Ren voor je leven, de hormonen laaien op.

Marion Middendorp

6 jaar geleden

Ren voor je leven, de hormonen laaien op!

Ben jij ook bekend met van die “grrr-perioden” op de momenten dat de hormonen door je lichaam razen? Of ben ik dan de enige furie…

Stom en stierlijk vervelend

Er zijn van die momenten, dan vind ik alles ruk. Dan vind ik de wereld oneerlijk, mijn vriendje stom, mijn kind stierlijk vervelend en mijn ex rete irritant. En boven al die ergernissen uit heerst vooral het gevoel dat ik enorm ondergewaardeerd word en dat niemand mij op waarde weet te schatten. Dat het allemaal vanzelfsprekend is dat ik iedere avond een verse maaltijd sta klaar te maken, door weer en wind de boodschappen daarvoor doe, help met het huiswerk, zorg dat de feestdagen ook echt feestelijk zijn, cadeautjes voor iedereen koop (vaak inclusief die voor mezelf), mee ga naar de huisarts, ontstoken teennagels liefdevol verzorg, vakantietripjes en dagjes uit regel, et cetera.

Op die dagen wil ik het wel van de daken schreeuwen dat dit niet normaal is! Dat iedereen mij zwaar onderwaardeert en dat ze dat allemaal nog gaan missen als ik er niet meer ben. Ondankbaar tuig is het. Horen jullie dat?! On-dank-baar-tuig!

Gelukkig duren die momenten niet zo heel lang en draai ik weer rustig bij. Pas als alles weer achter de rug is bedenk ik mij: ‘Oh ja, ik moet ongesteld worden, daarom voelde ik mij zo somber’. Mijn huisgenoten trekken die conclusie doorgaans wat vlotter. Gelukkig is er niemand die durft te zeggen: ‘Schat, ongesteld?’ Iedereen blijft zwijgen. En dat is natuurlijk voor ieders gezondheid maar goed ook.

Hormonen

Hormonen zijn gekke dingen. Bij mij laten ze zich vooral een paar dagen voordat ik ongesteld moet worden, van zich horen. Vandaar dat ik het mij op zo’n moment ook niet realiseer dat mijn hormonen verantwoordelijk zijn voor mijn gevoel. Mijn gevoel voelt immers op zo’n moment echt.

Vandaag sprak ik toevallig iemand die zei: “Het zou handig zijn als je een knopje zou hebben en het gevoel kon uitzetten.” Dat zou inderdaad handig zijn, maar ik zou er geen bal aan hebben. Op het moment dat ik me namelijk zo ruk voel, voelt het gewoon hartstikke echt. Geen seconde zou in mijn hoofd opkomen dat het gevoel misschien een minuscuul tikkeltje zou kunnen worden gevoed door mijn hormonen. Nee. Op zo’n moment voel ik mij Calimero en is de hele wereld tegen mij.

Lief vriendje

Gelukkig heb ik geen stom vriendje maar juist een heel lief vriendje, die op dit soort momenten (meestal) niet met mij in discussie gaat, maar gewoon heel lief een bosje tulpen voor me gaat kopen. Of een stuk chocolade voor me meeneemt. Of gewoon “sorry” zegt, al heeft hij geen flauw idee waarvoor hij het moet zeggen. Gelukkig weet hij dat over zo’n dag of twee alles weer gewoon rustig is, alsof er nooit iets is gebeurd.

In ieder geval voor een maand…