Goede voornemens zijn leuk, maar hoe houd ik ze vol?

Goede voornemens, klinken ze bij jou ook altijd zo lekker in je hoofd? Ik krijg altijd zo’n romantisch beeld bij goede voornemens. Vooral als het sportieve voornemens zijn. Je kent dat vast wel, ik neem me dan voor dat ik na de ‘zomervakantie’ iedere doordeweekse ochtend om 7 uur naar de sportschool ga.

Goede voornemens zijn leuk, maar hoe houd ik ze vol?

Fluitend de wekker uit

In gedachte zie ik me dan vrolijk en uitgerust wakker worden, de wekker fluitend uitzetten, mijn bed uitspringen zo rechtstreeks mijn sportkleding in – want douchen komt dan later wel – op mijn fiets springen en naar de sportschool fietsen. Het is in mijn gedachten altijd mooi weer en het regent nooit. In de sportschool doe ik ruim een uur of anderhalf uur mijn ding, pik nog even een saunaatje mee voor ik ga douchen en vervolgens fris en monter naar huis fiets. Het regent nog steeds niet en de rest van de dag voel ik me heerlijk. En dit dag in, dag uit.

Werkelijkheid is anders

De werkelijkheid is echter altijd zo anders. Bij mij althans. Als ik zo vroeg door mijn wekker word wakker gemaakt, is mijn dag eigenlijk al niet zo goed begonnen. Dus dat vrolijk wakker worden, is al niet echt realistisch. Het eerste wat ik dan denk is: ‘Jeeeeeeezus, ik wil nog niet wakker worden, het is veel te vroeg. Ik had gisterenavond níet die ene aflevering op Netflix nog moeten kijken.’ Maar goed, die eerste dag trek ik mijzelf nog wel aan mijn haren uit bed, want ik wil mijn goede voornemens graag trouw blijven en ik ben nog enthousiast. Want dag 1. Dus ga ik op de rand van mijn bed zitten en voel aan mijn hele lichaam dat ik ouder begin te worden. Stijf. En niet eens een beetje. Dus verzamel ik al mijn moed om te gaan staan. Dat gaat uiteindelijk wel lukken en moeizaam strompel ik dan naar de badkamer. Al mijn botten en spieren moeten nog op gang komen en in de gaten krijgen dat ik wakker ben en voelen dus nog stram aan.

Ik trek mijn sportkleding aan, werp een blik naar buiten. Regen. Bah. Dus die fiets laat ik links liggen en pak de auto. Eenmaal in de sportschool hangt na een half uur mijn tong op mijn enkels. Zelfs voor een sauna voel ik me te moe. Douchen doe ik nog wel voor ik weer naar huis rijd. De rest van de dag voel ik me brak en doen mijn spieren pijn en aan het einde van de dag denk ik: ‘Moet ik morgen echt weer?’

Goede voornemens

Ik heb zo’n goed voornemen gemaakt, voor ná de vakantie. Dat klinkt ook nog zo lekker ver weg, maar er komt een dag en dan is het ‘morgen’ of nog erger… het moment dat de wekker af loopt.

Ik heb nog zo’n goed voornemen gemaakt, fietsen. Al enige tijd wil ik heel graag een e-bike, juist omdat mijn knieën en heup wat aan het protesteren zijn en ik fietsen echt heel fijn vind. Ik heb me voorgenomen voortaan op vrijdagmiddag naar Boskoop te fietsen (vanaf Den Haag). Dat is, als ik door fiets, anderhalf uur fietsen en op zondag fiets ik dan weer terug. Als ik er nu aan denk, verheug ik mij daar enorm op. Het lijkt mij heerlijk om zo’n stuk te fietsen. Zachte wind door mijn haar, zonnetje op mijn bol, meezingend met de muziek in mijn oren, genietend van de natuur en de rust om mij heen, het leven lacht mij toe. Uitgerust, lachend en met een goed gevoel kom ik aan in Boskoop.

Ik vrees alleen dat de werkelijkheid zoveel anders gaat worden. Dat ik halverwege in de plenzende regen me afvraag waar ik in hemelsnaam aan ben begonnen? En of ik wel bij mijn volle verstand was tijdens mijn vertrek. En dat anderhalf uur fietsen best een heel flink eind is voor iemand die al een paar jaar nauwelijks heeft gefietst.

Zo lekker ver weg

Maar het voornemen heb ik wel gemaakt. En die e-bike heb ik nog niet, dus ook dat klinkt nog zo lekker ver weg, maar ook voor dit moment komt het moment dat ik halverwege die rit mij realiseer dat dit toch niet zo’n heel goed idee was en dat ik beter met een half uurtje of zo had kunnen beginnen. En dan realiseer ik mij dat ik twee dagen later, toch echt weer op de fiets terug moet naar Den Haag…

Maar ik ben eigenwijs. Zelfs voor mijzelf. Dus blijf ik trouw aan deze voornemens. Voor nu dan. Omdat het nog zo lekker ver weg klinkt.

Tot gauw!

liefs Marion

Extra informatie

Maak tijd voor jezelf! Deze sporten zijn goed voor je!
De hele dag word je verleid met afleidingen
Stress en ouderschap: Is ouderschap zonder stress mogelijk?

Bronvermelding

Tekst: Marion Middendorp
Stockfoto’s: 123rf.com

lijn-groen-oudersenzo
BabyBaby

Een reactie

  • Mariëlle Allewijn

    Hoi Marion,

    Dat zijn best wel heftige voornemens. Ik ga je daarbij heel veel succes wensen. Zeker het fietsen in de tegen, is echt geen pretje. Nu is het mooi weer en aantrekkelijk om te fietsen, maar straks??
    Als het weer mij aanstaat en de windkracht niet te sterk is, wil ik best vanuit Den Haag naar Maasland fietsen. Dit is een rit van ruim een uur. Maar……wanneer ik merk, dat het windkracht 4 is, laat ik mijn fiets alweer staan. Als ik op buienradar zie, dat het gaat regenen, laat ik de fiets ook lekker staan. Op de fiets naar Ypenburg heb ik er iets minder problemen mee. Dan kijk ik niet naar de windkracht. Kijk wel naar buienradar, maar als de regen meevalt, pak ik toch wel de fiets. Dit is een rit van een half uur.

    Veel succes met je goede voornemens.
    Go girl go….

    Groetjes Mariëlle

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *