Interview: Tienermoeder van zestien

Liza Franck

4 jaar geleden

Liza ging voor Oudersenzo in gesprek met een tienermoeder van zestien. Malou was net zestien jaar toen ze beviel van haar dochter, ze woont met haar moeder en dochter en twee broertjes in Almere. Over het ontdekken van de zwangerschap vertelt zij het volgende.

“Ik schrok me kapot. Ik kende toen één meisje dat een kindje had gekregen terwijl ze nog op school zat. Ik weet niet precies waar het mis is gegaan, nog steeds niet. Ik heb waarschijnlijk niet goed opgelet, eigenlijk was ik te jong om de verantwoordelijkheid van een sexleven op me te nemen. Laat staan die van een zwangerschap. Daarom heb ik ook heel lang niets tegen mijn moeder gezegd. Bang voor haar reactie, bang voor de reacties die ik had gezien op dat andere meisje. Voordat mijn moeder erachter kwam was het al te laat voor een abortus.“

Malou’s moeder probeert haar dochter zo goed al het kan te steunen maar heeft zelf ook nog jongere kinderen. Ook is er een probleem ontstaan in hun relatie doordat Malou haar zwangerschap lang voor haar moeder heeft verborgen.

Stom om te zwijgen

“Ik was bang voor haar reactie en de reactie van andere mensen. Stom want nu ik twee jaar verder ben weet ik dat het verkeerd was. Verkeerd om niets tegen mijn moeder te zeggen omdat het over zoveel verantwoordelijkheid gaat. Voor mezelf en voor mijn dochtertje maar ook voor mijn moeder. Ik dacht er nogal simpel over, mijn vriendinnen toen ook. Ze zouden me wel helpen. Dat hebben ze echt ook wel geprobeerd maar het kon niet. Ze begrepen niet hoe het was om altijd voor de baby te zorgen. Logisch maar toen voor mij een enorme tegenvaller.“

Malou is de eerste tijd na de bevalling wel naar school gegaan, haar dochter ging naar een kinderdagverblijf.

School ging niet goed

“Helaas ging het helemaal niet goed op school. Ik kon niet doorzetten. Zeker aangezien dat de enige momenten waren waarop ik zonder mijn dochtertje was. Ik kon alleen maar tijdens schooltijd gaan en staan waar ik maar ik wilde en maakte daar gebruik van. Dat ging natuurlijk helemaal niet goed. Tegenwoordig werk ik in de avonduren bij een supermarkt. Mijn moeder is dan thuis bij mijn dochter. Ik vermaak me best met mijn collega’s. Maar het is niet zoals ik het zou willen. Ik hoop straks weer een keer wat bij te kunnen gaan leren, hoewel ik nu helemaal geen opleiding heb. Overdag zit ik vaak alleen thuis met mijn dochter. Dat zal als zij straks naar school gaat wel weer anders worden en ik hoop dat ik dan wel kan doorzetten. De rest van mijn leven zulk werk doen zie ik echt niet zitten.“

Malou zucht een keer terwijl ze dit vertelt en glimlacht dan even.

Doorzetten

“Het klinkt zo wel erg triest maar het valt wel mee. Ik ben nu volwassen genoeg om in te zien wat ik voortaan anders moet doen en anders had moeten doen. Nu is het doorzetten en ik denk dat het me ook wel lukt. Mijn dochter is een schat en alleen al voor haar moet ik het anders doen allemaal. Om het goede voorbeeld te geven. En samen een goed leven te leiden.“