Is een enig kind eenzaam? De mythe ontrafeld.
Op een zonnige namiddag in de lente, zat de kleine Melanie alleen in de achtertuin, verdiept in haar eigen wereld van avontuur. Met haar levendige verbeeldingskracht had zij een koninkrijk van zand gebouwd, een fort van kussens en een zee van gras. Zijn ouders, die vanaf de veranda toekeken, vroegen zich af: “Is ons enig kind eenzaam?” Het is een vraag die vele ouders van enig kinderen zich stellen. Met niemand om zijn spelletjes mee te delen of ruzie mee te maken, zou hij zich dan niet eenzaam voelen? Maar, is een enig kind werkelijk voorbestemd tot eenzaamheid?
Wijdverspreide mythe
De gedachte dat een enig kind eenzaam is, is een wijdverspreide mythe die generaties lang is doorgegeven. Het idee is eenvoudig genoeg te begrijpen: een kind zonder broers of zussen heeft niemand om mee te spelen, te praten of ervaringen mee te delen, en dus zal het wel eenzaam zijn. Maar deze aanname is vaak gebaseerd op stereotypen en ongegronde vooroordelen, eerder dan op feitelijke bevindingen. Eenzaamheid is geen gegeven voor een enig kind, het is niet onvermijdelijk.
Eigenlijk, net zoals er veel kinderen met broers en zussen zijn die zich eenzaam voelen, zijn er ook enige kinderen die zich helemaal niet eenzaam voelen. Dus, is een enig kind echt eenzaam? Het antwoord is niet zo zwart-wit als we misschien denken.
Eenzaamheid is namelijk niet hetzelfde als alleen zijn. Iemand kan zich eenzaam voelen in een kamer vol mensen, terwijl iemand anders heel gelukkig kan zijn in zijn eentje.
De realiteit van het enig kind
Uit onderzoek blijkt dat enige kinderen zich niet eenzamer voelen dan kinderen met broers of zussen. In feite hebben ze vaak sterkere banden met hun vrienden, omdat ze meer tijd en energie kunnen investeren in deze relaties. Bovendien hebben enige kinderen vaak een sterkere band met hun ouders. Ze krijgen meer aandacht, wat kan leiden tot hogere zelfwaardering en betere academische prestaties. Dit betekent niet dat kinderen met broers of zussen deze voordelen niet kunnen hebben, maar wel dat het idee van het “eenzame enige kind” vaak onjuist is.
Sociale vaardigheden van het enig kind
Een andere veelvoorkomende mythe is dat enige kinderen minder sociale vaardigheden hebben omdat ze geen broers of zussen hebben om mee te oefenen. Maar ook dit is een simplistische kijk op de zaak. Enige kinderen hebben net zo veel kansen om sociale vaardigheden te ontwikkelen, of het nu op school is, in buitenschoolse activiteiten, of met vrienden. Uit onderzoek blijkt zelfs dat enige kinderen vaak beter zijn in het aangaan van volwassen relaties, omdat ze van jongs af aan meer tijd met volwassenen doorbrengen.
Het belang van steun en begrip
Hoewel enige kinderen dus niet noodzakelijkerwijs eenzaam zijn, betekent dit niet dat ze geen steun of begrip nodig hebben. Het is belangrijk voor ouders en opvoeders om open te zijn over gevoelens en ervaringen. Dit kan betekenen dat je meer speeldates organiseert, je kind aanmoedigt om deel te nemen aan buitenschoolse activiteiten, of ze gewoon te laten weten dat het oké is om soms alleen te zijn.
Meer informatie
Hoe maak je je kinderen zelfstandig?
Geef jezelf eens wat vaker een schouderklopje!
Hoe ga je om met eenkennigheid bij je kind?
Eenzaamheid groeit onder jongeren. Wat kunnen we doen?
Bronvermelding
Tekst: Marion Middendorp
Stockfoto: 123rf.com