Je geduld verliezen – menselijk maar niet wenselijk

Amber Fernandes

5 jaar geleden

Het overkomt alle ouders weleens: je verliest je geduld. Of je nu kleine of al wat grotere kinderen hebt: ze kunnen af en toe behoorlijk op je zenuwen werken. Zeker wanneer we moe zijn ligt het verliezen van ons geduld op de loer. Maar is het wel goed om je geduld te verliezen? En hoe kun je beter met dit soort stress omgaan? Hoe maak je het weer goed met je kind? En wanneer heb je echt een probleem?

Hoge eisen

Ouders die hoge eisen aan zichzelf stellen, maken meer kans om zo nu en dan hun geduld eens te verliezen. Zeker wanneer je een gezin draaiende houdt, een drukke baan hebt of er andere stressfactoren zijn in je leven. Dan kan het zijn dat die dreinende peuter in de peuterpuberteit je net even iets teveel wordt. Misschien reageer je geïrriteerd, verhef je je stem naar je kind of heb je gevloekt in zijn of haar bijzijn. Sommige ouders delen zelfs een tik op de vingers uit. Vaak worden dit soort momenten vrijwel direct opgevolgd door een gevoel van spijt.

Iedere ouder verliest z’n geduld weleens

Er zijn twee dingen die je je moet realiseren. Ten eerste raakt iedere vader of moeder zijn of haar geduld wel eens kwijt. Ja, ook die perfecte moeder van het schoolplein die zo vaak helpt met voorlezen en luizenpluizen op school. En ja, ook die toffe vader die zijn kind elke zondag in weer en wind vanaf de zijlijn aanmoedigt op het voetbalveld. Ten tweede is het belangrijk om je te realiseren dat het verliezen van je geduld niet aan je kind ligt. Natuurlijk luisteren kinderen niet altijd, maar de manier waarop je daarmee omgaat is jouw verantwoordelijkheid.

Het effect op je kind

Besef je ook dat het verliezen van je geduld menselijk is, maar niet het gewenste effect heeft. Je kind kan zelfs heel erg schrikken en een stukje vertrouwen in je kwijtraken. Dit gebeurt niet direct wanneer je je stem zo nu en dan verheft. Als je echter af en toe een corrigerende tik uitdeelt of dingen tegen je kind zegt waar je later spijt van hebt, kan dit wel gebeuren. Het is goed om erbij stil te staan wat het effect op je kind is als jij je geduld kwijtraakt.

Beter leren omgaan met stress

We leren onze kinderen massaal om niet direct hun geduld te verliezen, maar eerst tot 10 te tellen. Eigenlijk is dat een prima advies, ook voor ouders. Leer beter om te gaan met stressvolle situaties, waardoor je minder snel je geduld verliest. Tel tot 10 en realiseer je dat je kind misschien even vervelend is, maar dat zijn of haar gedrag ook ergens uit voortkomt. Misschien wil je kind wat aandacht, of is er sprake van een peuterpuberteit of een dwarse periode. Ga in gesprek met je kind, maar niet op het moment dat je je geduld dreigt te verliezen. Beter is het dan om even afstand te nemen en het ongewenste gedrag van je spruit te negeren.

Hoe maak je het weer goed met je kind?

Nadat je je geduld verloren bent, voel je je meestal schuldig. Je hebt immers onaardig gedaan naar je eigen kind. Je kunt gaan twijfelen over je opvoedkundige skills of zelfs denken dat je geen goede ouder bent. Zet dit uit je hoofd. Nogmaals: iedere ouder verliest z’n geduld weleens. Echt. Het maakt je geen ontaarde ouder, maar gewoon een mens. Wel is het goed om het ook weer met je kind bij te leggen. Benadruk dat het niet zijn of haar schuld was, maar neem alle verantwoording op je.

Leg uit waarom je je geduld verloor (“Mama had vandaag ruzie met een collega. Daardoor was ik een beetje boos en verdrietig, en dat heb ik op jou afgereageerd”) en ga daarna samen fijn een kopje thee drinken en neem de dag door. Geef nadat je je geduld bent verloren altijd even wat extra liefde, maar ga niet overcompenseren. Dat kan je kind juist onzeker maken.

Wanneer hulp zoeken?

Wanneer je merkt dat je wel heel vaak je geduld verliest en erg geprikkeld reageert op je kind is het een goed idee om hulp te zoeken. Dit geldt vooral wanneer je jouw kind weleens een “corrigerende” tik geeft uit onmacht, of dingen tegen hem of haar zegt waar je later spijt van krijgt. Zoek hulp bij je huisarts of een Centrum voor Jeugd en Gezin. Het is geen schande om voor hulp aan te kloppen met allerlei opvoedkundige vraagstukken bij de daarvoor bestemde professionals. Het betekent niet dat je een slechte ouder of opvoeder bent – het maakt je juist menselijk. Daarnaast probeer je er iets aan te doen door hulp te zoeken. Dit kan alleen maar fantastisch uitpakken voor jezelf én voor je kind.

Verlies jij je geduld weleens? En wat doe je eraan om het daarna goed te maken? Laat het ons weten in de comments.