Misschien heb je de kreet ‘crowdfunding‘ wel eens voorbij zien komen, misschien ook niet. Crowdfunding is het samen met anderen realiseren van een plan. Je ziet steeds vaker dat mensen gebruik maken van deze mogelijkheid. Het is een mooi systeem je dromen waar te maken, ook als je geen zak met geld naast je hebt staan. Het enige dat je hoeft te doen, is anderen enthousiast maken voor jouw plannen, zodat ze in jou of jouw plannen willen investeren. Meestal gaat dit om geld, maar je kunt natuurlijk ook met gerichte aandacht investeren in een ander, bijvoorbeeld met het geven van (gratis) publiciteit.
Frustrerend
Ik weet wat het is om veel plannen te hebben, maar geen geld. Het is frustrerend. Daarom juich ik dit soort initiatieven toe, juist omdat mensen een kans krijgen die financieel wat minder bedeeld zijn. Niet dat ik zoveel te besteden heb om grote investeringen te doen, integendeel, maar vele kleintjes maken één grote en dat is tevens de basisgedachte van crowdfunding.
Het klinkt allemaal mooi maar toch is mijn enthousiasme voor crowdfunding minder geworden en ik weet zelfs niet eens of ik ooit nog eens een bijdrage zal leveren aan een dergelijk initiatief. Ik heb namelijk twee ervaringen en beiden ervaringen zijn niet zo positief.
Eerste ervaring
Mijn eerste ervaring met crowdfunding ging om een liedjesschrijver die graag een theatershow wilde geven. Daarvoor was geld nodig, omdat vaak alles voorgefinancierd moet worden. Hij benaderde mij of ik ambassadeur wilde worden voor zijn crowdfunding; in ruil daarvoor zou ik worden uitgenodigd voor één van zijn shows. Aangezien ik altijd enthousiast was over zijn repertoire, heb ik volmondig ‘ja’ gezegd. Gebruikmakend van mijn sites, heb ik hem free publicity gegeven om zijn plannen te verwezenlijken. Het lukte hem voldoende geld op te halen en zijn droom uit te laten komen. Echter kwam ik daar pas achter nadat alle voorstellingen achter de rug waren. ‘Oeps, foutje’, hij was mij vergeten. Okay, dat kan gebeuren en ik had hem destijds niet geholpen voor een gratis show, ik had hem geholpen omdat ik in hem geloofde. Slordig is het echter wel.
Tweede ervaring
Mijn tweede ervaring ging om een auteur van kinderboeken die heel graag een thriller voor volwassenen wilde schrijven. Zijn kinderboeken deden het goed, zijn passie voor het schrijven kon ik waarderen en ik weet dat de weg naar zijn succes moeizaam is geweest. Kortom ik gunde hem deze mogelijkheid. Dit keer hielp ik hem niet met free publicity of als ambassadeur van de funding, maar deed ik een storting, in ruil voor een exemplaar van het boek en uitnodiging voor het lanceringsfeestje.
Volledige bedrag
Ook hij kreeg het volledige bedrag (en zelfs meer) bij elkaar, omdat er heel veel mensen – net als ik – in hem geloofden. Je zou verwachten dat iemand dat vertrouwen wil belonen en zo snel mogelijk in de pen klimt om dat boek te schrijven. Inmiddels zijn we echter drie jaar (!) verder en is er – zover ik weet – nog steeds geen pagina geschreven. Wel komt hij af en toe met uitleg, waarom hij het boek nog niet klaar heeft. Daar zitten goede excuses bij, maar absoluut ook minderen.
Tegelijkertijd zie ik hem op zijn Facebook geregeld allerlei activiteiten ondernemen die totaal niks te maken hebben met het schrijven van zijn boek. Laat ik het zo zeggen; hij geniet van het leven. En dan kan ik toch dat kleine stemmetje in mijn hoofd niet onderdrukken dat zegt: ‘…en van mijn geld’. Ik weet dat dit nergens op slaat, want zo groot was mijn investering niet, maar het gaat om het principe. Het geld interesseert me niet maar als je een dergelijk project start doe je dat op basis van vertrouwen en vertrouwen is een kostbaar goed. Als je daar onzorgvuldig mee omgaat, vind ik dat een kwalijke zaak, want ik bedenk me echt nog wel tien keer voordat ik weer mijn bijdrage zal leveren aan een dergelijke constructie. En dat is jammer, want een ander gaat er wellicht wel zorgvuldig mee om en die grijpt nu mis.
Vertrouwen is een groot goed. Het kost niets maar als je het eenmaal kwijt bent, blijkt het onbetaalbaar om het weer te vinden…
Ik vraag het vanavond aan de maan
die stil aan de hemel staat
of hij misschien kan zeggen
hoe het verder gaat..
Mijn vertrouwen is verdwenen
een ander nam het met zich mee
waarschijnlijk dacht hij dat ik
wel genoeg vertrouwen had voor twee
Twijfelend tussen angst en hoop
niet wetend waarvoor ik nu moet kiezen
bang, dat ik naast vertrouwen
ook de hoop nog ga verliezen
Meer informatie
Hoe leer je kinderen sparen?
Geld lenen om baanverlies op te vangen.Verstandig of niet?
Geld lenen? De do’s & dont’s!
Bronvermelding
Tekst: Marion Middendorp
Stockfoto: 123rf.com
