luistert, gefrustereerd gilt als iets niet lukt. Ze heeft een grote mond, iriteert ontzettend veel, ze sloopt de hele boel bij elkaar. Als ik haar of mijn man een standje geeft vecht ze terug door te schoppen, krabben en bijten. ik ben ook nog eens 40 weken zanger van een tweede. waar ben ik in hemels naam aanbegonnen. soms heb ik het gevoel om zo alles achter te laten en nooit meer terug te komen, lekker gewoon weer vrijgezel zijn zonder kinderen en zonder stress. verdomme wat een kut leven kan je hebben met kids....
