Je kind emotioneel loslaten als hij gaat studeren

Als ouder is het een bijzondere mijlpaal wanneer je kind klaar is om te gaan studeren en op kamers te gaan. Jouw kind, die gisteren nog leek te spelen in de achtertuin, is nu klaar om een nieuw hoofdstuk in zijn of haar leven te beginnen. Met trots kijk je naar de stapels boeken, de posters en de kleine snuisterijen die ze zorgvuldig hebben uitgekozen om hun nieuwe kamer te versieren. Maar terwijl je helpt met inpakken, voel je een knoop in je maag. Het besef dat je kind op het punt staat om het huis te verlaten en een onafhankelijk leven te beginnen, brengt een stortvloed aan emoties met zich mee. Hem emotioneel loslaten is nog niet zo eenvoudig.

Je herinnert je de eerste schooldag, de eerste fiets zonder zijwieltjes en nu, hun eerste stappen richting volwassenheid. Het emotioneel loslaten van je kind is een pittige uitdaging, een die elke ouder op zijn eigen manier ervaart. Hieronder zijn enkele tips die je kunnen helpen om met deze grote verandering om te gaan en je kind te ondersteunen terwijl ze hun eigen pad bewandelen…

Accepteer je gevoelens

Accepteren van je gevoelens is een belangrijke eerste stap. Het is volkomen normaal om een wirwar van emoties te ervaren tijdens deze grote verandering. Je kunt tegelijkertijd verdriet voelen omdat je een belangrijk hoofdstuk afsluit, trots omdat je kind zelfstandig wordt, bezorgdheid over zijn welzijn in een nieuwe omgeving, en opwinding over de nieuwe kansen en ervaringen die hij zal gaan beleven. Het is belangrijk te erkennen dat deze gevoelens reëel zijn. Ze weerspiegelen de band die je met je kind hebt opgebouwd en de zorg die je hebt besteed aan de opvoeding. Het toestaan van jezelf om deze emoties te voelen en te uiten, of het nu in gesprekken met vrienden, in een dagboek, of zelfs in stilte is, helpt bij het verwerkingsproces.

Erkennen en omarmen

Het kan verleidelijk zijn om deze gevoelens te onderdrukken of te negeren, maar het openlijk erkennen en omarmen ervan is een belangrijke stap in je eigen emotionele groei. Het helpt je niet alleen om je kind beter te ondersteunen in zijn nieuwe levensfase, maar stelt je ook in staat om je eigen identiteit en rol als ouder opnieuw te definiëren. Dit proces van acceptatie is een bewijs van je liefde en betrokkenheid, en een belangrijk onderdeel van het loslaten.

Praat met elkaar

Dit is een tijd van significante veranderingen, zowel voor jou als voor hem. Het is belangrijk om een dialoog te onderhouden waarin je je steun en liefde uitdrukt, terwijl je ook erkenning geeft aan zijn groeiende onafhankelijkheid. Praat met je kind over hoe jullie beiden deze overgang ervaren. Deel je gevoelens, maar luister ook aandachtig naar wat hij te zeggen hebben. Dit toont aan dat je zijn mening en gevoelens waardeert.

Tegelijkertijd is het essentieel om zijn behoefte aan zelfstandigheid te respecteren. Vermijd het overnemen van zijn problemen of het bieden van oplossingen voor elke uitdaging die hij tegenkomt. In plaats daarvan, moedig hem aan om zelf problemen op te lossen en beslissingen te nemen. Dit helpt hen om zelfvertrouwen en zelfredzaamheid te ontwikkelen.

Ruimte geven

Door een evenwicht te vinden tussen betrokkenheid en het geven van ruimte, bouw je een relatie op die gebaseerd is op wederzijds respect en vertrouwen. Het laat zien dat je er voor hem bent als een steunpilaar, maar dat je ook vertrouwen hebt in zijn vermogen om zelfstandig te navigeren door deze nieuwe fase van zijn leven.

Stel realistische verwachtingen

Begin met een open gesprek over hoe vaak jullie beiden verwachten contact te houden. Het is belangrijk om een evenwicht te vinden dat comfortabel is voor zowel jou als je kind. Houd rekening met zijn nieuwe, waarschijnlijk drukkere schema, en de behoefte aan zelfstandigheid. Wees flexibel en begripvol dat zijn beschikbaarheid kan veranderen door studie, sociale activiteiten en andere verplichtingen. Dit betekent niet dat hij minder om je geeft, maar simpelweg dat hij zich aanpast aan zijn nieuwe levensstijl en verantwoordelijkheden.

Probeer ook verschillende communicatiemethoden uit, zoals telefoontjes, berichten, e-mails of videochats, en kijk wat het beste werkt. Dit houdt de communicatielijnen open en zorgt ervoor dat jullie beiden betrokken blijven bij elkaars leven, terwijl je toch de groeiende onafhankelijkheid van je kind respecteert.

Maak nieuwe routines

Dit is een uitgelezen kans om nieuwe routines te creëren en jezelf opnieuw te ontdekken. Het kan in eerste instantie vreemd aanvoelen om niet langer te hoeven zorgen voor de dagelijkse behoeften van je kind, maar deze verandering biedt je de ruimte om nieuwe interesses en passies te verkennen. Denk na over activiteiten of hobby’s die je altijd al wilde proberen of die je in het verleden opzij hebt gezet. Dit kan van alles zijn, van een nieuwe sport, het leren van een muziekinstrument, tot vrijwilligerswerk of het volgen van cursussen. Deze activiteiten kunnen niet alleen voldoening geven, maar bieden ook mogelijkheden om nieuwe mensen te ontmoeten en je sociale kring te verbreden.

Meer informatie

Het lege nest syndroom
Draai de handige uitzetlijst uit (pdf)
Met deze handige uitzetlijst, grijpt je puber nooit mis!
Je zoon/dochter te jong vinden voor kamers
Wat betekent de huidige woningnood concreet voor onze jongeren?

Bronvermelding

Tekst: Marion Middendorp
Stockfoto: 123rf.com