Wat is een keizersnede?

Marion Middendorp

4 jaar geleden

Soms loopt je zwangerschap niet helemaal naar verwachting waardoor een natuurlijke bevalling niet (meer) mogelijk is. Hier kunnen de volgende redenen voor zijn. Zo kunnen je bekken te smal zijn voor het hoofdje van de baby, of ligt je baby in een positie dat het onmogelijk door je bekken heen kan (dwarsligging). Misschien ligt de placenta voor de baarmoedermond of komt de navelstreng uit de baarmoeder tevoorschijn. Het kan ook zijn dat er geen voldoende ontsluiting is en dat je kindje in nood verkeert en met spoed gehaald moet worden. En ook extreme angst voor een normale bevalling kan reden zijn voor een keizersnede.

Geen bewuste keuze

Je kunt niet bewust kiezen voor een keizersnede, maar er moet een goede reden voor zijn. Bij een stuitligging mag je trouwens wel vaak zelf kiezen of je het via de natuurlijke weg wilt proberen of liever voor een keizersnede kiest.
Het kan ook voorkomen dat er tijdens de natuurlijke bevalling nog wordt besloten over te gaan tot een keizersnede, als blijkt dat je kindje in gevaar verkeert en daarom zo snel mogelijk ter wereld moet komen.

Geplande keizersnede

Als vooraf bekend is dat je baby met een keizersnede geboren gaat worden, vindt er vooraf een onderzoek plaats naar je gezondheid. Vaak wordt er een lichamelijk onderzoek gedaan (luisteren naar hart en longen), een bloedonderzoek uitgevoerd en wordt de verdoving (algehele narcose of ruggenprik) met je besproken. Vroeger werd een keizersnede altijd onder algehele narcose gedaan. Tegenwoordig is plaatselijke verdoving (ruggenprik) ook mogelijk. Op de dag van de operatie moet je nuchter zijn. Je mag ten minste vier tot zes uur voor de operatie niets meer eten of drinken.

Met partner

Een keizersnede is een operatie waarbij je baby via je buikwand ter wereld komt en duurt ongeveer drie kwartier. De gynaecoloog maakt (bijna altijd) een ‘bikinisnede’ (horizontale snede van 10 tot 15 cm) boven het schaambeen, rond de haargrens. Als het schaamhaar later over het litteken heen groeit, zal het vrijwel onzichtbaar worden.
Bij uitzondering wordt er wel eens een snede van de navel naar beneden gemaakt.

Je baby wordt voorzichtig uit je baarmoeder getild. Als je bij kennis bent, mag je even naar je kindje kijken voordat hij zal worden onderzocht door een kinderarts.
Als je kindje eenmaal is geboren, wordt de navelstreng doorgeknipt. Helaas mag je partner dit niet doen, aangezien alles steriel moet blijven. Nadat ook de placenta is geboren, hecht de gynaecoloog de baarmoeder en de verschillende andere lagen van de buikwand weer dicht.

Ruggenprik

Na een ruggenprik heb je de eerste uren na de operatie nog geen controle over je benen. Dat kan best een vreemde gewaarwording zijn. Geleidelijk zal het gevoel weer terug komen. De eerste dagen kun je je nog wat slap en duizelig voelen bij het opstaan, maar ook dat wordt gelukkig steeds minder. Je darmen hebben ook stil gelegen door de ruggenprik, deze gaan na één of twee dagen weer werken. Hiervan kan je wat pijnlijke krampen krijgen.
Je kunt na de operatie pijn hebben aan de wond of pijnlijke naweeën, hiervoor krijg je pijnstillers.
Het moment dat je weer naar huis mag, kan per ziekenhuis verschillen. Uiteraard spelen herstel en de gezondheid van je kindje hierin een belangrijke factor.