Een anonieme klaagmuur, omdat iedereen wel eens zijn hart wil luchten
Een anonieme klaagmuur. Of je nou zwanger bent, net bent bevallen, een peuter, schoolkind of puber hebt rondlopen, soms is het moederschap of vaderschap net niet wat je ervan had verwacht. Zwangerschapskwaaltjes zijn soms heftiger dan alleen maar ‘vervelend’, babygehuil kan soms door merg en been gaan als het – voor je gevoel – al uren duurt, een dwarse peuter plak je soms het liefst achter het behang bij de honderdste ‘nee’ van die dag en pubers plak je soms het liefste achter het behang.
Hoofd in de wolken
Volgens iedereen hoor je met je hoofd in de wolken te lopen maar je merkt dat dit niet altijd mogelijk is. Natuurlijk houd je zielsveel van je kindje of die baby in je buik, maar soms een ietsiepietsie minder.
Brok ellende in je lijf
Zit je met een brok ellende in je lijf of hoofd, of wordt je keel letterlijk dichtgeknepen door ingehouden verdriet, woede of frustratie: lucht dan anoniem je hart op onze klaagmuur. Of lees de reacties die andere moeders en vaders hier al hebben achter gelaten. Die soms precies tegen dezelfde emoties of onmacht aan lopen als jij. En wat een verademing is het, te lezen dat je niet de enige bent! Dat lucht nog eens op!
Even anoniem je hart kunnen luchten, zegt niets of je wel of niet genoeg van je kindje houdt. Een moment van stoom afblazen lucht op, de herkenbare klaagzangen van anderen bieden troost. Even klagen maakt je géén slechte vader of moeder. Je zal zien, dat je niet de enige bent. De klaagmuur biedt jou de gelegenheid om je gedachten te verwoorden en je gevoelens te uiten, zodat dingen niet zwaarder gaan wegen wanneer je er mee doorloopt. En eenmaal je gal gespuwd, kun je het leven weer met een glimlach aan!
Spelregels
Je mag over alles en iedereen klagen maar houd het beschaafd. Grof taalgebruik, discriminerende en/of seksueel getinte teksten zullen door ons niet worden geplaatst. Je klaagzang en/of geheim dient echter te allen tijde een relatie te hebben met je zwangerschap(swens), baby, peuter, kleuter, schoolkind, puber of ouderschap in het algemeen, in de ruimste zin van het woord.
1042 berichten.
Waarom doet onze dochter van 17 maanden moeilijk bij mij met tanden poetsen en wassen en bij haar vader niet?!Wordt er soms zo gek van, nu dubbel zo erg door gierende hormonen van me 2de zwangerschap!
Ook ik ben mijn kinderen vaak spuugzat. ik heb een zoontje van 4 en een tweeling van 1,5. het is de hele dag politieagentje spelen vooral de oudste is vaak onhandelbaar de hele dag dingen afpakken en zijn broer en zus opzettelijk pijn doen.en dan nog niet te spreken van de grote monden. als ik hem op de gang zet dan schreewt hij heel hard stomme kutmamma. (op school geleerd) Ik probeer heel rustig en consequent te zijn. maar af en toe moet ik me inhouden om hem geen knal te geven. zoooooo vermoeiend! het ergste vind ik het als mijn vriend late dienst heeft en ik dus moet koken met 3 huilende kinderen om me heen waarvan 2 voortdurens aan mijn benen hangen. vaak denk ik waar is mijn leven gebleven? Leuke dingen doen in het weekend. nee het draait nu allemaal om de kindjes Ik geniet ook wel van ze hoor hahaha maar vaak denk ik aaaaargggggggggggg
Gadverdamme zeg! Wat een K dag! Die dochter van mij, die over dagen 1 jaar wordt is al bijna anderhalve week verkouden en hangerig, wil niet slapen niet eten helemaal niks, word er niet goed van! Maar als papa thuis komt gewoon gaan slapen he, en dan zegt die eikel, ach ja fingerspitzegefuhl!!!!! Pff zo vermoeiend! Waarom worden kinderen altijd vervelend bij moeders en bijna nooit bij anderen? Alles is een strijd, tandenpoetsen, eten, slapen enzenz pfffff. Ik heb nog nooit mn geduld verloren in het hele jaar niet, maar vandaag werd ik echt pissig op dr, en ze kan er niks mee natuurlijk, maar ik vond dr echt verschrikkelijk zeg. Als vrouw zijnde moet je altijd maar geven, en mijn man maar werken en pensioen opbouwen!
ik heb een meisje van 2 jaar, die al 3,5 week niet slaapt 's nachts! Ik moet er zo'n 10x uit en mijn man nog boos worden op haar!!!!!! Be normal!!!! Ze is twee!!!! Maar toch zou ik een keer een lang weekend weg willen in mijn uppie en alleeeeen maar slaaaaapen, slapen, slapen en van de rust genieten! Het is dat ze ook heel lief kan zijn, maar anders........arghhhh!
Heb een dochter van 2 en een half. Waarom begint iedereen om mij heen nu toch te zeuren wanneer eindelijk nummer twee komt??? Dat terwijl de bevalling een HEL was. Nog steeds elke nacht nachtmerries...Nee hoor voor mij nooit meer een tweede. Tenminste: niet door mij gebaard in dit verrekte oudbollige land!
Wordt het ooit makkelijker? Mijn kindje krijgt kiezen, wat een drama zeg! Maar serieus, weet iemand of het ooit makkelijker wordt?
dacht zal eens wat lezen hier. mijn zoon van 2 eet al 3 maanden niet meer s avonds . negeer het gewoon en hij krijgt niks meer het is moeilijk maar je moet doorzetten voordat hij drek over ons heen loopt. na dat hij ziek is geweest barsten hij van de driftbuien gewoon neger dat is het beste dat heb ik 2 weken volgehouden echt zwaar maar hij pakt geen koekje voordat ik zeg dat hij het mag pakken. heb het misschien niet zo moeilijk als de verhalen die ik lees. en ik en partner hebben dezelfde regels en helpen elkaar . maar zolang jij kalm blijft heeft het wel meer invloed op een kind negatieve aandacht blijft voor een kind hetzelfde als positief.
ben je ook alleenstaande mams en heb je het even gehad 🙁 geen hulptroepen om je heen of oppas maar gewoon ECHT alleen...m'n meissie van bijna 4 (nog 1 maand) heeft echt een grote mond en soms hoop ik echt dat het over zal gaan want ik vind het zooooo moeilijk om dit alleen te doen...en word er echt verdrietig van als ze zo doet maar ja..positief blijven denken is het allerbelangrijkste want als je dat niet meer doet raak je de hoop echt kwijt..
Ik wil toch wel even reageren op de alleenstaande mams, het berichtje hieronder. Ik vind een alleenstaande moeders geweldig,ik schaam me kapot dat ik loop te klagen soms, ik kan mijn zorgen en verantwoording altijd nog even bij mijn man neerleggen. Maar hoe doe je dat als je alleen bent, je bent ALTIJD aan het werk eigenlijk. Het is echt eenzaam. Ik ben zo blij als mijn dochter een keer een nachtje naar oma kan, effe lekker uitslapen, of dat ik de leuke dingen kan delen met mn partner, dat als ik een hele dag erop heb zitten, het even uit handen kan geven omdat mn partner thuiskomt van het werk. En het feit dat wij 2 salarissen hebben, wat een rijkdom. Alleenstaande met kinderen hebben vaak een bijstandsuitkering en zitten vaak in een sociaal isolement, en als ze werken zijn ze en moeder/vader en werknemers, iedereen wil iets van ze. Maar wie geeft hun ns een keer iets. Ik zeg niet dat ze zielig zijn, maar ik wou ik miljoenen op de bank had staan, dan zou ik de kerstvrouw gaan uithangen! Dus voor alle alleenstaande, jullie zijn TOPPERS!!!!!!!!!!
Even klagen en reageren op dit onderstaand berichtje:Even klagen = Heb een dochter van 2 en een half. Waarom begint iedereen om mij heen nu toch te zeuren wanneer eindelijk nummer twee komt??? Dat terwijl de bevalling een HEL was. Nog steeds elke nacht nachtmerries...Nee hoor voor mij nooit meer een tweede. Tenminste: niet door mij gebaard in dit verrekte oudbollige land! Wat ben ik het met je eens!!!!!Mijn zoontje is ook 2en een half en vond de bevalling ook een HEL ook voor mij geen 2de en wat vind bijna heel Nederland dat toch raar, een kindje ...ja dat vinden ze zielig... Nou heb mijn handen vol aan ons zoontje. Hij haalt sinds kort het bloed onder mijn nagels vandaan..... en ik vraag me elke dag weer af hoe heeft het zo ver kunnen komen????? Ik ben echt consequent enz.... pfff ben zo moe ik voel me net een politie agente in een zwarte kubus en welke kant ik ook beloop ik loop elke x tegen die dikke zwarte muur.... Wat zou ik alles eraan doen om bij te tanken, ik zie door de bomen het bos niet meer.
heb een zoontje van bijna 4 en hij is verslaafd aan papa, alles is papa, ik word er niet goed van ... gaat dit een keer over want het is wel irritant steeds .... groet, Els
Hallo, ik ben naast vrouw ook moeder van mijn 2,5 jarige zoon. Over het algemeen een heel lief en ondernemend kind. Maar de laatste weken fladder ik tussen negatieve en positieve emoties heen en weer. Ik ben full-time thuis omdat ik mijn baan niet meer uitdagend vond. Aan de ene kant vindt ik het heerlijk om thuis te zijn maar anderzijds ook enorm frustrerend. Zeker nu blijkt dat mijn zoontje op gebied van communicatie wat achter loopt. Hij kan wel woordjes nazeggen maar gebruikt ze niet echt om iets van me gedaan te krijgen. Ook na veel aanmoedigen komt het er niet echt uit. Dit geeft de nodige boosheid bij hem, en mij. Ik kan mezelf steeds minder goed rustig houden en ben vaak echt blij als hij slaapt tussen de middag. Maar ook dit doet hij bijna niet meer en dan zit ik echt met de handen in het haar over hoe ik hem bezig houdt. Want zelf spelen doet hij ook maar heel kort en hij is snel uitgekeken, wil veel tv kijken. pfff....vermoeiend. Helaas heb ik niet mensen om me heen waar ik eens aan kan gaan. Of ze werken, of hebben oudere kinderen of geen kinderen, famillie woont te ver weg en schoonfamillie ....nou ja je snapt het wel 😉 Kortom, ik voel me soms behoorlijk eenzaam. En dat terwijl ik een leuke , spontane vrouw ben die wel in is voor een uitje. Werken is niet iets dat ik als een oplossing zie ( niet nu teminste ) moet eerst weten wat ik echt wil en hoe ga ik dat dan doen met kind?? Veel vragen en zorgen. Eigenlijk is het dus niet alleen zozeer mijn kind maar spelen ook gevoelens over liefde, affectie en enthousiasme een rol. Mijn partner is (zeker na de geboorte van onze zoon) niet zo romantisch. Wil wel dingen veranderen maar doet dit niet in mijn ogen. Verder helpt hij me wel als ik erom vraag maar ja, dat voelt van mijn kant ook zo negatief. Ik zou zo graag willen dat ik kan schrijven; ik ben heel gelukkig, ik ben moeder van een fantastisch kind! ik kan doen waar ik me goed bij voel en balans in mijn leven. Ik weet dat het kan komen als ik mijn gevoel er naar kan zetten. Maar voor nu voel ik me opgesloten in een enorme luchtbel.
En oja nog even over een nummer 2, hieronder lees ik meer vrouwen die het niet zo nodig vinden. Nou, ik voel me nu beter bij 1 kind dan bij 2. En ik vindt het belangrijker dat ik me weer goed ga voelen in mijn liefdesrelatie, vriendschappen opbouw en meer dingen kan doen die mij een goed gevoel geven als voor nog een kind zorgen. Wie zegt dat 2 gelukkiger maakt dan 1?? Wie zegt dat mijn zoontje het heel goed gaat vinden met zijn broertje/zusje?? Wie zegt dat 1 alleen niet gelukkig kan worden? Ik was zelf een nakomertje en heb broers/zussen niet gemist, wel vriendjes en leuke ouders, dat wel 😉 ... maar ja, daar was ik zelf ook nog bij. En zo is het toch? We hebben allemaal verstand en gevoel en de mogelijkheid een feest van ons leven te maken... als we het zelf toelaten. Groeten van een Leeuwtje ....
Ik wil graag reageren op het onderstaande bericht! Heeeeel herkenbaar! Ik voel me met tijd en wijlen ook echt eenzaam, terwijl ik een hele leuke vrouw ben (haha echt stom om dat van jezelf te zeggen). Het is elke keer je draai proberen te vinden, en dat is moeilijk. Tip, ik zit sinds kort op een forum voor moeders en daar kan ik als mijn kleintje op bed ligt lekker kletsen, scheelt al iets.Nog een tip, 1 dag naar het kinderdagverblijf! Heeeerlijk even tijd voor jezelf, in het begin wist ik van gekkigheid niet wat ik moest doen, nu ga ik gewoon een uur badderen en slapen, heerlijk!!! Moeder zijn is de zwaarste job effer, en het wordt niet erkend en niet betaald, dus moet je jezelf maar eens lekker verwennen, want een ander doet het niet voor je.
Even reactie op bericht hieronder; mijn zoontje is 2 wkn op de speelzaal geweest maar zonder succes. Heeft enorme verlatingsangst en wilde daar niet echt rustig worden en zelf gaan spelen. De leidsters hadden helaas niet genoeg aandacht voor hem op dat moment ( Sint/Kerst ect ) zij adviseerden een half jaar te wachten. En daar hebben we nu wel vrede mee want hij moet zich wel kunnen ontspannen anders zit ik zelf ook niet rustig. Vorige week bij CB advies gehad om met mijn zoontje naar een instelling te gaan waar ze mijn kindje gaan observeren en begeleiden (eventueel onderzoeken ect) Dit is van de gemeente uit. Wij hopen dat er iets uit gaat komen. Zelf denken we dat hij niet alles goed hoort en hij kan heel moeilijk focussen op dingen. Het is momenteel erg frustrerend en vermoeiend voor mijzelf. Ook mijn man is het wat zat aan het worden en die werkt nog wel buitenshuis 😉 ... Indd; het moederschap wordt erg onder gewaardeerd en je moet echt zelf de slingers voor jezelf ophangen haha... Maar voor nu is de speelzaal of dagverblijf dus geen oplossing voor mijn "eenzaamheid" probleem. Ik hoop dat mijn zoontje daar bij die instelling wel in een klein groepje wil spelen. Dan heb ik indd 2 ochtendjes even "vrije tijd" 🙂 groeten
Deed altijd lacherig over de peuterpuberteit en de leus; ik ben twee en ik zeg nee. Maar dit is echt heel zwaar. Mijn dochter van 2,5 zoekt telkens grenzen op. Vandaag de stoel ondergekleurd met viltstiften, gooit steeds met alles inclusief met bekers yoki, alles is nee en compleet met driftbuien. Daarnaast is alles eng en bang...pff ben helemaal door alle creativiteit heen, ben zo uitgeput...als dit 'echt werk' geweest zou zijn zou ik al zijn ziek gemeld/burn-out of ontslag hebben genomen. Je moet door, maar hoe????? Voel me echt helemaal op...
Ik baal ook als een stekker, wil effe lekker buitenshuis gaan werken omdat ik me ook eenzaam voel en van de week begonnen met een n nieuwe baan maar ik denk dat ik het lichamelijk niet ga trekken. De zorg voor onze kleine vind ik nog zo zwaar, heb echt overal pijn in mn lichaam. Ben er echt verdrietig van, dat je heel graag iets wilt maar dat het gewoon niet gaat. Mijn kindje is echt heel erg lief daar ligt het niet aan, ben gewoon moe, echt moe.
Vandaag mijn zoontje bij oma maar heb ik de auto stuk 🙁 .... kan ik nog nergens heen omdat ik geen vervangend vervoer heb. Balen als een stekker!
vandaag me dochter van 3 jaar van school gehaald ben nog ff boodschappen wezen doen kom thuis de gewoonte is me dochter van de fiets halen binnen zetten dan de boodschappen er af halen en binnen zetten maar zo draar ze binnen is gooit ze de deur dicht en doet het op de knip dit is de tweede keer al dat ik buiten word gesloten maar dit keer had ik wel een jas aan en was ik met 20 min weer binnen de eerste keer duurde het een uur vanavond eerst de knippen er afhalen ben het zat
herkenbaar van dat buitensluiten....heeft mijn zoontje ook 2 keer over gedaan. Nu hebben wij tegenwoordig een kluisje in de tuin met een sleutel erin. Moet je alleen wel de code onthouden 😉 maar verder super handig! Vooral zoals nu met dat knuddeweer.
Hoe kan het zo zijn dat mijn partner weer een heel sociaal leven opbouwd, leuk werk met opleiding heeft terwijl ik nergens word aangenomen omdat ik niet flexibel ben vanwege mijn zoontje, en geen sociaal leven kan onderhouden omdat ik savonds kapot ben. Hier klopt iets toch niet? En als ik nou de enige zou zijn die hier over klaagt.
zit al 3 dagen met een zieke peuter....hoesten, hoesten en nog eens hoesten. Niet eten, geen hoestdrank willen innemen en dan vervolgens het van zich afslaan zodat alles onder zit! En bedankt! 🙁 .... s'nachts aldoor eruit omdat hij weer hoest en hoest. Niet kunnen spelen want dat is te vermoeiend, huilen en weer drammen. Manlief die niet te genieten is, mama die niet te genieten is en zo zitten we allemaal lekker chagie te zijn. Ik wou dat ik naar een onbewoond eiland kon verhuizen!
Ik heb er ook helemaal even tabak van! Als mama kun je nooit ziek zijn want alles draait gewoon door. Als ik soms zeg dat ik er door heen zit, zegt mijn man doodleuk dat ik dan iets leuks voor mezelf moet gaan doen, en dat ik alles zelf in de hand heb. Vind ik zo'n dooddoener, als je van smorgens 7.00 uur tot 19.00 bezig bent, ben ik savonds helemaal kapot en heb ik nergens meer puf in, maar nee, dan is het mijn eigen schuld dat ik niks ga doen.Hij heeft het op zn werk super gezellig en als hij thuis komt wilt hij het ook altijd gezellig hebben, en dat kan gewoon niet altijd. Wat is het moederschap toch af en toe zwaar. pffff
vandaag peuter aan de beterende hand maar nu mama ziek... Geen oppas voor de kleine man dus mama stort af en toe bijna in! Gelukkig wel even 2 uurtjes kunnen liggen vanmiddag. Nog goed een uur en dan is m'n man er weer. Zorgen, verzorgen en als dank; ziek worden 🙁
Papa is vrijwillig gedwongen door mij "opgenomen" om goed aan zijn problemen te werken. Nu ben ik 32 weken alleen. Mijn hele zwangerschapsverlof alleen, baby en peuter alleen opvoeden. Wat heb ik een ongelooflijke bewondering voor alleenstaande ouders... Ik zit er nu even echt door heen. Er zijn zo veel lieve mensen die helpen. Maar met dit soort buien kan niemand je helpen als je het niet ziet zitten als je graag even helemaal alleen wilt zijn niet die enorme verantwoordelijkheid alleen wilt dragen van 2 mensenlevens die totaal afhankelijk van jou zijn. Je wilt het opvoedkundig goed doen, het lukt nu even niet. Is dat heel erg?? Ik wil graag alleen zijn vanacht zodat ik lekker kan slapen en mijn eigen gang kan gaan. Geen peuter die zelf niet kan vermaken maar toch een schatje is, een mooie baby die het in moeders armen het heerlijk vind.............
Wat ontzettend rot voor je zeg! ja dat denk ik ook altijd over alleenstaande mama's. heel veel suc6
ik heb hier een kind naast me zitten die ernstig last heen van zweetvoeten, aangezien ik alleen ben kan ik daar niks aan doen 🙁 ik heb respect voor de mensen die deze geur wel kunnen verwijderen. priscilla (l) patriz
Ik word hier echt helemaal gestoord van ze af en toe jongen 2 en meisje 8. druk,gillen,schreeuwen ruziemaken,mn huis afbreken, speelgoed slopen,niet slapen whaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! het word tijd dat het voorjaar begint dan kunnen we naar buiten. heb er letterlijk hoofdpijn van. vind er zo niks aan
ff klagen over mn schoonmoeder die mijn dochtertje van net 3 voortrekt op mijn zoontje van bijna 2. Nu weet ik niet wat er is gebeurd, maar mijn dochtertje wil niet meer naar oma of daar blijven. Stiekem vind ik dat geweldig...oja en op dat moment ook niet aanbieden om mijn zoontje dan maar mee te nemen, dat komt gewoon niet in haar op!!! aaaaaaargggghhhh!!!
oh, ik kan niet wachten tot mijn energievretende tweeling van 3,5 in september eindelijk naar school gaat.Dan gaat hier de vlag uit!!!
