“Zou ik uw telefoonnummer mogen, dan kan ik telefonisch contact met u opnemen?”, zie ik staan in mijn beeldscherm. Mijn huidskleur wordt rood, heel rood. Ik zocht naar een woord wat ik voor rood kon zetten om het echt goed over te laten komen dat het super rood was. Maar er komt geen woord in mij op dus probeer ik het u zo duidelijk te maken. Heel erg rood dus. Gaan ze nou echt contact met mij opnemen en ga ik straks echt doen waar ik me voor heb opgegeven?
Goed in woorden
Ik ben goed in woorden. Ik ben inmiddels zover dat ik dat wel durf te schrijven. Elk uur dat ik mag schrijven geniet ik en daarom heb ik tegen mezelf gezegd of bijna gezworen om niet te gaan vloggen. Nee, ik houd het lekker bij mijn schrijfkwaliteiten. Oké en je mag best weten dat ik een schijterd ben. Een schijterd die bang is om zichzelf op bewegend beeld te laten zien. Stilstaand beeld lukt nog wel, want van de 27 gemaakte foto’s zit er meestal wel 1 tussen welke ik acceptabel vind.
Best een beetje trots
Op het moment van schrijven heb ik net een reactie gehad van een redacteur van een tv programma. Ik moet mijn aanmelding in een vlaag van verstandsverbijstering hebben verzonden, dat kan niet anders. What was I thinking, really?
Toegegeven ik ben best trots dat dit rustige, bescheiden, meisje van twee jaar geleden de stap heeft gezet om in zichzelf te geloven en te gaan voor wat ze wil bereiken. Tegelijkertijd heb ik zeven kleuren in mijn onderbroek als ik er alleen al aan denk om voor een camera te staan! Ik zat drie jaar geleden in het publiek van All you need is love om een niet nader te noemen stagiaire door Robert ten Brink te laten oproepen. Ik zou zelf niet eens de hoofdrol spelen in deze scène, maar geloof mij. Mijn zwoksels hebben wel hun intrede gedaan die avond. Kun je nagaan hoe ik me ga voelen als de camera echt op mij gericht is en ik ook nog eens antwoord moet geven op vragen die de andere Anita aan mij stelt.
Gewoon eerlijk zijn
Hopelijk helpt mijn kracht mij dan ook weer. Gewoon eerlijk zijn en vertellen wat er in je opkomt. Wedden dat ik bij de eerste vraag er al meteen uit floep dat ik epilepsie heb, terwijl het er bij dit tv-programma om gaat dat BN’ers en artsen tegen elkaar strijden en moeten diagnosticeren welke ziekte de patiënt onder de leden heeft. Kom ik even aanzetten: “Hallo, ik ben ook Anita en ik heb epilepsie”. Maar wie weet komt het niet zover en hebben ze een andere epilepticus gevonden die wat minder transpireert.
Mijn missie
Al met al ben ik deze dag wel tot mijn missie gekomen. Ik wil bij de mensen onder ogen brengen wat voor verstrekkende gevolgen een ziekte en in mijn geval epilepsie heeft op een gezinsleven. Mijn zieke medemens wil ik meegeven dat geluk en verdriet naast elkaar mogen bestaan. Als je die gedachte tot je laat komen, hoop ik dat je de rust ervaart dat het verdriet er mag wezen rondom je diagnose en gevolgen. Tegelijkertijd wil ik je laten weten dat je de geluksmomenten ook binnen mag laten komen en dat dit ook in vrede naast verdriet mag voortbestaan.
Ik ga zo maar eens de televisie aanzetten en even inspecteren hoe Tom Kirkman het er op Netflix vanaf brengt. Lekker afkijken hoe hij zijn optrede voorbereid en zijn teksten van de autocue afleest. Geniet ik ondertussen van een lekker glas rode wijn. Rood, donkerrood, heel rood, super rood. Nou ja, u weet vast wel welke rood ik bedoel.
Extra informatie
Zo eenvoudig begin je een eigen blog!
Wat heb je nodig voor een video-overleg?
Thuiswerken betekent een fijne werkplek voor jezelf maken!
Jonge moeders kiezen steeds vaker voor thuiswerken!
Bronvermelding
Tekst: Anita Schokker
© afbeelding: 123rf.com
