Hoe verwend is deze generatie kids?

We krijgen nog wel eens om onze oren geslingerd dat we onze kinderen verwennen. Dat de jeugd van tegenwoordig als prinsjes en prinsesjes behandeld worden en we ze daarmee hopeloos ‘verpesten’. Wie bepaalt of dat zo is, is me een raadsel, maar waarom wordt dit nu zo geroepen? Of anders gezegd: hoe verwend is deze generatie kids?

Wat is eigenlijk verwennen?

Verwennen kan je simpel omschrijven als ‘een kind krijgt alles wat het wil’. Op zich kan je dit onderverdelen in drie vormen: pedagogisch verwennen, materieel verwennen en affectief verwennen. Is dit per definitie fout? Natuurlijk mag je een kind best op zijn tijd eens even verwennen. Een ander verhaal wordt het als het structureel gebeurt. Niet omdat het het kind niet gegund wordt, maar omdat het het kind juist belemmert in het opgroeien tot een kind vol zelfvertrouwen en die weet hoe hij het leven aan moet gaan.

Wat houden de drie vormen van verwennen in?

Pedagogisch verwennen wil zeggen dat je kind alles (of heel veel) mag. Hij krijgt geen echte grenzen opgelegd en de ouders doen van alles voor ze, terwijl ze oud en wijs genoeg zijn om het zelf te kunnen doen. Materieel verwennen is natuurlijk duidelijk: ze krijgen alles wat ze willen hebben. Affectief verwennen is niks anders dan heel veel liefde en aandacht krijgen en vaak wordt er ook in dit geval minder zelfstandigheid van het kind verwacht. Complimenten krijgt hij eindeloos.

Waarom is verwennen verkeerd?

Zoals gezegd is verwennen op zich helemaal niet verkeerd, als het niet de ontwikkeling van je kind in de weg staat. Zeker affectief verwennen is in eerste instantie juist fijn en goed. Een kind kan immers nooit te veel liefde krijgen. Als het uitloopt tot altijd rennen en vliegen voor je kind omdat het niks zelf hoeft te doen, dan weet je zelf ook eigenlijk best wel dat dit helemaal niet goed is. Je kind zal juist zelf moeten leren om de dingen te doen. Moet hij later immers ook. Te veel overdreven complimenten kan van je kind een arrogante dweil maken…of juist een angsthaasje omdat er faalangst op gaat treden. Maar complimenten geven op zich is juist goed! Inderdaad: zoek de juiste grens op!

Zo is het met het verwennen op materieel gebied natuurlijk ook. Uiteraard mag je je kind wel eens verwennen met een cadeau. Maar de halve speelgoedwinkel leegkopen voor zijn verjaardag is een minder goed plan. Of alles wat het hebben wil direct kopen, is ook niet slim. Je kind zal moeten leren wat de waarde van geld is, bijvoorbeeld, en dat niet alles zomaar kan. Bij de pedagogische kant zal je ook moeten opletten dat je kind juist opgroeit tot een zelfstandig mens, die leert vertrouwen te hebben in wat hij ZELF kan én dat er nu eenmaal dingen zijn die niet kunnen of mogen (grenzen).

Waarom zou de millenials generatie verwend zijn?

Alles krijgen wat hun hartje begeert

Twee verdienende ouders met een goed loon. Dat komt in veel gezinnen voor. En dus is er simpelweg ook geld om dure cadeaus te kopen. Zijn ouders gewend om te kopen wat hun eigen hartje begeert en dus…krijgen de kinderen dat vanzelf ook. Is dat slim? Nee, dat denk ik niet. Want ze leren zo inderdaad niet dat niet altijd alles je zomaar toe komt waaien. Maar om nu meteen te zeggen dat dat voor alle kinderen geldt? Er zijn veel kinderen (er wordt zelfs gezegd 1 op de 13 kinderen in Nederland!) die zelfs onder de armoedegrens leven. En dan is er nog een grote middengroep die niet arm is, maar toch echt wel op het geld moet letten. Daar zal dat hartje vast niet altijd krijgen wat het begeert….

Te voorzichtig

Een andere vorm van verwennen wat veel voorkomt is dat kinderen niks meer mogen omdat ouders bang zijn dat er iets met ze gebeurt. Is dat verwennen? Nee, eigenlijk ook juist weer niet. Maar vaak uit het zich wel in van alles doen voor ze zodat ze, in jouw ogen, veiliger zijn. We gaan niet struinen door de bossen, we gaan ‘veilig’ spelen in het dure speelparadijs. Buiten spelen? Echt niet, want er kan daar van alles gebeuren, dus kopen we allerlei games waarin ze op het beeldscherm kunnen spelen alsof ze buiten spelen (bij wijze van). Onze prinsjes en prinsesjes worden in de watten gelegd, en daar hoort ook deze overdreven voorzichtigheid bij. Te begrijpen? Ja… Is het goed? Nee. Een kind moet kunnen spelen en buiten spelen is nog altijd gezond. Spelen is een belangrijke vorm van ontwikkeling! Zeker voor de motoriek, maar ook op hele andere gebieden.

Ze consumeren te veel

De jeugd die nu de arbeidsmarkt op gaat is gewend om alles maar te krijgen en zal zelf dus ook gewoon direct kopen wat ze willen hebben. Omgaan met geld is een probleem voor veel jongeren.

Altijd op een beeldscherm

Praten doe je via een beeldscherm, zoiets. Normale contacten zijn er niet meer bij.

Niet leuk meer: dan doe je iets anders

Er wordt ook gezegd dat ze niet meer zich ergens vast voor in willen zetten. Is er iets niet leuk aan baan, werk of relatie? Dan zoek je toch gewoon een andere?

Is het terecht?

De vraag is of al deze beweringen (en het lijstje is vast niet compleet) waar zijn? Een beetje kort door de bocht zijn ze wel. De generatie die nu aan hun eigen leven beginnen hebben te maken met tekort aan huizen, die simpelweg niet eens meer te betalen zijn. Ze groeien op in een wereld die ze met een klik op hun smartphone volledig kunnen volgen en daarmee ook overspoeld worden door alle ellende die zich voordoet. Ze krijgen geen vaste contracten meer op het werk, dus het krijgen van een hypotheek wordt nog lastiger. Ze zijn wel degelijk met het milieu bezig. Hebben misschien wel heel veel die smartphone voor zich…maar aan de andere kant hebben ze juist wel daarmee veel contacten.

Misschien is het wel meer de generatiekloof op dit gebied die hier voor vooroordelen zorgt? En dan hebben we het nog niet eens gehad over de corona crisis, die voor velen een grote streep door hun toekomstverwachtingen heeft gehaald. Ze staan stil in hun levensloop, zeg maar. Misschien zijn ze verwend, maar dat worden ze op dit moment absoluut niet meer. Aan de opvoeders de taak om kinderen op het echte leven voor te bereiden, maar laten we ophouden om met ons vingertje naar deze generatie te wijzen. Dat vingertje moet dan eerder richting onszelf…

Meer informatie

Hoe belangrijk is uitgestelde aandacht en hoe leer je dit je kind?
Verwennen, scoren op de korte termijn
Wat doe je met kinderen die (te) veel aandacht vragen?
Curling ouders, curling ouderschap, wat betekent dat?
Hoe werken beloningssystemen? En voor wie zijn ze geschikt?
Over pamperen, curling, moedermafia en overdaad

Bronvermelding

Tekst: Wil Cats
Stockfoto: 123rf.com