Soms dooft het licht en wordt de wereld donker…
Het is iets meer dan een jaar geleden. Op 20 juli zat ik ‘s avonds op de bank. Ik scroll door de website van het Algemeen Dagblad. En dan zie ik een foto van Chester Bennington de zanger van Linkin Park. Ik klik op de foto en zie tot mijn schrik dat hij zich van het leven heeft beroofd. “Dirk, kijk eens”, stamel ik. Ik kan mijn tranen niet bedwingen. Mijn jeugdidool leeft niet meer. Ik verdwaal in mijn gedachte en voel van alles. Maar krijg de gevoelens niet te pakken.
Soms dooft het licht en wordt de wereld donker
“Mama, mag ik de boter?”, vraagt tussenin-smurf de volgende dag. Ik staar verdoofd voor mij uit. Hoe kan iemand zichzelf van het leven beroven? Soms dooft het licht en wordt de wereld donker. Hoe moet Chester zich gevoeld hebben? Maar hij heeft een prachtig gezin en lieve vrienden om hem heen. Hoe kunnen zij de signalen hebben gemist? Helaas moet ik bekennen dat ik ook gedachtes heb gehad dat ik er niet meer wilde zijn. Ik neem je mee naar die periode.
Geen zin in vandaag
“Ik blijf nog even liggen, Dirkjan, ik ben nog moe”, zeg ik tegen hem wanneer hij vraagt of ik mee ga ontbijten. Ik lieg niet tegen hem, ik ben ook moe. Maar wat ik niet tegen hem durf te zeggen is dat ik geen zin heb ik vandaag. Ik heb nergens meer zin in en zie geen reden meer om mijn bed uit te komen. Wat doe ik mijn gezin aan? Ze hebben een beter leven zonder mij. Ik sta mijzelf toe om even naar het donker te gaan.
Ergens voel ik dat ik dat even nodig heb en tegen mijzelf mag zeggen: Het leven van Anita is op dit moment behoorlijk kut. Ik kruip in mijzelf en sluit mij van de buitenwereld af. Ik zie dat Dirkjan weet wat er in mij gebeurd. Hij zegt niets en daarmee geeft hij mij het vertrouwen dat ik het niet te ver laat komen.
Schone schijn
Een lange periode probeer ik schone schijn te spelen voor de buitenwereld. Op een avond tijdens een spelletje Yatzhee boeit het me niet of ik win of verlies. Hoewel spelletjes altijd gespeeld worden voor het plezier is dat bij mij niet het geval. Ik kan erg slecht tegen mijn verlies. “Aniet, we moeten er een keer over praten”, zegt Dirkjan. Ik blijf stil, minuten stil. Hij loopt naar mij toe en gaat naast me zitten. Hij houdt mij vast en we zeggen niets. Mijn tranen vallen op zijn arm en de eerste zware lading ontdoet zich van mijn lichaam. “Ik kan het niet alleen, ik kan het niet alleen Dirk”, snotter ik. Ik heb hulp nodig. We nemen stap per stap en besluiten samen met de neuroloog dat ik een afspraak maak bij de psycholoog van het ziekenhuis.
Who cares if one more light goes out?
Who cares if one more light goes out?
In a sky of a million stars
It flickers, flickers
Who cares when someone’s time runs out?
If a moment is all we are
We’re quicker, quicker
Who cares if one more light goes out?
Well I do
Linkin Park – One more light
Waard om te blijven leven
Ziekteprocessen zijn zwaar voor het hele gezin. Jij bent het waard om te blijven leven. Vind je weg om die zin ook daadwerkelijk te voelen. Because I care if one more light goes out.
Extra informatie
Stress? Met deze tips blijft je geest gezond!
Hoe blijf je een ontspannen ouder?
Stress,hoe kun je het voorkomen?
Bronvermelding
Tekst: Anita Schokker
© afbeelding: 123rf.com
