Duimzuigen – Hoe schadelijk is dit?

Wanneer een baby op zijn vingers sabbelt, is dat eigenlijk heel natuurlijk. Foetussen zuigen al op hun duim, als ze nog in de baarmoeder zitten. Hij heeft zuigbehoefte en zal in de eerste maanden op alles zuigen wat aan zijn mondje voorbij komt. Zijn vingertjes zijn altijd bij hem. Het heeft als voordeel dat je niet naar een speentje hoeft te zoeken, als hij behoefte heeft. Aan de andere kant is het daardoor ook een beetje moeilijker af te leren. Zodra hij behoefte heeft of zich even verveelt, zit er alweer gauw een vingertje of duimpje in zijn mondje.

Artsen adviseren om je kindje vanaf zijn tweede jaar ermee te laten stoppen. Lang duimzuigen kan namelijk zijn gebit misvormen, waardoor hij er op latere leeftijd last van kan krijgen. Belangrijk dus om voortijdig het duimzuigen af te bouwen.

Waarom kinderen op hun duim zuigen?

Op zich is het niet zo verwonderlijk. Het zuigen op hun duim is te herleiden tot het aangeboren reflex dat samenhangt met zijn voeding. Dit zuigreflex zorgt ervoor dat hij leert drinken uit de borst of fles. Niet vreemd dus, dat kinderen rustig worden van het zuigen op hun duim, maar wat begint als een reflex kan uiteindelijk veranderen in een gevoel van genot, troost, geborgenheid, veiligheid en bevrediging.

Het ene kindje kiest hiervoor zijn duimpje, de ander kiest liever voor één of twee vingers. Als hij veel zuigbehoefte heeft, kan het een teken zijn dat hij te weinig aandacht krijgt en deze bevrediging uit zijn zuigbehoefte haalt. (Duim)Zuigen heeft namelijk een troostende werking en is rustgevend.

Gevolgen duimzuigen

Duimzuigen heeft in eerste instantie geen nadelige gevolgen, zeker niet wanneer je kindje er na een paar jaar weer mee stopt. Als hij er langer mee doorgaat, kan de bovenkaak vervormt raken waardoor het neustussenschot scheef kan gaan groeien. De tanden kunnen dan een ongewenste vorm aannemen. Ook de tongpunt kan wat slapper worden, waardoor je kindje moeilijker kan leren praten of slikken. Vaak ademen kinderen die op hun duimpje zuigen, door de mond, waardoor de neus niet goed gezuiverd wordt. Hierdoor blijft er makkelijker slijm achter, wat weer tot een oorontsteking kan leiden. Ook vermindert de open mond de beschermende werking van het speeksel, waardoor je kindje een grotere kans loopt op tandvleesontstekingen en gaatjes.

Wat kun je er aan doen?

Bij de meeste kinderen verdwijnt het duimzuigen vanzelf als hij een jaar of vier is, sommige kinderen gaan hier echter langer mee door. Soms zelfs tot in de volwassen leeftijd.
Het is belangrijk te beseffen dat deze behoefte van je kindje, ergens door ontstaat. Het is in eerste instantie een onbewuste handeling van je kindje, maar als het te lang aanblijft is het verstandig de oorzaak aan te pakken. Misschien probeert je kindje wel zijn gebrek aan aandacht, hiermee te compenseren.

Praktische oplossingen duimzuigen

• plak een pleister over het duimpje (of vingers) heen
• geef je kindje tijdelijk handschoenen aan in bed
• maak een schattig vingerpoppetje wat over zijn duimpje heen gedaan kan worden
• beloon je kindje en complimenteer hem als hij het goed doet
• neem onderliggende angsten en onzekerheden weg
• probeer zo jong mogelijk het af te leren

Is je kindje al wat ouder, dan kun je er ook met je kindje over praten en hem uitleggen waarom het belangrijk is dat hij er meer stopt. Leg hem uit waarom het ongezond is en maak met je kind afspraken over het afwennen en stel een mooie beloning in het vooruitzicht. Spreek in eerste instantie met je kind af om in bepaalde situaties niet op zijn duim te zuigen. Bijvoorbeeld school of tijdens het TV-kijken. Die momenten kun je steeds verder uitbreiden. Ga ook ’s nachts bij hem kijken en haal zijn duim uit zijn mond, als hij er toch in zit. Sluit vervolgens zacht zijn mond weer, zodat hij afleert door zijn mond te ademen.

Extra informatie

Slaapritueel voor je peuter. Hiermee slaapt hij lekker in!
Is een fopspeen slecht?

Bronvermelding

Tekst: Marion Middendorp
© afbeelding: 123rf.com